Read Central Bicolano Psalms 31 Bible Online

Psalms 31 - Central Bicolano bible

Psalms 31

¹Sa saimo, Kagurangnan, minahanap ako nin pailihan; hare nanggad ako pagpasopogan; sa saimong katanosan ako ligtasan!

²Dangoga ako asin tolos ligtasan! Ika logod an magin gapo kong pailihan, pusog na bantayan na maligtas sako.

³Ika an sakong gapo asin bantayan; huli kan saimong ngaran, pangenotan mo ako asin giyahan.

⁴Likayan ako sa litag na inandam para sako, huli ta ika an pailihan ko.

⁵Sa saimong kamot dusay ko an sakong espiritu; Kagurangnan, maimbod na Dios, ako tinubos mo.

⁶Anggot ka sa mga nagsasamba sa mga dios-dios; alagad sa saimo ako minasarig, Kagurangnan.

⁷Mag-oogma ako huli kan danay mong pagkamoot, huli ta nahiling mo an sakong kasakitan, nasabotan mo an sakong mga kahorasaan.

⁸Dai mo ako itinao sa sakong mga kaiwal, kundi an bitis ko pinamugtak mo sa mahiwas na lugar.

⁹Kaheraki ako, Kagurangnan, ta ako nasa kasakitan. Sa kahihibi an mata ko napapagal, sakong kalag saka hawak siring man.

¹⁰Natatapos an buhay ko sa kamondoan, nauubos an mga taon ko sa inagrangay. Nawawara an kosog ko sa kasakitan, asin nasasayang an gabos kong tolang.

¹¹Para sa sakong mga kaiwal ako sarong ngingisihan; sa sakong mga kataed, ako sarong bagay na katatakotan. Mga kamidbid ko natatakot sako, mga nasabat ko sa dalan nagdudulag sako.

¹²Siring sa gadan, mayo na sakong nakakagiromdom, arog ako sa sarong bagay na itinapok.

¹³Nadangog ko an hinghing kan kadaklan; nin takot ako napapalibotan. Boronyog na nag-iisip sinda tumang sako, nagpaplano nin paggadan sako.

¹⁴Alagad sa saimo ako minasarig, Kagurangnan; ako minasabi, “Ika an sakuyang Dios.”

¹⁵An buhay ko nasa kamot mo; sa mga kaiwal ligtasan ako, asin sa mga nagpapasakit sako.

¹⁶Hilingon mo nin pagkaherak an sorogoon mo; sa danay mong pagkamoot ligtasan ako.

¹⁷Hare ako pagpasopogan, Kagurangnan, huli ta sa saimo ako minaagrangay. Magkasoropog logod an mga tampalasan; daing ribok na makaduman sinda sa Sheol.

¹⁸An ngoso kan mga putikon saimong serahan, ta sa kaanggotan asin sa kapaabaw-abawan, tumang sa matanos sinda nagtataram.

¹⁹Dakula an pagkamarahayon mo sa mga may pagkatakot saimo, sa mga minasarig saimo. Ini ipinahiling mo sa atubang nin mga tawo.

²⁰Sa hilom mong lugar, itinatago mo sinda sa mga huma nin mga tawo. Dinadara mo sinda sa ligtas na lugar, harayo sa mararang dila kan mga kaiwal.

²¹Pag-omawon an Kagurangnan! Makangangalas na ipinahiling niya sako an danay niyang pagkamoot, kan ako sinalakay siring sa syudad na napapalibotan.

²²Nagsaboot ako sa kahandalan, “Napapaharayo ako sa saiyang atubang.” Alagad dinangog niya an sakong inagrangay, kan ako maghagad saiya nin tabang.

²³Kamong mga banal, kamotan nindo an Kagurangnan! An mga maimbod saiyang inaataman, alagad pinapadusahan an mapaabaw-abaw.

²⁴Pagmakosog kamo; pasariga an saindong boot, kamo gabos na naglalaom sa Kagurangnan.