Read Caribbean Javanese Para Rasul 24 Bible Online

Para Rasul 24 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 24

¹Bareng wis limang dina imam gedé Ananias teka bebarengan karo pinituwa lan pengatyara, sing jenengé Tertulus. Wong-wong mau pada nemoni gubernur lan ngomongké pandakwané kanggo Paulus.

²Paulus dityeluk maju, nanging Tertulus terus wiwit ngomongké gugatané, tembungé: “Féliks sing luhur, awit sangka budidayamu sampéyan kita tansah ngrasaké ketentreman lan jalaran sangka kawityaksanan sampéyan, okèh banget owah-owahan apik sing klakon kanggo bangsa kita.

³Bab kuwi kabèh anaa ing ngendi waé tansah kita tampa karo gedéné rasa maturkesuwun.

⁴Nanging supaya aja nganti kesuwèn anggèn kula nyusahké marang sampéyan, kula njaluk, supaya sampéyan gelem ngrungokké tembung kita sedilut waé karo ati sampéyan sing wis kesuwur kuwi.

⁵Kita wis nemokké, yèn wong kuwi dadi pernyakit pès, wong sing nggawé késruh ing sak tengahé wong Ju sak jagat, lan yèn wong kuwi salah sakwijiné pengarepé golongané wong Nasrani.

⁶Malah wis njajal ngrusak Griya Sutyi. Awit sangka kuwi terus kita tyekel lan [arep kita adili miturut angger-anggeré Torèt kita.

⁷Nanging penggedéné suradadu Lisias terus teka ngalang-alangi lan ngrebut piyambaké karo peksa,

⁸lan ngongkon, supaya kabèh wong sing ndakwa pada nemoni ing ngarepé sampéyan]. Yèn sampéyan nitipriksa piyambak, mesti bakal weruh kabèh perkara sing kita kelahké iki.”

⁹Lan wong-wong Ju ya pada ngrujuki ndakwa kuwi lan ngomong, yèn ya pantyèn mengkono.

¹⁰Gubernur terus ngekèki tanda marang Paulus, yèn wis dililani ngomongké jawaban. Paulus terus ngomong: “Kula ngerti, yèn wis mataun-taun anggèn sampéyan nyekel pengadilan kanggo bangsa iki. Mulané tanpa rasa mangga-mara anggèn kula arep ngomongké jawaban kanggo perkara iki ing ngarepé sampéyan:

¹¹Sampéyan bisa weruh, yèn ora luwih sangka rolas dina kepungkur kuwi anggèn kula teka ing Yérusalèm perlu nindakké pangabekti.

¹²Ora naté ana wong sing weruh kula ijik tukaran utawa nggawé gègèran, dadia ing Griya Sutyi, utawa ing sinaguk, mengkéné uga ing panggonan liya ing njeruhné kuta iki.

¹³Wong-wong kuwi ora bisa mbuktèkké ing ngarepé sampéyan, apa sing saiki dikelahké kanggo kula iki.

¹⁴Mung waé kula ngakoni ing ngarepé sampéyan, yèn kula ngabekti marang Gusti Allahé leluhur kita karo manut dalané Gusti kuwi, ya kuwi dalan sing karo wong-wong iki diarani piwulang klèru. Kula netepi kabèh sing ditulis ing angger-anggeré Torèt lan ing kitabé para nabi.

¹⁵Kula nduwé pengarep-arep marang Gusti Allah, pada karo wong-wong kuwi, yèn bakal ana tanginé wong mati, wong sing bener utawa wong mursal.

¹⁶Awit sangka kuwi kula tansah ngupaya urip karo pikirané ati sing murni ing ngarepé Gusti Allah lan ing ngarepé manungsa.

¹⁷Bareng wis pirang taun suwéné, kula mulih menyang Yérusalèm arep ngekèki bantuan marang bangsa kula lan pasrah pisungsung.

¹⁸Nalika kula ijik nindakké kuwi kabèh, ana wong Ju sing teka sangka Asia Tyilik, pada ketemu kula ing Griya Sutyi sakwisé kula nyutyèkké awak kula, ora karo wong okèh utawa ora nindakké gègèran.

¹⁹Ya wong-wong kuwi sing pantyèné kudu nemoni ing ngarepé sampéyan lan ngajokké kelahané, yèn nduwé perkara karo kula.

²⁰Nanging, wong-wong sing saiki ing kéné kuwi ya bèn pada ngomong, ala apa sing ditemokké ing kula, nalika kula ing ngarepé Pangwasa hukum Agama.

²¹Apa mbok menawa mung awit sangka tembung kula, nalika kula ngadek ing sak tengahé wong-wong iki, ya kuwi: Awit sangka bab tanginé wong-wong mati, kula ing dina iki dipasrahké ing ngarepé sampéyan.”

²²Nanging Féliks, sing wis weruh tenan bab Dalané Gusti, karepé ngundur perkara kuwi, tembungé: “Yèn penggedéné suradadu Lisias wis mréné, aku bakal mutusi perkaramu.”

²³Terus ngongkon marang penggedéné suradadu, supaya Paulus tetep diukum, nanging karo kelunggaran, lan para kantyané sing pada ngladèni, aja dipenggak.

²⁴Let sak untara dina Féliks teka karo bojoné, Drusila, wong wadon Ju, terus ngongkon nyeluk Paulus lan terus ngrungokké katerangané bab pertyaya marang Yésus Kristus.

²⁵Nanging nalika Paulus ngomong bab kabeneran, bab ngwasani urip, lan bab pengadilan sing bakal kelakon, Féliks terus rumangsa wedi, terus ngomong: “Tyukup sak méné waé ndisik, saiki muliha; mbésuk yèn aku pinuju ana waktu, kowé bakal tak tyeluk menèh.”

²⁶Uga piyambaké ngarep-arep nampa duwit sangka Paulus, mulané kerep dityeluk diajak omongan.

²⁷Nanging bareng wis genep rong taun, Féliks digantèni Porkius Féstus lan kanggo nyenengké atiné wong Ju, Féliks ngejarké Paulus diukum ing pakunjaran.