Read Caribbean Javanese Para Rasul 8 Bible Online

Para Rasul 8 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 8

¹Saulus uga ngrujuki bab enggoné Stéfanus dipatèni kuwi. Ing wantyi kuwi wiwit ana panganiaya sing nemen marang warga pasamuan ing Yérusalèm. Kabèh, kejaba para rasul, buyar-sumebar menyang bawah Yudéa lan Samaria.

²Para wong sutyi pada ngubur layoné Stéfanus lan banget enggoné pada nangisi.

³Nanging Saulus ngupaya entèkké pasamuan, saben omah dileboni, wong lanang lan wong wadon pada diglandang lan digawa menyang pakunjaran.

⁴Wong-wong sing buyar mau pada ndlajahi ing sak negara kabèh karo ngabaraké Injil.

⁵Lan Filipus lunga menyang sakwijiné kuta ing Samaria ngabaraké bab Mésias marang wong-wong ing kono.

⁶Nalika wong okèh ngrungokké apa sing diwartakké karo Filipus lan weruh tanda-tanda sing ditindakké, terus pada bebarengan nampani sing diwartakké kuwi.

⁷Awit wong okèh sing pada ketèmpèlan roh najis, rohé mau pada metu karo mbengok-mbengok, lan uga okèh wong lumpuh lan wong pintyang sing pada diwaraské,

⁸banjur ana kabungahan gedé ing kuta kono.

⁹Ing kuta kono ana wong sing jenengé Simon, sing wiwit mbiyèn dadi tukang sulap lan nggawé nggumuné rayat Samaria, uga ngaku-aku wong sing penting déwé.

¹⁰Wong-wong, gedé, tyilik, pada ngetutké marang wong kuwi, tembungé: “Wong iki wujudé pangwasané Gusti Allah sing disebut pangwasa gedé.”

¹¹Mulané pada manut marang wong kuwi, jalaran wis suwé enggoné nggawé nggumun karo sihiré.

¹²Nanging saiki pada pertyaya marang Filipus, sing ngabaraké Injilé Kratoné Gusti Allah lan bab asmané Yésus Kristus lan pada dibaptis, wong lanang uga wong wadon.

¹³Simon déwé ya dadi pertyaya lan sakwisé dibaptis, tansah rumaket marang Filipus lan semlengeren weruh tanda-tanda lan mujijat-mujijat gedé sing wis kelakon.

¹⁴Bareng para rasul ing Yérusalèm pada krungu, yèn wong negara Samaria wis pada nampani tembungé Gusti Allah, Pétrus lan Yohanes pada diutus mrana.

¹⁵Sak tekané ing kono, wong loro kuwi terus pada ndedonga supaya wong-wong ing Samaria pada dikèki Roh Sutyi.

¹⁶Awit Roh Sutyi durung medun marang wong siji-sijia ing antarané wong-wong mau, awit mung pada dibaptisi ing asmané Gusti Yésus.

¹⁷Mulané kabèh terus pada ditumpangi tangan karo para rasul mau, terus pada kedunan Roh Sutyi.

¹⁸Bareng Simon weruh, yèn enggoné pada dikèki Roh Sutyi kuwi awit ditumpangi tangané para rasul, terus ngekèki duwit marang para rasul,

¹⁹karo ngomong: “Kula njaluk dikèki kwasa kuwi uga, supaya wong sing kula tumpangi tangan, ya terus kedunan Roh Sutyi.”

²⁰Nanging Pétrus terus ngomong marang wong mau: “Duwitmu tumpesa bareng karo kowé, awit kowé ngira, yèn kowé bisa nuku pawèhé Gusti Allah nganggo duwit.

²¹Kowé ora nduwé panduman utawa wewenangé kanggo perkara iki, awit atimu ora jujur ing ngarepé Gusti Allah.

²²Mulané mratobat sangka dosamu iki lan ndedongaa marang Gusti, supaya niyaté atimu iki dikèki ngapura,

²³awit aku weruh, yèn atimu kuwi wis kayadéné peru sing pait lan kejiret karo sing ala.”

²⁴Simon nyauri, tembungé: “Supaya sampéyan gelem ndongakké kula marang Gusti, supaya kabèh tembungé sampéyan kanggo kula kuwi aja nganti klakon.”

²⁵Para rasul mau sakwisé ngekèki paseksi lan ngabaraké bab tembungé Gusti terus pada mulih menyang Yérusalèm lan sak dalan-dalan pada ngabaraké Injil ing désa okèh ing Samaria.

²⁶Terus ana mulékaté Gusti sing ngomong marang Filipus, ngéné: “Ngadeka lan lungaa ngidul liwat dalan sing medun sangka Yérusalèm menyang Gaza.” Dalan kuwi sepi.

²⁷Filipus ngadek, terus lunga. Ana penggedé Etiopia, pemimpin, lan juru nata banda Kandaké, ratu negara Etiopia, sing lunga menyang Yérusalèm perlu ngabekti.

²⁸Nalika semono panjenengané ijik mulih numpak kréta karo matya kitabé nabi Yésaya.

²⁹Filipus terus dikongkon karo Roh: “Mranaa, tyedakana kréta kuwi!”

³⁰Filipus terus gelis-gelis nemoni lan krungu penggedé kuwi ijik matya kitabé nabi Yésaya. Filipus ngomong: “Sampéyan apa ngerti sing sampéyan watya kuwi?”

³¹Semauré: “Kepriyé anggèn kula bisa ngerti, yèn ora ana sing nuntun?” Filipus terus dipréntahké munggah lan njagong ing sandingé.

³²Lan ayat sing diwatya kuwi tembungé ngéné: Kayadéné wedus gèmbèl, Panjenengané ketuntun menyang panggonan pembelèhan, lan kaya tyempé sing ora nyuwara ing ngarepé wong sing ngguntingi wuluné, mengkono enggoné Panjenengané ora mbukak tutuké.

³³Sak njeruhné diasorké Panjenengané ora nampa keadilan; sapa sing bakal nyritakké tyedak turunané? Awit nyawané dijikuk sangka ndonya.

³⁴Penggedé mau terus ngomong marang Filipus: “Kula takon marang Panjenengan, sapa sing diomongaké karo nabi kuwi? Apa dèkné déwé, apa wong liya?”

³⁵Filipus terus wiwit tyerita, wiwit sangka ayat kuwi, terus ngomongké Injilé Yésus.

³⁶Wong loro kuwi pada neruské mlakuné, terus teka ing panggonan sing ana banyuné. Penggedé mau terus ngomong: “Lah kuwi ana banyu. Apa ana alangané, yèn kula dibaptis?” [

³⁷Semauré Filipus: “Yèn sampéyan pertyaya karo sak kabèhé ati, kenèng.” Semauré penggedé mau: “Kula pertyaya, yèn Yésus Kristus kuwi Putrané Gusti Allah.”][2]

³⁸Penggedé Etiopia mau terus ngongkon ngendek krétané lan wong loro kuwi terus pada medun marani banyu, Filipus lan penggedé mau, lan penggedé kuwi terus dibaptis karo Filipus.

³⁹Bareng wong loro kuwi wis pada mentas sangka banyuné, Rohé Gusti terus njukuk Filipus, lan ora weruh penggedé kuwi menèh. Piyambaké terus neruské mlakuné karo senengé ati.

⁴⁰Nanging Filipus ketemu wis ing Asdod, lunga ngliwati panggonané kono lan ngabaraké Injil ing kuta-kuta kabèh nganti tekan Kaisaréa.