Read Caribbean Javanese Para Rasul 22 Bible Online

Para Rasul 22 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 22

¹“Sedulur-sedulur lan bapak-bapak, hayuk saiki pada ngrungokké jawaban kula marang sampéyan.”

²Nalika wong okèh krungu enggoné ngomong nganggo basa Ibrani, saya mundak sirepé. Piyambaké terus ngomong:

³“Kula kuwi wong Ju, kelairan Tarsus ing tanah Kilikia, nanging gedé kula ing kuta iki, diwulangi karo tliti karo Gamalièl bab netepi angger-anggeré para leluhur kita, kula terus dadi wong sing mempeng ngabekti marang Gusti Allah, kaya sampéyan kabèh iki.

⁴Supaya wong-wong sing pada ngetutké Dalané Gusti kuwi, pada kula kuya-kuya nganti mati; lanang lan wadon pada kula tyekeli lan kula lebokké menyang pakunjara.

⁵Kanggo perkara kuwi piyambaké imam gedé lan pemimpiné pinituwa pada bisa ngekèki paseksi, kula ya dikèki layang-layang kanggo para sedulur ing Damaskus, terus lunga mrana arep nyekeli wong-wong ing kono, sing pada ngetutké Dalané Gusti iki, kula arep nggawa menyang Yérusalèm supaya pada diukum.

⁶Nanging bareng mlaku kula wis tyedak Damaskus, ing wantyi awan, dadakan ana semlorot sing padang sangka langit nutupi kula.

⁷Kula terus tiba ing lemah lan krungu swara sing ngomong marang kula mengkéné: Saulus, Saulus, kenèng apa kowé nglarani Aku?

⁸Semaur kula: Panjenengan kuwi sapa, Gusti? Tembungé: Aku iki Yésus sangka Nasarèt, sing kok kuya-kuya.

⁹Wong-wong sing pada bareng karo kula, ya ngerti semlorot iki, nanging swarané Panjenengané sing ngomong marang kula, pada ora krungu.

¹⁰Kula terus ngomong: Gusti, apa sing kudu kula lakoni? Semauré Gusti marang kula: Ngadeka, lungaa menyang Damaskus. Ing kana kowé bakal dikèki weruh, apa sing kudu kok tindakké.

¹¹Awit kula ora bisa weruh, jalaran sangka kenèng semlorot sing mblerengi mripatku, mila kantya-kantya sing bareng mlaku karo kula terus nyekel tangan kula, kula dituntun menyang Damaskus.

¹²Ing kono ana wong jenengé Ananias, wong sing netepi angger-anggeré Torèt lan diseksèni apik ing sak tengahé wong Ju kabèh ing kono.

¹³Wong kuwi teka lan ngadek ing tyedaké kula lan omongan: Saulus, sedulurku, kowé bisa weruh menèh! Sak nalika kuwi uga kula bisa weruh menèh lan weruh piyambaké.

¹⁴Ananias terus omongan: Gusti Allahé leluhur kita wis netepaké sampéyan supaya mangertèni karepé, weruh Sing Bener lan krungu swara sing metu sangka tutuké Gusti.

¹⁵Awit sampéyan ditemtokké dadi seksiné Panjenengané ing ngarepé wong kabèh ing bab samubarang sing wis kok deleng lan kok krungu.

¹⁶Lan saiki kepriyé, apa sampéyan ijik mangga-mara? Ngadeka, lan dibaptisa lan supaya dosamu diresiki karo nyebut asmané Gusti!

¹⁷Sakwisé mengkono, kula terus mulih menyang Yérusalèm lan nalika kula ijik ndedonga ing Griya Sutyi, roh kula ditekani ing pangwasané Gusti Allah.

¹⁸Kula weruh Panjenengané, sing terus ngomong marang kula: Gelis, lungaa sangka Yérusalèm, awit wong-wong ora bakal nampani paseksimu bab Aku.

¹⁹Semaur kula: Gusti, wong-wong kuwi pada ngerti, yèn kula kuwi sing nekani sinaguk lan sing nglebokké wong-wong sing pada pertyaya marang Panjenengan ing pakunjara lan sing metyuti wong-wong mau.

²⁰Sak terusé nalika getihé Stéfanus, seksi Panjenengan, dikutahké, kula ing kono lan kula setuju penggawé kuwi, nanging kula nunggu penganggoné wong-wong sing pada matèni.

²¹Nanging tembungé Gusti marang kula: Lungaa, awit Aku bakal ngutus kowé menyang panggonané bangsa kapir sing adoh sangka kéné.”

²²Sakwisé wong okèh pada ngrungokké Paulus nganti tekan tembungé sing mengkono kuwi, terus wiwit nyuwara banter: “Wong kuwi dipatèni waé sangka bumi, ora pantes urip!”

²³Wong-wong mau terus waé enggoné mbengok-mbengok karo nguntyalké jubahé lan nyawur-nyawurké lebu menduwur,

²⁴mulané penggedéné para suradadu terus ngongkon nglebokké Paulus menyang bèntèng lan nitipriksa lan metyuti piyambaké, supaya bisa ngerti apa sebabé nanging wong-wong kuwi pada mbengok-mbengok mengkono ing bab piyambaké.

²⁵Nanging nalika Paulus diprenahké arep dipetyuti, piyambaké terus ngomong marang penggedéné suradadu sing tugas kuwi: “Apa sampéyan dililani metyuti warga negara Rum, apa menèh tanpa diadili?”

²⁶Krungu katerangan mengkono kuwi, penggedéné suradadu mau terus lapor marang penggedéné para suradadu, tembungé: “Apa sing arep sampéyan tandangi? Wong kuwi warga negara Rum?”

²⁷Penggedéné para suradadu terus nemoni Paulus lan takon: “Ngomonga, apa bener kowé kuwi warga negara Rum?” Semauré Paulus: “Ya.”

²⁸Penggedéné suradadu terus ngomong menèh: “Enggonku dadi warga negara Rum kuwi karo tuku karo rega larang.” Paulus nyauri: “Nanging kula nduwé wewenangé kuwi wiwit lair mila.”

²⁹Wong-wong sing kuwajipan metyuti terus gelis-gelis mundur. Nanging penggedéné suradadu kuwi bareng ngerti yèn Paulus kuwi wong Rum, ya wedi, nanging piyambaké sing ngongkon mbanda.

³⁰Senajan mengkono penggedéné suradadu mau kepéngin weruh karo tliti apa sing dadi pandakwané wong-wong Ju marang Paulus. Mulané esuké ngongkon nyeluk Paulus sangka pakunjara lan ngongkon, supaya pengarepé imam lan Hukum Agama nglumpuk. Terus ngongkon nuntun Paulus sangka bèntèng dipasrahké marang Pangwasa hukum mau.