Read Clementine Vulgate Psalmorum 43 Bible Online

Psalmorum 43 - Clementine Vulgate bible

Psalmorum 43

¹In finem. Filiis Core ad intellectum.

²Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis.

³Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ; afflixisti populos et expulisti eos.

⁴Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos ; sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

⁵Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob.

⁶In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.

⁷Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me ;

⁸salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti.

⁹In Deo laudabimur tota die ; et in nomine tuo confitebimur in sæculum.

¹⁰Nunc autem repulisti et confudisti nos ; et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.

¹¹Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros ; et qui oderunt nos diripiebant sibi.

¹²Dedisti nos tamquam oves escarum ; et in gentibus dispersisti nos.

¹³Vendidisti populum tuum sine pretio ; et non fuit multitudo in commutationibus eorum.

¹⁴Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.

¹⁵Posuisti nos in similitudinem gentibus, commotionem capitis in populis.

¹⁶Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me:

¹⁷a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis.

¹⁸Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo.

¹⁹Et non recessit retro cor nostrum ; et declinasti semitas nostras a via tua ;

²⁰quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.

²¹Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum,

²²nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die ; æstimati sumus sicut oves occisionis.

²³Exsurge ; quare obdormis, Domine? exsurge, et ne repellas in finem.

²⁴Quare faciem tuam avertis? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?

²⁵Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ; conglutinatus est in terra venter noster.

²⁶Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum.