Read Clementine Vulgate Psalmorum 9 Bible Online

Psalmorum 9 - Clementine Vulgate bible

Psalmorum 9

¹In finem, pro occultis filii. Psalmus David.

²Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua.

³Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime.

⁴In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.

⁵Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.

⁶Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.

⁷Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ;

⁸et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum ;

⁹et ipse judicabit orbem terræ in æquitate, judicabit populos in justitia.

¹⁰Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.

¹¹Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.

¹²Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus,

¹³quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum.

¹⁴Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,

¹⁵qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion.

¹⁶Exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.

¹⁷Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

¹⁸Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.

¹⁹Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem.

²⁰Exsurge, Domine ; non confortetur homo: judicentur gentes in conspectu tuo.

²¹Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.

²²Ut quid, Domine, recessisti longe, despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

²³Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

²⁴Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur.

²⁵Exacerbavit Dominum peccator, secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.

²⁶Non est Deus in conspectu ejus, inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur.

²⁷Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.

²⁸Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor.

²⁹Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

³⁰Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum.

³¹In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

³²Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem.

³³Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum.

³⁴Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.

³⁵Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor.

³⁶Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur.

³⁷Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius.

³⁸Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua,

³⁹judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.