Read Clementine Vulgate Iob 9 Bible Online

Iob 9 - Clementine Vulgate bible

Iob 9

¹Et respondens Job, ait:

²Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo.

³Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.

⁴Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?

⁵Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.

⁶Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur.

⁷Qui præcipit soli, et non oritur, et stellas claudit quasi sub signaculo.

⁸Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.

⁹Qui facit Arcturum et Oriona, et Hyadas et interiora austri.

¹⁰Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.

¹¹Si venerit ad me, non videbo eum ; si abierit, non intelligam.

¹²Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?

¹³Deus, cujus iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.

¹⁴Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?

¹⁵Qui, etiam si habuero quippiam justum, non respondebo: sed meum judicem deprecabor.

¹⁶Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.

¹⁷In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea, etiam sine causa.

¹⁸Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.

¹⁹Si fortitudo quæritur, robustissimus est ; si æquitas judicii, nemo audet pro me testimonium dicere.

²⁰Si justificare me voluero, os meum condemnabit me ; si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.

²¹Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.

²²Unum est quod locutus sum: et innocentem et impium ipse consumit.

²³Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.

²⁴Terra data est in manus impii, vultum judicum ejus operit. Quod si non ille est, quis ergo est?

²⁵Dies mei velociores fuerunt cursore ; fugerunt, et non viderunt bonum.

²⁶Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.

²⁷Cum dixero: Nequaquam ita loquar, commuto faciem meam, et dolore torqueor.

²⁸Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.

²⁹Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?

³⁰Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ,

³¹tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.

³²Neque enim viro qui similis mei est, respondebo ; nec qui mecum in judicio ex æquo possit audiri.

³³Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.

³⁴Auferat a me virgam suam, et pavor ejus non me terreat.

³⁵Loquar, et non timebo eum ; neque enim possum metuens respondere.