Read Caribbean Javanese Para Rasul 9 Bible Online

Para Rasul 9 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 9

¹Lan Saulus atiné ijik kebak antyaman lan nggeget-nggeget arep matèni para muridé Gusti, terus nemoni imam gedé,

²lan njaluk layang pangwasa sing arep digawa menyang sinaguk-sinaguk ing Damaskus, supaya yèn nemoni wong lanang utawa wong wadon sing pada ngetutké Dalané Gusti,[3] terus kena dityekel lan digawa menyang Yérusalèm.

³Sak njeruhné mlaku kuwi, bareng wis tyedak kuta Damaskus, dadakan terus ana semlorot padang sangka langit sing nutupi wong mau.

⁴Saulus terus tiba ing lemah lan krungu swara sing ngomongi ngéné: “Saulus, Saulus, kenèng apa kowé nglarani Aku?”

⁵Semauré Saulus: “Panjenengan kuwi sapa, Gusti?” Tembungé Gusti: “Aku iki Yésus, sing kok aniaya kuwi.

⁶Nanging ngadeka, mlebua ing kuta, ing kono kowé bakal dipréntahké apa sing kudu kok lakoni.”

⁷Lan wong-wong sing dadi kantyané mlakuné, pada ndomblong ora bisa ngomong, awit pantyèn pada krungu swara mau, nanging ora weruh wong siji-sijia.

⁸Saulus terus ngadek lan melèkké mripaté, nanging ora bisa weruh apa-apa. Terus dituntun mlebu menyang Damaskus.

⁹Nganti telung dina suwéné enggoné ora bisa weruh lan ora mangan lan ngombé.

¹⁰Ing Damaskus ana muridé Gusti sing jenengé Ananias, kuwi dipréntahké karo Gusti ing sak njeruhné weruhé: “Ananias!”

¹¹Semauré: “Kula, Gusti.” Tembungé Gusti: “Ngadeka, menyanga dalan sing diarani dalan Lempeng, menyanga omahé Yudas, golèkana wong sing sangka Tarsus sing jenengé Saulus, saiki ijik ndedonga,

¹²lan sak njeruhné pandonga dèwèké weruh wong sing diarani Ananias mlebu lan numpangi tangan, supaya bisa ndeleng menèh.”

¹³Ananias nyauri: “Gusti, kula wis krungu sangka wong okèh bab wong kuwi, yèn okèh banget ala sing ditandangi kanggo para sutyi duwèké Panjenengan ing Yérusalèm,

¹⁴lan enggoné mréné kuwi karo kwasa sangka para pengarepé imam supaya nyekeli kabèh wong sing nyebut asma Panjenengan.”

¹⁵Nanging Gusti ngomong: “Kowé lungaa, jalaran wong iki piranti pilihan-Ku kanggo ngabaraké asma-Ku marang bangsa-bangsa liyané lan para ratu lan wong-wong Israèl.

¹⁶Aku déwé bakal nduduhké marang wong kuwi, sepira okèhé kasangsarané, sing bakal dialami awit sangka asma-Ku.”

¹⁷Ananias terus budal mrana lan mlebu ing omah kono. Saulus terus ditumpangi tangan lan tembungé: “Saulus, sedulurku, Gusti Yésus, sing wis ngétok marang kowé ing dalan sing kok liwati, kuwi ngutus aku marani kowé, supaya kowé bisa ndeleng menèh lan kebak karo Roh Sutyi.”

¹⁸Lan sak nalika, kaya-kaya terus ana kulit tipis ing praupané kaya sisik iwak pada rontok sangka mripaté, terus Saulus bisa ndeleng menèh, terus ngadek lan dibaptis.

¹⁹Nanging sakwisé mangan, kekuwatané terus pulih. Saulus manggon sedina-rong dina karo sedulur pertyaya ing Damaskus.

²⁰Nalika kuwi Saulus ya ngabaraké bab Yésus ing sinaguk lan ngomong yèn Yésus kuwi Putrané Gusti Allah.

²¹Wong kabèh sing ngrungokké pada nggumun lan ngomong: “Apa kuwi duduk wongé sing ing Yérusalèm arep matèni wong sing nyebut asmané Yésus, lan tekané ing kéné kuwi apa ora arep nyekeli wong-wong mau terus dipasrahké ing ngarepé para pengarepé imam?”

²²Nanging Saulus saya mundak gedé wibawané lan nggawé judekké wong-wong Ju sing manggon ing Damaskus, jalaran enggoné ngekèki paseksi, yèn Yésus kuwi Mésias.

²³Bareng wis sak untara dina, wong Ju pada ngomongké bab rantyamané enggoné arep matèni Saulus.

²⁴Nanging karep sing ala kuwi diweruh karo Saulus. Awan wengi wong Ju pada jaga ing gapura-gapurané kuta, supaya bisa matèni Saulus.

²⁵Nanging ing wantyi mbengi terus dipapak karo para muridé didunaké sangka bèntèngé kuta nganggo kranjang.

²⁶Sak tekané ing Yérusalèm Saulus terus ngupaya bisané nunggal karo para murid, nanging kabèh pada wedi, awit pada ora ngandel, yèn Saulus kuwi uga wis dadi murid.

²⁷Mung waé terus ditampa karo Barnabas lan diterké menyang ngarepé para rasul lan pada dityritani, bab enggoné Saulus ing dalan weruh Gusti lan enggoné dikèki tembungé, uga enggoné mulangi karo jenengé Gusti karo kendel ing Damaskus.

²⁸Saulus tetep bebarengan karo para rasul ing Yérusalèm lan karo kendel mulangi kanggo asmané Gusti,

²⁹uga rerembukan lan bantahan karo para wong Ju sing basané Yunani, nanging wong-wong kuwi pada ngarah patiné.

³⁰Mung waé, bareng bab kuwi dingertèni karo para sedulur tunggal pertyaya, terus pada nglungakké Saulus menyang Kaisaréa lan sangka kono menyang Tarsus.

³¹Lan ing waktu pasamuan sak tanah Yudéa, Galiléa lan Samaria kabèh kahanané tentrem, pada dibangun lan pada ngajèni marang Gusti. Tyatyahé saya tambah okèh awit ditulungi karo Roh Sutyi.

³²Nalika semono Pétrus lunga mider-mider, ngéndangi menyang ngendi-endi. Piyambaké uga nekani para sutyi ing Lida.

³³Ing kono nemoni wong sing diarani Enéas, sing wis wolung taun nggluntung ing peturon awit lumpuh.

³⁴Wong kuwi diomongi karo Pétrus: “Enéas, Yésus Kristus maraské kowé; tangia lan peturonmu tatanen!” Sak nalika kuwi uga wong mau terus tangi.

³⁵Wong Lida lan Saron kabèh pada weruh wong mau, terus pada mratobat marang Gusti.

³⁶Ing Yopé ana murid wadon sing jenengé Tabita, ing basa Yunani: Dorkas.[4] Wong wadon kuwi okèh banget enggoné nindakké kabetyikan lan pawèh.

³⁷Nanging nalika semono wong kuwi lara terus ninggal ndonya. Sakwisé diedusi, layoné terus diglétakké ing kamar nduwur.

³⁸Lida kuwi tyedak karo Yopé. Bareng para murid pada krungu, yèn Pétrus ing Lida, terus kongkonan wong loro nemoni ing ngarepé, ngomongké penjaluk ngéné: “Kita njaluk gelis teka marang panggonan kita!”

³⁹Pétrus terus gelis-gelis lunga bebarengan karo wong-wong mau. Bareng wis teka ing kana, terus diteraké menyang kamar nduwur. Para randa pada ngadek ing sak tyedaké uga karo nangis pada nduduhké kabèh klambi lan sandangan, gawéané Dorkas nalika ijik urip.

⁴⁰Nanging kabèh terus dipréntahké metu karo Pétrus. Piyambaké terus sendeku lan ndedonga. Sakwisé mengkono terus minger madep menyang layon mau lan ngomong: “Tabita, tangia!” Tabita terus melèk lan bareng weruh Pétrus, terus njenggèlèk lungguh.

⁴¹Terus tangané dityekel karo Pétrus, diréwangi enggoné ngadek. Sakwisé mengkono terus nyeluk para sutyi lan para randa lan nduduhké, yèn wong wadon mau wis urip.

⁴²Lelakon kuwi kasebar ing sak kuta Yopé lan okèh wong sing pada dadi pertyaya marang Gusti.

⁴³Sakwisé mengkono Pétrus ijik manggon ing Yopé sak untara dina, ing omahé wong diarani Simon, tukang lulang.