Read Caribbean Javanese Para Rasul 21 Bible Online

Para Rasul 21 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 21

¹Sakwisé pisahan karo wong-wong mau, kita terus pada budal nuju menyang Kos. Esuké tekan Rodos lan sangka kono kita terus pada menyang Patara.

²Ing kono pada olèh kapal, sing bakal menyang Fénisia. Kita pada numpak kapal kuwi, terus budal.

³Sakwisé mengkono ing sisih kiwa kétok Siprus, nanging mung pada diliwati waé lan terus karo kapal layar menyang Siria, awit tekan ing Tirus momotané kapal dibongkar ing kono.

⁴Kita pada nemoni para murid lan nginep ing kono pitung dina. Para murid dibisiki karo Roh pada ngekèki paweling marang Paulus, supaya aja lunga menyang Yérusalèm.

⁵Nanging bareng wis kliwat wantyiné, kita terus pada budal nerusaké mlaku. Para murid lan sak anak bojoné pada ngeterké kita nganti tekan ing njabané kuta; ing pinggiré segara kita pada sendeku ndedonga.

⁶Sakwisé pamitan kita pada munggah ing kapal, nanging wong-wong mau kabèh pada mulih menyang omahé déwé-déwé.

⁷Sangka Tirus kita pada menyang Ptolemais, terus pada mungkasi enggon kita pada lelayaran. Kita terus pada salaman karo para sedulur tunggal pertyaya lan nginep sedina ing panggonané wong-wong mau.

⁸Esuké kita pada budal sangka kono terus tekan Kaisaréa, tekan ing omahé Filipus, juru pawarta Injil, ya kuwi tunggalé wong pitu, sing dipilih ing Yérusalèm. Kita pada nginep ing kono.

⁹Filipus kuwi nduwé anak wadon papat, ijik prawan, sing pada olèh kawelasan bisa nubuat.

¹⁰Sakwisé manggon sak untara ing kono, ana nabi sing teka sangka Yudéa, jenengé Agabus.

¹¹Piyambaké nemoni kita, terus njupuk sabuké Paulus, dienggo nalèni sikilé lan tangané déwé karo ngomong: “Tembungé Roh Sutyi, ngéné: Sing nduwé sabuk iki bakal dibanda ngéné iki karo wong-wong Ju ing Yérusalèm lan bakal dipasrahké ing tangané bangsa kapir.”

¹²Krungu sing mengkono kuwi, kita uga para murid ing panggonan kono terus pada ngomong marang Paulus, supaya aja lunga menyang Yérusalèm.

¹³Nanging Paulus nyauri ngéné: “Kenèng apa kowé pada nangis lan nggawé trenyuhé atiku? Awit aku wis lila, ora mung dibanda waé, nanging uga kanggo mati pisan ing Yérusalèm awit sangka asmané Yésus.”

¹⁴Awit Paulus ora gelem nampa omongan kita, kita ya terus mung meneng lan ngomong: “Karepé Gusti supaya kedadian!”

¹⁵Bareng wis sak untara dina ing kuta Kaisaréa, kita terus pada tata-tata budal menyang Yérusalèm.

¹⁶Para murid ing Kaisaréa ya ana sing pada mèlu ngeterké kita menyang omahé Manason, sing bakal pada kita pondoki. Wong kuwi sangka Siprus, sing wis suwé enggoné dadi murid.

¹⁷Nalika kita pada tekan Yérusalèm, sedulur tunggal pertyaya kabèh pada nampani kita karo bungahé ati.

¹⁸Esuké Paulus lunga bebarengan karo kita menyang omahé Yakobus; para pinituwa kabèh wis pada ing kono.

¹⁹Sakwisé salaman, Paulus terus nyeritakké karo rintyi apa sing wis ditindakké karo Gusti Allah ing antarané bangsa kapir awit peladènané.

²⁰Krungu sing mengkono kuwi, kabèh pada ngluhurké Gusti Allah. Terus pada ngomong marang Paulus: “Sedulur, Panjenengan weruh, yèn wong Ju éwon-éwon tyatyahé sing wis pada pertyaya lan pada sregep enggoné netepi angger-angger.

²¹Nanging wong-wong iki pada krungu kabar bab sampéyan mulangi marang wong Ju kabèh, sing pada manggon ing sak tengahé bangsa kapir, supaya pada ninggalké angger-anggeré Moses, pada sampéyan awasi aja nganti nyunati anak-anaké lan miturut tata tyara kita.

²²Mila terus kepriyé saiki? Wong-wong kuwi mesti pada arep krungu yèn sampéyan wis tekan kéné.

