Read Clementine Vulgate Genesis 34 Bible Online

Genesis 34 - Clementine Vulgate bible

Genesis 34

¹Egressa est autem Dina filia Liæ ut videret mulieres regionis illius.

²Quam cum vidisset Sichem filius Hemor Hevæi, princeps terræ illius, adamavit eam: et rapuit, et dormivit cum illa, vi opprimens virginem.

³Et conglutinata est anima ejus cum ea, tristemque delinivit blanditiis.

⁴Et pergens ad Hemor patrem suum: Accipe, inquit, mihi puellam hanc conjugem.

⁵Quod cum audisset Jacob absentibus filiis, et in pastu pecorum occupatis, siluit donec redirent.

⁶Egresso autem Hemor patre Sichem ut loqueretur ad Jacob,

⁷ecce filii ejus veniebant de agro: auditoque quod acciderat, irati sunt valde, eo quod fœdam rem operatus esset in Israël et, violata filia Jacob, rem illicitam perpetrasset.

⁸Locutus est itaque Hemor ad eos: Sichem filii mei adhæsit anima filiæ vestræ: date eam illi uxorem:

⁹et jungamus vicissim connubia: filias vestras tradite nobis, et filias nostras accipite,

¹⁰et habitate nobiscum: terra in potestate vestra est: exercete, negotiamini, et possidete eam.

¹¹Sed et Sichem ad patrem et ad fratres ejus ait: Inveniam gratiam coram vobis: et quæcumque statueritis, dabo:

¹²augete dotem, et munera postulate, et libenter tribuam quod petieritis: tantum date mihi puellam hanc uxorem.

¹³Responderunt filii Jacob Sichem et patri ejus in dolo, sævientes ob stuprum sororis:

¹⁴Non possumus facere quod petitis, nec dare sororem nostram homini incircumciso: quod illicitum et nefarium est apud nos.

¹⁵Sed in hoc valebimus fœderari, si volueritis esse similes nostri, et circumcidatur in vobis omne masculini sexus ;

¹⁶tunc dabimus et accipiemus mutuo filias vestras ac nostras: et habitabimus vobiscum, erimusque unus populus.

¹⁷Si autem circumcidi nolueritis, tollemus filiam nostram, et recedemus.

¹⁸Placuit oblatio eorum Hemor, et Sichem filio ejus,

¹⁹nec distulit adolescens quin statim quod petebatur expleret: amabat enim puellam valde, et ipse erat inclytus in omni domo patris sui.

²⁰Ingressique portam urbis, locuti sunt ad populum:

²¹Viri isti pacifici sunt, et volunt habitare nobiscum: negotientur in terra, et exerceant eam, quæ spatiosa et lata cultoribus indiget: filias eorum accipiemus uxores, et nostras illis dabimus.

²²Unum est quo differtur tantum bonum: si circumcidamus masculos nostros, ritum gentis imitantes.

²³Et substantia eorum, et pecora, et cuncta quæ possident, nostra erunt: tantum in hoc acquiescamus, et habitantes simul, unum efficiemus populum.

²⁴Assensique sunt omnes, circumcisis cunctis maribus.

²⁵Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est: arreptis duo filii Jacob, Simeon et Levi fratres Dinæ, gladiis, ingressi sunt urbem confidenter: interfectisque omnibus masculis,

²⁶Hemor et Sichem pariter necaverunt, tollentes Dinam de domo Sichem sororem suam.

²⁷Quibus egressis, irruerunt super occisos ceteri filii Jacob: et depopulati sunt urbem in ultionem stupri.

²⁸Oves eorum, et armenta, et asinos, cunctaque vastantes quæ in domibus et in agris erant,

²⁹parvulos quoque eorum et uxores duxerunt captivas.

³⁰Quibus patratis audacter, Jacob dixit ad Simeon et Levi: Turbastis me, et odiosum fecistis me Chananæis, et Pherezæis habitatoribus terræ hujus: nos pauci sumus ; illi congregati percutient me, et delebor ego, et domus mea.

³¹Responderunt: Numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra?