Read Clementine Vulgate Proverbiorum 6 Bible Online

Proverbiorum 6 - Clementine Vulgate bible

Proverbiorum 6

¹Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam ;

²illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.

³Fac ergo quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum.

⁴Ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.

⁵Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.

⁶Vade ad formicam, o piger, et considera vias ejus, et disce sapientiam.

⁷Quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,

⁸parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.

⁹Usquequo, piger, dormies? quando consurges e somno tuo?

¹⁰Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias ;

¹¹et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.

¹²Homo apostata vir inutilis, graditur ore perverso ;

¹³annuit oculis, terit pede, digito loquitur,

¹⁴pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat.

¹⁵Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.

¹⁶Sex sunt dies quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus:

¹⁷oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,

¹⁸cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,

¹⁹proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.

²⁰Conserva, fili mi, præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.

²¹Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.

²²Cum ambulaveris, gradiantur tecum ; cum dormieris, custodiant te: et evigilans loquere cum eis.

²³Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ ;

²⁴ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.

²⁵Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius:

²⁶pretium enim scorti vix est unius panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.

²⁷Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?

²⁸aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ ejus?

²⁹Sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.

³⁰Non grandis est culpa cum quis furatus fuerit, furatur enim ut esurientem impleat animam ;

³¹deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.

³²Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam ;

³³turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur:

³⁴quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ ;

³⁵nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.