²³Awit sangka kuwi, kita jaluk sampéyan nindakké sing kita diomongké kuwi: Ing antarané kita ana wong papat sing pada nduwé janji.

²⁴Sampéyan tak njaluk ngajak wong-wong iki bareng nindakké tata tyara nyutyèkké uripé, lan nyangga ragaté, supaya pada bisa nyukur rambut. Awit sangka mengkéné, wong pada bakal bisa ngerti, yèn kabar kabèh bab sampéyan sing pada dirungokké kuwi ora nyata babar pisan lan yèn sampéyan tetep urip netepi angger-anggeré Torèt.

²⁵Nanging bangsa kapir, sing wis pada pertyaya, kuwi wis pada kita kirimi layang, sing isi putusan kita, ya kuwi: yèn kudu pada nyiriki pangan sesajèné brahala, getih, dagingé kéwan sing mati ora dibelèh, lan uga mlaku bédang.”

²⁶Ing dina sésuké Paulus terus ngajak wong-wong mau lan sakwisé nyutyèkké uripé bebarengan, terus pada mlebu ing Griya Sutyi. Ing kono Paulus ndunungké, kapan rampungé dina nyutyèkké urip kuwi, lan yèn kurban kanggo wong-wong mau dipasrahké.

²⁷Nalika arep tekané rampungé pitung dinané, wong-wong Ju sing teka sangka Asia Tyilik pada weruh Paulus ing Griya Sutyi, terus ngojok-ojoki rayat lan nyekel piyambaké,

²⁸karo nyuwara banter: “Hé, wong-wong Israèl, tulung! Iki wongé ing ngendi-endi mulangi marang wong-wong supaya nglawan bangsa kita lan angger-anggeré Torèt lan panggonan iki! Lan saiki malah ngajak wong-wong Yunani mlebu ing Griya Sutyi lan najiské panggonan sutyi iki!”

²⁹Awit sak durungé pada weruh Trofimus, wong Efésus bebarengan karo Paulus ing kuta lan ngira, yèn diajak Paulus mlebu ing Griya Sutyi.

³⁰Wong sak kuta kabèh pada ramé, wong okèh pada teka gembruduk lan terus nyekel Paulus, disèrèt metu sangka Griya Sutyi lan sak nalika kuwi uga lawangé Griya Sutyi pada ditutup.

³¹Nalika wong-wong mau pada ngrantyam arep matèni piyambaké, penggedéné para suradadu krungu kabar, yèn wong sak kuta Yérusalèm pada ramé.

³²Wong kuwi terus ngajak suradaduné uga penggedé-penggedéné marani wong okèh mau. Bareng wong-wong pada weruh tekané pemimpin suradadu kuwi, terus lèrèn enggoné nggebuki Paulus.

³³Pemimpin mau nyedekki Paulus, terus nyekel lan mbanda nganggo ranté rangkep loro, lan takon sapa piyambaké kuwi lan apa sing ditindakké.

³⁴Nanging wong okèh kuwi sing nyuwara banter ngéné, ana sing mengkono. Awit sangka ributé wong, pemimpin mau ora bisa ngerti apa sing sak beneré kelakon, mulané terus ngongkon nggawa Paulus menyang bèntèng.

³⁵Bareng tekan undak-undakan, Paulus kepeksa digotong karo para suradadu, awit sangka akèhé wong sing ngrubuti.

³⁶Rayat kabèh gembruduk nututi karo nyuwara banter: “Disingkréhké wong kuwi!”

³⁷Nalika Paulus arep digawa mlebu menyang bèntèng, piyambaké ngomong marang penggedéné para suradadu mau: “Apa kula dililani ngomong marang sampéyan?” Penggedéné para suradadu nyauri: “Kowé kok bisa basa Yunani!

³⁸Dadi kowé kuwi duduk wong Egipte, sing durung suwé iki nukulké pambruntakan lan mimpin para wong sing nggawé rusuh lan nggawa gaman 4000 tyatyahé, menyang ara-ara samun?”

³⁹Semauré Paulus: “Kula kuwi wong Ju, sangka Tarsus, warga kuta sing kesuwur ing Kilikia. Kula njaluk supaya dililani omongan marang wong okèh kuwi.”

⁴⁰Bareng Paulus wis dililani karo penggedéné para suradadu kuwi, terus ngadek ing undak-undakan, terus ngobahké tangané kanggo sirepé wong okèh mau. Bareng wis pada sirep, piyambaké terus ngomong nganggo basa Ibrani ngéné: