Read Caribbean Javanese Rum 15 Bible Online

Rum 15 - Caribbean Javanese bible

Rum 15

¹Lan kita sing kuwat, mèlu nyangga karingkihané wong sing ora kuwat, lan aja nggolèki kesenengan kita déwé.

²Saben wong antarané kita, kudu ngupaya kesenengané sak pada-pada, kanggo betyiké supaya pada dibangun.

³Awit Kristus uga ora nggolèki kesenengané Piyambak, nanging kaya sing ketulis, tembungé: “Tembung-tembungé wong sing pada nyatyat Panjenengan, tiba marang Kula.”

⁴Awit samubarang sing mbiyèn wis ketulis, kuwi ketulis kanggo piwulang marang kita, supaya kita gondèlan kentyeng ing pengarep-arep karo sabar mantep lan panglipuran sing sangka Kitab.

⁵Supaya Gusti Allah sing dadi sumberé sabar mantep lan panglipuran, gelem ngekèki rukunan marang kowé, kaya sing dikarepké karo Kristus Yésus,

⁶terus karo bebarengan lan tunggal tembung, kowé pada ngluhurké Gusti Allah lan Bapaké Gusti kita, Yésus Kristus.

⁷Mulané kowé supaya pada nampa sak pada-pada, kaya Kristus enggoné uga wis nampani kita, kanggo kaluhurané Gusti Allah.

⁸Sing tak karepké ya kuwi, awit kabenarané Gusti Allah, Kristus wis dadi peladèné para wong disunat, kanggo ngukuhké perjanjian-Né sing wis dikèkké marang para leluhur kita,

⁹lan supaya para bangsa kapir pada bisa ngluhurké Gusti Allah, awit sangka kawelasan-Né, kaya sing ketulis, tembungé: “Mila kula arep ngluhurké Panjenengan, ing sak tengahé para bangsa kapir, lan memuji asma Panjenengan karo kidungan masmur.”

¹⁰Lan sak terusé ngéné, “Hé para bangsa kapir, pada bungah-bungaha bareng karo umaté Gusti.”

¹¹Lan menèh, “Hé para bangsa kapir, pada memujia marang Gusti, lan sak kabèhé taleré bangsa pada memujia marang Panjenengané.”

¹²Lan terus tembungé Yésaya: “Bakal ana pupus tukul sangka tunggaké Isai, sing bakal ngadek mréntah para bangsa kapir, lan ya Panjenengané kuwi sing bakal dadi pengarep-arepé.”

¹³Supaya Gusti Allah, sumberé pengarep-arep, ngebaki kowé kabèh karo sak kabèhé kabungahan lan katentreman ing sak njeruhné pertyayamu, supaya sangka kekuwatané Roh Sutyi, kowé pada nduwèni lubèré pengarep-arep.

¹⁴Para sedulur, aku déwé pantyèn yakin kanggo kowé, yèn kowé wis pada sugih kabetyikan, mumpuni ing sak kabèhé kaweruh, lan bisa pada ngélingké.

¹⁵Nanging sangka kawelasan pawèhé Gusti Allah marang aku, ing layang iki ing kana-kéné aku rodok wani ngekèki pepéling marang kowé kabèh,

¹⁶ya kuwi yèn aku dililani dadi peladèné Kristus Yésus kaya imam kanggo bangsa-bangsa kapir, ing bab ngabaraké Injilé Gusti Allah, supaya bangsa-bangsa mau bisa ditampa karo Gusti Allah, kanggo pisungsung sing dadi senengé, sing disutyèkké karo Roh Sutyi.

¹⁷Dadi aku bisa ngétokké panggunggung ing njeruhné Kristus kanggo peladènanku ing ngarepé Gusti Allah.

¹⁸Awit aku ora bakal kemendel nyritakké bab liyané, kejaba samubarang sing wis ditindakké karo Kristus lantaran aku, ya kuwi nuntun bangsa kapir supaya mbangun turut marang Gusti, karo tembung lan penggawé,

¹⁹karo kwasa rupa tanda mujijat lan karo pangwasané Rohé Gusti Allah. Ya mengkono kuwi, sak njeruhné mider-mider wiwit sangka Yérusalèm nganti tekan Ilirikum, aku wis ngabaraké Injilé Kristus sak kabèhé.

²⁰Lan sak njeruhné ngabaraké mau aku nganggep dadi kahurmatan mlakuku, yèn enggonku ngabaraké ora ing panggonan-panggonan sing jenengé Kristus wis dimangertèni karo wong, supaya enggonku mbangun kuwi aja nganti ing dasar sing wis dipasang karo wong liyané,

²¹nanging pada karo sing ketulis, tembungé: “Wong sing pada durung dikabari bab Panjenengané, bakal pada weruh Panjenengané, lan sing pada durung tau krungu kabaré, bakal pada mangertèni.”

²²Ya awit sangka kuwi aku tansah alangan enggonku arep nemoni kowé kabèh.

²³Nanging saiki, awit aku wis ora nduwé panggonan nyambutgawé menèh ing bawah kéné, lan awit aku wis pirang-pirang taun kepéngin nemoni kowé kabèh,

²⁴mulané karo mlakuku menyang Spanyol, bisa mampir menyang panggonanmu, lan ketemu karo kowé, nganti kowé terus pada bisa ngeterké aku mrana, sakwisé aku bisa ngrasakaké seneng awit bisa ketemu karo kowé kabèh.

²⁵Nanging waktu saiki, aku ing sak njeruhné mlakuku menyang Yérusalèm, ngeterké sumbangan kanggo para sutyi.

²⁶Awit para sedulur ing Makédonia lan ing Akaya wis pada nggawé putusan nyumbang apa-apa marang wong-wong mlarat tunggalé para sutyi ing Yérusalèm.[1]

²⁷Perkara kuwi wis diputuské karo éklas lan pantyèn wis dadi kuwajipané. Awit, yèn bangsa-bangsa kapir wis pada nampa panduman banda kasukmané wong Ju, bangsa-bangsa mau ya wajip ngladèni uga marang wong Ju karo banda kadonyan.

²⁸Sing mengkono, yèn aku wis nindakké penggawéan kuwi lan wis masrahké wohé ngupayané bangsa-bangsa liyané mau, aku terus budal menyang Spanyol liwat kutamu.

²⁹Lan aku mangertèni, yèn enggonku tilik kowé, aku bakal nindakké karo kebak berkahé Kristus.

³⁰Nanging awit Kristus, Gusti kita, lan sangka katrésnan sing sumberé sangka Roh, kowé pada tak pituturi, para sedulur, supaya mbudidaya bebarengan karo aku ing pandonga marang Gusti Allah kanggo aku,

³¹supaya aku diowalaké sangka wong-wong ing Yudéa sing pada ora mbangun turut, lan supaya peladènanku kanggo Yérusalèm kuwi ketampa karo betyik karo para sutyi ing kono,

³²supaya aku bisa karo kebak kabungahan nemoni kowé awit sangka karepé Gusti Allah, lan enggonku bebarengan karo kowé bisa nyegeraké ati.

³³Gusti Allah, sumberé katentreman nunggala karo kowé kabèh! Amin.