Read Caribbean Javanese Wahyu 16 Bible Online

Wahyu 16 - Caribbean Javanese bible

Wahyu 16

¹Aku terus krungu swara banter sangka griya sutyi ngomong marang mulékat pitu mau ngéné: “Pada lungaa, mangkok pitu sing isi nesuné Gusti Allah kuwi pada suntakna ing bumi.”

²Mulékat sing kaping pisan terus lunga lan nyuntak mangkoké menyang bumi; terus tukul lara wudun sing medèni lan nggegirisi banget kanggo wong kabèh sing pada nganggo tengeré kéwan mau lan sing sujut nyembah marang retyané.

³Mulékat sing kaping pindo nyuntak mangkoké ing segara; banyuné terus dadi getih, kaya getihé wong mati, banjur isiné segara sing nduwé nyawa pada mati kabèh.

⁴Mulékat sing kaping telu nyuntak mangkoké ing kali-kali lan sumberé banyu, terus banyuné dadi getih.

⁵Aku terus krungu mulékat sing ngwasani banyu kuwi ngomong, “Panjenengan kuwi adil, Panjenengan sing ana lan sing waktu mbiyèn wis ana, Panjenengan sing sutyi, sing wis nibani paukuman iki.

⁶Awit wong-wong kuwi wis pada ngutahké getihé para sutyi lan para nabi, Panjenengan ya wis ngombèni getih marang wong-wong kuwi; mengkono kuwi wis sak mestiné kanggo wong-wong kuwi!”

⁷Uga aku krungu mesbèh ngomong ngéné: “Duh Gusti, Gusti Allah, sing Mahakwasa, bener lan adil kabèh pengadilan Panjenengan iki.”

⁸Mulékat sing kaping papat nyuntak mangkoké menyang srengéngé, lan kuwi terus dikèki pangwasa ngobong wong karo geni.

⁹Terus wong pada gosong karo panasé geni sing panas, terus pada ngolok-olok asmané Gusti Allah, sing ngwasani bebendu-bebendu kuwi mau, lan pada ora mratobat kanggo ngluhurké marang Gusti Allah.

¹⁰Mulékat sing kaping lima nyuntak mangkoké menyang damparé kéwan kuwi, terus kratoné kuwi dadi peteng, lan wong-wong pada nggeget ilaté déwé awit sangka kelaran,

¹¹lan terus pada ngolok-olok Gusti Allah ing swarga awit sangka kelaran lan awit sangka uduné, nanging pada ora mratobat sangka penggawéané kuwi.

¹²Mulékat sing kaping enem nyuntak mangkoké menyang kali Efrat, terus banyuné dadi asat, kanggo tyumawis dalané para ratu sing teka sangka bawah wétan.

¹³Aku terus weruh sangka tyangkemé naga lan tyangkemé kéwan lan sangka tyangkemé nabi palsu kuwi ana roh reget telu pada metu kaya kodok.

¹⁴Ya kuwi roh-rohé demit sing nganakké mujijat-mujijat, sing pada lunga nggolèki ratu-ratu sak ubengé jagat, pada diklumpukké diajak perang ing dina sing gedé, ya kuwi dinané Gusti Allah sing Mahakwasa.

¹⁵“Ngertia, Aku teka kaya maling. Rahayu, wong sing jaga-jaga lan sing ngrumat sandangané, supaya enggoné mlaku aja nganti karo wuda lan aja kétok kewirangané.”

¹⁶Terus pada tak klumpukké ing panggonan, ing basa Ibrani diarani Harmagédon.

¹⁷Mulékat sing kaping pitu nyuntak mangkoké menyang awang-awang. Sangka griya sutyiné terus krungu swara sing banter sangka dampar kuwi, tembungé: “Wis kelakon.”

¹⁸Terus ana bledèk tyumlèrèt lan gluduk gemleger, lan ana lindu gedé sing suwéné bumi dienggoni manungsa durung tau kelakon. Kaya mengkono lindu kuwi medèni banget.

¹⁹Terus kuta sing gedé kuwi petyah dadi telu lan kuta-kutané para bangsa sing pada ora kenal marang Gusti Allah pada ambruk. Gusti Allah terus kèlingan marang Babél sing gedé kuwi, terus dikèki tuwung sing kebak isi anggur bebendu nesu-Né.

²⁰Sak kabèhé puluh terus pada ilang, lan gunung-gunung wis pada ora ketemu menèh.

²¹Lan ana udan ès gedé, saben prongkol boboté udakara suwidak kilogram sangka langit nibani wong-wong, terus wong-wong pada ngolok-olok Gusti Allah awit sangka bebendu udan ès kuwi, awit bebendu kuwi mau medèni banget.