Read Caribbean Javanese Rut 2 Bible Online

Rut 2 - Caribbean Javanese bible

Rut 2

¹Naomi mau nduwé sedulur sangka bojoné, sing sugih, tunggalé brayaté Elimèlèk, jenengé Boas.

²Rut wong Moab ngomong marang Naomi: “Kula bakal lunga ing kebonan, ngasak ing sak mburiné wong sing welas marang kula.” Semauré Naomi: “Ya lungaa, anakku.”

³Rut terus budal sak tekané ing kebon terus ngasak jewawut ing sak mburiné wong sing derep; ketepakan ing lemahé sing klebu duwèké Boas, tunggalé brayaté Elimèlèk.

⁴Ketepakan Boas teka sangka Bètléhèm. Tembungé marang sing pada derep: “GUSTI supaya nunggal karo kowé.” Semauré wong sing pada derep: “GUSTI muga mberkahi sampéyan.”

⁵Boas terus ngomong marang abdiné sing mandori wong sing pada derep: “Wong wadon kuwi sangka ngendi?”

⁶Abdi sing mandori wong derep nyauri, tembungé: “Kuwi wong wadon bangsa Moab sing mèlu mulih karo Naomi sangka negara Moab.

⁷Dongé ngomong mengkéné: Kula supaya dililani ngasak lan nglumpukké jewawut sing gogrok sangka bentèl-bentèlan, ing sak mburiné wong derep. Wiwit teka kawit mau ésuk nganti teka saiki terus répot waé, lan sak dilut waé ora ngasuh.”

⁸Boas terus omong marang Rut: “Rungokna ndisik, anakku! Ora susah kowé ngasak ing kebon liyané, lan ora usah kowé lunga sangka kéné, nanging tetep tyedaka karo batur-baturku wadon.

⁹Delengen waé kebon sing ijik diderepi wong kuwi. Ngetutna mlakuné wong wadon kuwi ing sak mburiné. Awit aku wis préntah marang batur-batur lanang, aja ana sing ngganggu kowé. Yèn ngelak, menyanga ing gentong lan ngombéa sing wis diangsu karo para batur.”

¹⁰Rut terus sujut nyembah rainé nganti ing lemah lan ngomong: “Awit sangka apa nanging kula olèh kawelasan ing ngarepé sampéyan, kok sampéyan nganti nggatèkké marang kula, wong liya bangsa?”

¹¹Boas nyauri: “Sak temené aku wis dikabari apa sak penggawéanmu marang maratuwamu sakwisé matiné bojomu; enggonmu ninggal bapak ibumu lan negara kelairanmu, marani bangsa sing ora kok kenal ing sak durungé.

¹²GUSTI supaya gelem ngekèki balesan marang penggawému kuwi, supaya GUSTI, Gusti Allahé Israèl, sing wis kok ungsèni bakal ngayomi karo swiwiné kuwi lan gelem ngekèki upahé marang kowé karo sing sak pantesé.”

¹³Rut terus ngomong: “Duh bendara, kula tenan nampa kawelasan ing ngarepé sampéyan, awit sampéyan wis gelem ngekèki panglipuran marang kula, lan wis nentremké atiné abdimu iki senajan kula kuwi ora pada karo para abdi sampéyan wadon.”

¹⁴Bareng tekan waktuné wong mangan, Rut terus diomongi karo Boas: “Majua mréné, mèlua mangan roti lan pulukanmu tyelupna ing tyukak iki.” Rut dadiné terus lungguh ing sandingé para wong derep, lan dielungi roti gandum gorèngan karo Boas; enggoné mangan nganti warek, malah ana turahé.

¹⁵Bareng Rut ngadek arep ngasak menèh, Boas terus préntah marang baturé, semauré: “Bèn ngasak ing bentèl-bentèlan uga, aja kok alang-alangi.

¹⁶Malah karo sengaja sangka tekeman ana waktuné ya tyeblokna setitik-setitik, terus tinggalen, bèn diklumpukké, aja kok kasari.”

¹⁷Ngasakké Rut ing kebon kono nganti tekan ing wayah soré, nanging asakané bareng diklumpukké olèh jewawut udakara sak éfa.

¹⁸Kuwi terus diklumpukké lan mlebu ing kuta. Bareng asakané diduduhké marang maratuwané, uga turahé enggoné mangan dietokké lan diwènèhké marang dèwèké,

¹⁹terus ditakoni karo maratuwané: “Ana ngendi enggonmu ngasak sedina iki lan enggonmu nyambutgawé ing ngendi? Diberkahi wong sing nggatèkké kowé kuwi.” Rut terus nyritakké marang maratuwané enggoné nyambutgawé kuwi ing panggonané sapa, semauré: “Sing kula éloni nyambut gawé ing dina iki asmané Boas.”

²⁰Sakwisé mengkono Naomi ngomong marang mantuné: “Wong kuwi supaya diberkahi karo GUSTI, sing gelem ngétokké kawelasané marang sing ijik urip, lan sing wis pada mati.” Lan menèh tembungé Naomi marang Rut: “Wong kuwi ijik prenah sanak sedulur karo kita, kuwi tunggalé sing wajip nebus kita.”

²¹Rut wong Moab terus ngomong: “Malah ya ana préntahé marang kula mengkéné: Kowé tetepana ngetutké batur-baturku waé, nganti tekan sak rampungé panènanku kabèh.”

²²Semauré Naomi marang Rut, mantuné: “Apiké, anakku, lungamu bareng karo batur-baturé wadon, aja nganti kowé digoda karo wong kebon kono.”

²³Kaya mengkono Rut ora pisah-pisah karo batur-baturé wadon Boas enggoné ngasak, nganti tekan sak bubaré panèn jewawut lan gandum, lan sak suwéné kuwi dèwèké manggon ngantyani karo maratuwané.