Read Clementine Vulgate Isaiae 28 Bible Online

Isaiae 28 - Clementine Vulgate bible

Isaiae 28

¹Væ coronæ superbiæ, ebriis Ephraim, et flori decidenti, gloriæ exsultationis ejus, qui erant in vertice vallis pinguissimæ, errantes a vino.

²Ecce validus et fortis Dominus sicut impetus grandinis ; turbo confringens, sicut impetus aquarum multarum inundantium et emissarum super terram spatiosam.

³Pedibus conculcabitur corona superbiæ ebriorum Ephraim.

⁴Et erit flos decidens gloriæ exsultationis ejus, qui est super verticem vallis pinguium, quasi temporaneum ante maturitatem autumni, quod, cum aspexerit videns, statim ut manu tenuerit, devorabit illud.

⁵In die illa erit Dominus exercituum corona gloriæ, et sertum exsultationis residuo populi sui ;

⁶et spiritus judicii sedenti super judicium, et fortitudo revertentibus de bello ad portam.

⁷Verum hi quoque præ vino nescierunt, et præ ebrietate erraverunt ; sacerdos et propheta nescierunt præ ebrietate ; absorpti sunt a vino, erraverunt in ebrietate, nescierunt videntem, ignoraverunt judicium.

⁸Omnes enim mensæ repletæ sunt vomitu sordiumque, ita ut non esset ultra locus.

⁹Quem docebit scientiam? et quem intelligere faciet auditum? Ablactatos a lacte, avulsos ab uberibus.

¹⁰Quia manda, remanda ; manda, remanda ; exspecta, reexspecta ; exspecta, reexspecta ; modicum ibi, modicum ibi.

¹¹In loquela enim labii, et lingua altera loquetur ad populum istum.

¹²Cui dixit: Hæc est requies mea, reficite lassum ; et hoc est meum refrigerium: et noluerunt audire.

¹³Et erit eis verbum Domini: Manda, remanda ; manda, remanda ; exspecta, reexspecta ; exspecta, reexspecta ; modicum ibi, modicum ibi ; ut vadant, et cadant retrorsum, et conterantur, et illaqueentur, et capiantur.

¹⁴Propter hoc audite verbum Domini, viri illusores, qui dominamini super populum meum, qui est in Jerusalem.

¹⁵Dixistis enim: Percussimus fœdus cum morte, et cum inferno fecimus pactum: flagellum inundans cum transierit, non veniet super nos quia posuimus mendacium spem nostram, et mendacio protecti sumus.

¹⁶Idcirco hæc dicit Dominus Deus: Ecce ego mittam in fundamentis Sion lapidem, lapidem probatum, angularem, pretiosum, in fundamento fundatum ; qui crediderit, non festinet.

¹⁷Et ponam in pondere judicium, et justitiam in mensura ; et subvertet grando spem mendacii, et protectionem aquæ inundabunt.

¹⁸Et delebitur fœdus vestrum cum morte, et pactum vestrum cum inferno non stabit: flagellum inundans cum transierit, eritis ei in conculcationem.

¹⁹Quandocumque pertransierit, tollet vos, quoniam in mane diluculo pertransibit in die et in nocte ; et tantummodo sola vexatio intellectum dabit auditui.

²⁰Coangustatum est enim stratum, ita ut alter decidat ; et pallium breve utrumque operire non potest.

²¹Sicut enim in monte divisionum stabit Dominus ; sicut in valle quæ est in Gabaon irascetur, ut faciat opus suum, alienum opus ejus: ut operetur opus suum, peregrinum est opus ejus ab eo.

²²Et nunc nolite illudere, ne forte constringantur vincula vestra ; consummationem enim et abbreviationem audivi a Domino Deo exercituum, super universam terram.

²³Auribus percipite, et audite vocem meam: attendite, et audite eloquium meum.

²⁴Numquid tota die arabit arans ut serat? proscindet et sarriet humum suam?

²⁵Nonne cum adæquaverit faciem ejus, seret gith et cyminum sparget? et ponet triticum per ordinem, et hordeum, et milium, et viciam in finibus suis?

²⁶Et erudiet illum in judicio ; Deus suus docebit illum.

²⁷Non enim in serris triturabitur gith, nec rota plaustri super cyminum circuibit ; sed in virga excutietur gith, et cyminum in baculo.

²⁸Panis autem comminuetur ; verum non in perpetuum triturans triturabit illum, neque vexabit eum rota plaustri, neque ungulis suis comminuet eum.

²⁹Et hoc a Domino Deo exercituum exivit, ut mirabile faceret consilium, et magnificaret justitiam.