Read Clementine Vulgate Tobias 5 Bible Online

Tobias 5 - Clementine Vulgate bible

Tobias 5

¹Tunc respondit Tobias patri suo, et dixit? Omnia quæcumque præcepisti mihi faciam, pater.

²Quomodo autem pecuniam hanc requiram, ignoro? ille me nescit, et ego eum ignoro? quod signum dabo ei? sed neque viam, per quam pergatur illuc, aliquando cognovi.

³Tunc pater suus respondit illi, et dixit? Chirographum quidem illius penes me habeo? quod dum illi ostenderis, statim restituet.

⁴Sed perge nunc, et inquire tibi aliquem fidelem virum, qui eat tecum salva mercede sua? ut, dum adhuc vivo, recipias eam.

⁵Tunc egressus Tobias, invenit juvenem splendidum, stantem præcinctum, et quasi paratum ad ambulandum.

⁶Et ignorans quod angelus Dei esset, salutavit eum, et dixit? Unde te habemus, bone juvenis?

⁷At ille respondit? Ex filiis Israël. Et Tobias dixit ei? Nosti viam, quæ ducit in regionem Medorum?

⁸Cui respondit? Novi? et omnia itinera ejus frequenter ambulavi, et mansi apud Gabelum fratrem nostrum? qui moratur in Rages civitate Medorum, quæ posita est in monte Ecbatanis.

⁹Cui Tobias ait? Sustine me obsecro, donec hæc ipsa nuntiem patri meo.

¹⁰Tunc ingressus Tobias, indicavit universa hæc patri suo. Super quæ admiratus pater, rogavit ut introiret ad eum.

¹¹Ingressus itaque salutavit eum, et dixit? Gaudium tibi sit semper.

¹²Et ait Tobias? Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen cæli non video?

¹³Cui ait juvenis? Forti animo esto? in proximo est ut a Deo cureris.

¹⁴Dixit itaque illi Tobias? Numquid poteris perducere filium meum ad Gabelum in Rages civitatem Medorum? et cum redieris, restituam tibi mercedem tuam.

¹⁵Et dixit ei angelus? Ego ducam, et reducam eum ad te.

¹⁶Cui Tobias respondit? Rogo te, indica mihi de qua domo, aut de qua tribu es tu.

¹⁷Cui Raphaël angelus dixit? Genus quæris mercenarii, an ipsum mercenarium, qui cum filio tuo eat?

¹⁸Sed ne forte sollicitum te reddam, ego sum Azarias Ananiæ magni filius.

¹⁹Et Tobias respondit? Ex magno genere es tu. Sed peto ne irascaris quod voluerim cognoscere genus tuum.

²⁰Dixit autem illi angelus? Ego sanum ducam, et sanum tibi reducam filium tuum.

²¹Respondens autem Tobias, ait? Bene ambuletis, et sit Deus in itinere vestro, et angelus ejus comitetur vobiscum.

²²Tunc paratis omnibus, quæ erant in via portanda, fecit Tobias vale patri suo et matri suæ, et ambulaverunt ambo simul.

²³Cumque profecti essent, cœpit mater ejus flere, et dicere? Baculum senectutis nostræ tulisti, et transmisisti a nobis.

²⁴Numquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum.

²⁵Sufficiebat enim nobis paupertas nostra, ut divitias computaremus hoc, quod videbamus filium nostrum.

²⁶Dixitque ei Tobias? Noli flere? salvus perveniet filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt illum.

²⁷Credo enim quod angelus Dei bonus comitetur ei, et bene disponat omnia, quæ circa eum geruntur, ita ut cum gaudio revertatur ad nos.

²⁸Ad hanc vocem cessavit mater ejus flere, et tacuit.