Read Clementine Vulgate Exodus 4 Bible Online

Exodus 4 - Clementine Vulgate bible

Exodus 4

¹Respondens Moyses ait: Non credent mihi, neque audient vocem meam, sed dicent: Non apparuit tibi Dominus.

²Dixit ergo ad eum: Quid est quod tenes in manu tua? Respondit: Virga.

³Dixitque Dominus: Projice eam in terram. Projecit, et versa est in colubrum, ita ut fugeret Moyses.

⁴Dixitque Dominus: Extende manum tuam, et apprehende caudam ejus. Extendit, et tenuit, versaque est in virgam.

⁵Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob.

⁶Dixitque Dominus rursum: Mitte manum tuam in sinum tuum. Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.

⁷Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum. Retraxit, et protulit iterum, et erat similis carni reliquæ.

⁸Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.

⁹Quod si nec duobus quidem his signis crediderint, neque audierint vocem tuam: sume aquam fluminis, et effunde eam super aridam, et quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem.

¹⁰Ait Moyses: Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius: et ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris et tardioris linguæ sum.

¹¹Dixit Dominus ad eum: Quis fecit os hominis? aut quis fabricatus est mutum et surdum, videntem et cæcum? nonne ego?

¹²Perge, igitur, et ego ero in ore tuo: doceboque te quid loquaris.

¹³At ille: Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es.

¹⁴Iratus Dominus in Moysen, ait: Aaron frater tuus Levites, scio quod eloquens sit: ecce ipse egreditur in occursum tuum, vidensque te lætabitur corde.

¹⁵Loquere ad eum, et pone verba mea in ore ejus: et ego ero in ore tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis.

¹⁶Ipse loquetur pro te ad populum, et erit os tuum: tu autem eris ei in his quæ ad Deum pertinent.

¹⁷Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa.

¹⁸Abiit Moyses, et reversus est ad Jethro socerum suum, dixitque ei: Vadam et revertar ad fratres meos in Ægyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Jethro: Vade in pace.

¹⁹Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian: Vade, et revertere in Ægyptum, mortui sunt enim omnes qui quærebant animam tuam.

²⁰Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum: reversusque est in Ægyptum, portans virgam Dei in manu sua.

²¹Dixitque ei Dominus revertenti in Ægyptum: Vide ut omnia ostenta quæ posui in manu tua, facias coram Pharaone: ego indurabo cor ejus, et non dimittet populum.

²²Dicesque ad eum: Hæc dicit Dominus: Filius meus primogenitus Israël.

²³Dixi tibi: Dimitte filium meum ut serviat mihi ; et noluisti dimittere eum: ecce ego interficiam filium tuum primogenitum.

²⁴Cumque esset in itinere, in diversorio occurrit ei Dominus, et volebat occidere eum.

²⁵Tulit idcirco Sephora acutissimam petram, et circumcidit præputium filii sui, tetigitque pedes ejus, et ait: Sponsus sanguinum tu mihi es.

²⁶Et dimisit eum postquam dixerat: Sponsus sanguinum ob circumcisionem.

²⁷Dixit autem Dominus ad Aaron: Vade in occursum Moysi in desertum. Qui perrexit obviam ei in montem Dei, et osculatus est eum.

²⁸Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini quibus miserat eum, et signa quæ mandaverat.

²⁹Veneruntque simul, et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israël.

³⁰Locutusque est Aaron omnia verba quæ dixerat Dominus ad Moysen: et fecit signa coram populo,

³¹et credidit populus. Audieruntque quod visitasset Dominus filios Israël, et respexisset afflictionem illorum: et proni adoraverunt.