Read Caribbean Javanese Para Rasul 28 Bible Online

Para Rasul 28 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 28

¹Bareng kita wis tekan pinggir segara nganti slamet, kita pada ngerti, yèn daratan kuwi puluh Malta.

²Rayaté ing puluh kono betyik banget grapyak marang kita. Pada nggawé bediang gedé, terus ngajak kita mrana, jalaran wis wiwit udan lan hawané adem.

³Nalika Paulus njupuk kayu garing sak bongkok lan ditumpangké ing geni mau, ana ula mandi sing metu, awit sangka panasé.

⁴Bareng wong-wong pada weruh ula mbulet nyokot tangané Paulus, terus pada rerasanan: “Wong iki mesti wong sing tukang matèni wong, awit senajan wis bisa ontyat sangka bebaya ing segara, déwa Keadilan ora nglilani tetep urip.”

⁵Nanging Paulus terus ngipatké ula mau menyang geni, nanging piyambaké babar pisan ora apa-apa.

⁶Nanging wong-wong pada ngira, yèn bakal abuh utawa bakal ninggal sak nalika. Nanging dientèni nganti suwé, pada weruh, yèn piyambaké ora apa-apa, terus mbalik panemuné, ngarani yèn Paulus kuwi déwa.

⁷Ora adoh sangka panggonan kono ana lemah, duwèké penggedéné puluh kuwi, jenengé Publius. Piyambaké nampani lan ngekèki pondokan marang kita suwéné telung dina karo sumanak.

⁸Nalika semono bapaké Publius turu waé awit lara panas lan murus. Paulus terus lunga mlebu ing kamaré terus ndedonga lan numpangké tangané ing piyambaké, terus dadi waras.

⁹Sakwisé lelakon sing mengkono kuwi, wong-wong lara liyané ing puluh kono pada teka, lan ya pada diwaraské.

¹⁰Awit sangka kuwi wong-wong mau banget enggoné pada ngajèni marang kita lan bareng kita pada budal, pada nyangoni apa sak kebutuhan kita.

¹¹Sakwisé telung sasi, kita pada budal sangka kono, numpak kapal sangka Alèksandria sing sak njeruhné waktu bediding mandek ing puluh kono. Kapal mau nganggo plambang Dioskuri.

¹²Kita pada mampir ing kuta Sirakusa lan lèrèn ing kono telung dina.

¹³Sangka kono terus lelungan, ngléwati puluh kuwi, terus tekan Regium. Sedina menèh terus ana angin sangka kidul lan ing dina kaping pindoné pada tekan Putioli.

¹⁴Ing kono ketemu karo para sedulur tunggal pertyaya, terus dikèki inepan pitung dina. Sakwisé mengkono terus budal menyang Rum.

¹⁵Para sedulur tunggal pertyaya ing kono wis pada krungu kabar bab kita, terus pada metuki nganti tekan panggonan sing diarani Forum Apius lan Très Tabérné. Bareng Paulus weruh para sedulur mau, terus ngidung maturkesuwun marang Gusti Allah lan kuwi ndadèkké dikuwatké atiné.

¹⁶Bareng kita wis pada tekan Rum, Paulus dililani manggon déwé karo suradadu siji sing njaga.

¹⁷Sakwisé telung dina Paulus ngundang para penggedéné bangsa Ju lan bareng wis pada nglumpuk, terus diomongi ngéné: “Para sedulur, senajan kula ora kesalahan marang bangsa kita utawa marang adat utawa pernatan tyarané para leluhur kita, nanging kula dityekel ing kuta Yérusalèm, terus dipasrahké marang wong Rum.

¹⁸Bareng kula wis dipréksa, pada arep ngluwari, awit ora ana kesalahan kula siji waé, sing pantes ditibani paukuman mati.

¹⁹Nanging wong-wong Ju pada nggawé perkara, mila kula terus kepeksa munggah tanding marang kaisar, nanging ora karo karep bakal nuntut bangsa kita.

²⁰Mulané kula terus ngundang sampéyan kabèh teka perlu arep rembukan, awit sangka pengarep-arepé bangsa Israèl kuwi kula terus diranté.”

²¹Nanging terus pada nyauri: “Kita ora pada nampa layang-layang sangka negara Yudéa bab sampéyan, ya ora ana wong siji waé sangka sedulur-sedulur kita sing mréné ngabaraké bab sing ala kanggo sampéyan.

²²Nanging kita pada kepéngin krungu sangka sampéyan, kepriyé panemu sampéyan, awit kita pada ngerti, yèn golongané kuwi ing endi-endi dilawan.”

²³Terus pada nentokké dinané. Ing dina sing wis ditentokké kuwi, ana wong okèh pada teka ing omah pondokané Paulus. Piyambaké terus ngekèki katerangan lan paseksi bab Kratoné Gusti Allah lan ngyakinaké bab Yésus karo angger-anggeré Moses lan kitabé para nabi. Piwulangané wiwit ésuk nganti soré.

²⁴Ana sing terus pada nganggep marang tembungé, nanging ya ana sing tetep ora pertyaya.

²⁵Terus pada bubar tanpa setuju ing panemu. Nanging Paulus ijik ngomongi sak perkara iki, sing ngéné: “Tenan bener tembungé Roh Sutyi lantaran nabi Yésaya marang leluhur kita, isiné:

²⁶Kowé mara marang bangsa iki lan ngomonga: Kowé bakal pada krungu lan krungu menèh, nanging ora mengertèni, bakal weruh lan weruh menèh, nanging ora weruh.

²⁷Awit atiné bangsa iki ndablek, lan kupingé wis dadi budek, lan mripaté pada dimeremaké; supaya aja nganti weruh lan kupingé aja nganti krungu lan atiné aja nganti ngerti terus mratobat banjur Tak waraské.

²⁸Mulané ngertènana, yèn keslametan sing sangka Gusti Allah kuwi terus dikèkké marang bangsa kapir sing pada gelem ngrungokké.” [

²⁹Sakwisé Paulus ngomong mengkono, wong Ju terus pada bubar karo okèh béda-béda panemuné.][11]

³⁰Paulus nganti genep rong taun enggoné manggon ing omah sing diséwa déwé. Wong kabèh sing nemoni pada ditampani.

³¹Piyambaké ngabaraké Kratoné Gusti Allah lan mulangi bab Gusti Yésus Kristus karo terang-terangan lan ora ana sing ngalang-alangi.