Read Clementine Vulgate Genesis 41 Bible Online

Genesis 41 - Clementine Vulgate bible

Genesis 41

¹Post duos annos vidit Pharao somnium. Putabat se stare super fluvium,

²de quo ascendebant septem boves, pulchræ et crassæ nimis: et pascebantur in locis palustribus.

³Aliæ quoque septem emergebant de flumine, fœdæ confectæque macie: et pascebantur in ipsa amnis ripa in locis virentibus:

⁴devoraveruntque eas, quarum mira species et habitudo corporum erat. Expergefactus Pharao,

⁵rursum dormivit, et vidit alterum somnium: septem spicæ pullulabant in culmo uno plenæ atque formosæ:

⁶aliæ quoque totidem spicæ tenues, et percussæ uredine oriebantur,

⁷devorantes omnium priorum pulchritudinem. Evigilans Pharao post quietem,

⁸et facto mane, pavore perterritus, misit ad omnes conjectores Ægypti, cunctosque sapientes, et accersitis narravit somnium, nec erat qui interpretaretur.

⁹Tunc demum reminiscens pincernarum magister, ait: Confiteor peccatum meum:

¹⁰iratus rex servis suis, me et magistrum pistorum retrudi jussit in carcerem principis militum:

¹¹ubi una nocte uterque vidimus somnium præsagum futurorum.

¹²Erat ibi puer hebræus, ejusdem ducis militum famulus: cui narrantes somnia,

¹³audivimus quidquid postea rei probavit eventus ; ego enim redditus sum officio meo, et ille suspensus est in cruce.

¹⁴Protinus ad regis imperium eductum de carcere Joseph totonderunt: ac veste mutata obtulerunt ei.

¹⁵Cui ille ait: Vidi somnia, nec est qui edisserat: quæ audivi te sapientissime conjicere.

¹⁶Respondit Joseph: Absque me Deus respondebit prospera Pharaoni.

¹⁷Narravit ergo Pharao quod viderat: Putabam me stare super ripam fluminis,

¹⁸et septem boves de amne conscendere, pulchras nimis, et obesis carnibus: quæ in pastu paludis virecta carpebant.

¹⁹Et ecce, has sequebantur aliæ septem boves, in tantum deformes et macilentæ, ut numquam tales in terra Ægypti viderim:

²⁰quæ, devoratis et consumptis prioribus,

²¹nullum saturitatis dedere vestigium: sed simili macie et squalore torpebant. Evigilans, rursus sopore depressus,

²²vidi somnium. Septem spicæ pullulabant in culmo uno plenæ atque pulcherrimæ.

²³Aliæ quoque septem tenues et percussæ uredine, oriebantur e stipula:

²⁴quæ priorum pulchritudinem devoraverunt. Narravi conjectoribus somnium, et nemo est qui edisserat.

²⁵Respondit Joseph: Somnium regis unum est: quæ facturus est Deus, ostendit Pharaoni.

²⁶Septem boves pulchræ, et septem spicæ plenæ, septem ubertatis anni sunt: eamdemque vim somnii comprehendunt.

²⁷Septem quoque boves tenues atque macilentæ, quæ ascenderunt post eas, et septem spicæ tenues, et vento urente percussæ, septem anni venturæ sunt famis.

²⁸Qui hoc ordine complebuntur:

²⁹ecce septem anni venient fertilitatis magnæ in universa terra Ægypti,

³⁰quos sequentur septem anni alii tantæ sterilitatis, ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia: consumptura est enim fames omnem terram,

³¹et ubertatis magnitudinem perditura est inopiæ magnitudo.

³²Quod autem vidisti secundo ad eamdem rem pertinens somnium: firmitatis indicium est, eo quod fiat sermo Dei, et velocius impleatur.

³³Nunc ergo provideat rex virum sapientem et industrium, et præficiat eum terræ Ægypti:

³⁴qui constituat præpositos per cunctas regiones: et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis,

³⁵qui jam nunc futuri sunt, congreget in horrea: et omne frumentum sub Pharaonis potestate condatur, serveturque in urbibus.

³⁶Et præparetur futuræ septem annorum fami, quæ oppressura est Ægyptum, et non consumetur terra inopia.

³⁷Placuit Pharaoni consilium et cunctis ministris ejus:

³⁸locutusque est ad eos: Num invenire poterimus talem virum, qui spiritu Dei plenus sit?

³⁹Dixit ergo ad Joseph: Quia ostendit tibi Deus omnia quæ locutus es, numquid sapientiorem et consimilem tui invenire potero?

⁴⁰Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus obediet: uno tantum regni solio te præcedam.

⁴¹Dixitque rursus Pharao ad Joseph: Ecce, constitui te super universam terram Ægypti.

⁴²Tulitque annulum de manu sua, et dedit eum in manu ejus: vestivitque eum stola byssina, et collo torquem auream circumposuit.

⁴³Fecitque eum ascendere super currum suum secundum, clamante præcone, ut omnes coram eo genu flecterent, et præpositum esse scirent universæ terræ Ægypti.

⁴⁴Dixit quoque rex ad Joseph: Ego sum Pharao: absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Ægypti.

⁴⁵Vertitque nomen ejus, et vocavit eum, lingua ægyptiaca, Salvatorem mundi. Deditque illi uxorem Aseneth filiam Putiphare sacerdotis Heliopoleos. Egressus est itaque Joseph ad terram Ægypti

⁴⁶(triginta autem annorum erat quando stetit in conspectu regis Pharaonis), et circuivit omnes regiones Ægypti.

⁴⁷Venitque fertilitas septem annorum: et in manipulos redactæ segetes congregatæ sunt in horrea Ægypti.

⁴⁸Omnis etiam frugum abundantia in singulis urbibus condita est.

⁴⁹Tantaque fuit abundantia tritici, ut arenæ maris coæquaretur, et copia mensuram excederet.

⁵⁰Nati sunt autem Joseph filii duo antequam veniret fames: quos peperit ei Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos.

⁵¹Vocavitque nomen primogeniti Manasses, dicens: Oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum, et domus patris mei.

⁵²Nomen quoque secundi appellavit Ephraim, dicens: Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meæ.

⁵³Igitur transactis septem ubertatis annis, qui fuerant in Ægypto,

⁵⁴cœperunt venire septem anni inopiæ, quos prædixerat Joseph: et in universo orbe fames prævaluit, in cuncta autem terra Ægypti panis erat.

⁵⁵Qua esuriente, clamavit populus ad Pharaonem, alimenta petens. Quibus ille respondit: Ite ad Joseph: et quidquid ipse vobis dixerit, facite.

⁵⁶Crescebat autem quotidie fames in omni terra: aperuitque Joseph universa horrea, et vendebat Ægyptiis: nam et illos oppresserat fames.

⁵⁷Omnesque provinciæ veniebant in Ægyptum, ut emerent escas, et malum inopiæ temperarent.