Read Caribbean Javanese Ibrani 10 Bible Online

Ibrani 10 - Caribbean Javanese bible

Ibrani 10

¹Ing sak njeruhné angger-anggeré Torèt kuwi mung ketemu ayang-ayangé perkara-perkara betyik sing bakal kelakon, duduk wujudé perkara-perkara kuwi déwé. Awit sangka kuwi, karo kurban sing pada, saben taun tansah dikurbanaké, angger-anggeré Torèt ora bakal nggawé sampurnané wong sing pada nindakké pangabekti.

²Jalaran sak umpama bisa kelakon mengkono, wong-wong ora pada masrahké kurban menèh? Awit wong sing pada nindakké pangabekti kuwi ora ngrumangsani dosa menèh, awit wis pada disutyèkké sepisan kanggo sak lawas-lawasé.

³Nanging ya awit sangka kurban-kurban kuwi saben taun wong-wong pada diélingké bab anané dosa.

⁴Awit mokal yèn getihé sapi lanang utawa getihé wedus lanang bisa ngresiki dosa.

⁵Mulané nalika Panjenengané teka ing jagat, Panjenengané ngomong, “Kurban lan pisungsung ora Panjenengan karepaké - nanging Panjenengan wis nyawiské badan kanggo kula—.

⁶Kurban obongan lan kurban kanggo birat dosa ora ndadèkké nyenengké Panjenengan.

⁷Kula terus ngomong: Terus iki kula teka; ing njeruhné kitab gulungan ana tulisan bab kula supaya nandangi karep Panjenengan, duh Gusti Allah kula.”

⁸Ing wiwitan Panjenengané ngomong: “Kurban lan pisungsung, kurban obongan lan kurban kanggo mbirat dosa pada ora Panjenengan karepké lan ora ndadèkké nyenengké Panjenengan” - senajan kudu dipasrahké miturut angger-anggeré Torèt—.

⁹Terus tembungé: “iki kula teka, arep nandangi karep Panjenengan.” Sing kaping pisan diilangi karo Panjenengané, supaya sing kaping pindo bisa kelakon.

¹⁰Awit sangka karepé iki, kita wis disutyèkké sepisan kanggo sak lawas-lawasé karo pisungsung rupa Panjenengané Yésus Kristus.

¹¹Terus saben imam ing sedina-dinané nindakké penggawéan lan bola-bali masrahké kurban sing pada, sing babar pisan ora bisa ngresiki dosa.

¹²Nanging, sakwisé masrahké kurban mung siji waé awit dosa, Panjenengané terus njagong ing tengené Gusti Allah kanggo sak lawas-lawasé,

¹³lan ing saiki Panjenengané mung ngentèn-entèni tekan wantyiné enggoné mungsuh-mungsuhé didadèkké antyik-antyiké sikilé;

¹⁴awit karo kurban siji waé Panjenengané wis nggawé sampurna kanggo sak lawas-lawasé kanggo para wong sing pada disutyèkké.

¹⁵Lan Roh Sutyi uga ngekèki paseksi marang kita,

¹⁶awit sakwisé Panjenengané ngomong, “Iki perjanjian sing bakal Tak anakaké karo wong-wong kuwi, sakwisé dina kuwi,” Panjenengané terus ngomong menèh: “Aku bakal ngekèkké angger-angger-Ku ing atiné, lan Tak tulis ing pikirané,

¹⁷lan Aku ora ngéling-éling menèh marang sak kabèhé dosa lan paneraké.”

¹⁸Dadi yèn kuwi kabèh wis dingapura, ora perlu ana kurban menèh sing dipasrahké awit sangka dosa.

¹⁹Dadiné para sedulur, karo getihé Yésus, saiki kita bisa mlebu ing panggonan sutyi karo kendel lan mantep,

²⁰awit Panjenengané wis mbukak dalan sing anyar lan sing urip kanggo kita metu ing geber, ya kuwi Panjenengané piyambak,

²¹lan kita nduwé imam sing luhur kanggo griyané Gusti Allah.

²²Mulané, hayuk kita pada teka ing ngarepé Gusti Allah karo ati sing tulus lan éklas lan karo pertyaya sing mantep, awit ati kita wis diresiki sangka pikirané ati sing ala lan badan kita wis dikumbah nganggo banyu sing resik.

²³Hayuk pada dimantepké enggon kita ngakoni pengarep-arep sing wis dadi pengakuné kita, jalaran Panjenengané, sing njanjèkké kuwi setia.

²⁴Lan hayuk pada nggatèkké siji lan sijiné, supaya kita pada mbangun ing katrésnan lan ing penggawé sing apik.

²⁵Kita aja pada ngedohi kumpulan-kumpulan pangabekti kita, kaya kulinané sakwijiné wong, nanging hayuk pada ngéling-ngélingké, luwih menèh enggon kita ngerti yèn dina tekané Gusti wis mundak tyedak.

²⁶Awit yèn kita sengaja nggawé dosa sakwisé pada nampani kaweruh bab kabeneran, mesti ora ana kurban menèh kanggo ngresiki dosa kuwi.

²⁷Nanging, anané mung ngentèni tekané pengadilan sing medèni lan geni sing mulat-mulat sing bakal ngobong sak kabèhé wong sing mbruntak.

²⁸Yèn ana wong nampik angger-anggeré Moses, kuwi diukum pati tanpa melas karo paseksiné wong loro utawa telu.

²⁹Apa ora mundak aboté paukuman sing kudu disangga karo wong sing sembrana marang Putrané Gusti Allah, lan sing nganggep reget marang getih perjanjian sing nyutyèkké wong mau, lan ora ngajèni marang Rohé kawelasan!

³⁰Jalaran kita weruh marang Panjenengané sing ngomong, “Balesan kuwi wewenang-Ku. Aku sing bakal nindakké balesan.” Lan menèh, “Gusti bakal ngadili umaté.”

³¹Medèni banget, yèn tiba ing tangané Gusti Allah sing urip.

³²Pada élinga marang wantyi sing wis kepungkur. Sakwisé kowé nampa pepadang, kowé pada tahan nglakoni perang sing abot lan ngalami sangsara,

³³dadia nalika kowé pada digawé tontonan karo dirèmèhké lan dianiaya, semono uga nalika kowé pada mèlu ngrasakaké kasangsarané wong-wong sing pada digawé kaya mengkono mau.

³⁴Kowé pantyèn pada ngrasakaké kasangsarané wong-wong ukuman lan nalika barang duwèkmu dirayah, kowé nampa kuwi karo bungah, awit kowé pada weruh, yèn kowé pada nduwèni banda sing luwih aji lan langgeng.

³⁵Kanggo kuwi kowé aja pada ninggal kapertyayanmu, awit gedé berkah sing wis dityawiské.

³⁶Awit kowé pada mbutuhké sabar lan mantep, supaya sakwisé kowé nglakoni karepé Gusti Allah, pada nampani apa sing wis dijanjèkké kuwi.

³⁷“Awit kari sedilut menèh, malah mung kurang sedilut banget, Panjenengané sing bakal teka, wis tyedak, lan ora ngundurké tekané.

³⁸Nanging wong duwèk-Ku sing bener kuwi uripé awit sangka pertyaya. Nanging yèn mundur sangka pertyayané, Aku bakal ngemohi wong kuwi.”

³⁹Nanging kita iki duduk tunggalé wong-wong sing mundur sangka pertyayané lan nemoni karusakan, nanging wong-wong sing pada pertyaya lan sing dikèki urip.