Read Clementine Vulgate Isaiae 40 Bible Online

Isaiae 40 - Clementine Vulgate bible

Isaiae 40

¹Consolamini, consolamini, popule meus, dicit Deus vester.

²Loquimini ad cor Jerusalem, et advocate eam, quoniam completa est malitia ejus, dimissa est iniquitas illius, suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis.

³Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite in solitudine semitas Dei nostri.

⁴Omnis vallis exaltabitur, et omnis mons et collis humiliabitur ; et erunt prava in directa, et aspera in vias planas ;

⁵et revelabitur gloria Domini, et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est.

⁶Vox dicentis: Clama. Et dixi: Quid clamabo? Omnis caro fœnum, et omnis gloria ejus quasi flos agri.

⁷Exsiccatum est fœnum, et cecidit flos, quia spiritus Domini sufflavit in eo. Vere fœnum est populus ;

⁸exsiccatum est fœnum, et cecidit flos ; verbum autem Domini nostri manet in æternum.

⁹Super montem excelsum ascende, tu qui evangelizas Sion ; exalta in fortitudine vocem tuam, qui evangelizas Jerusalem ; exalta, noli timere. Dic civitatibus Juda: Ecce Deus vester:

¹⁰ecce Dominus Deus in fortitudine veniet, et brachium ejus dominabitur, ecce merces ejus cum eo, et opus illius coram illo.

¹¹Sicut pastor gregem suum pascet, in brachio suo congregabit agnos, et in sinu suo levabit ; fœtas ipse portabit.

¹²Quis mensus est pugillo aquas, et cælos palmo ponderavit? Quis appendit tribus digitis molem terræ, et liberavit in pondere montes, et colles in statera?

¹³Quis adjuvit spiritum Domini? aut quis consiliarius ejus fuit, et ostendit illi?

¹⁴Cum quo iniit consilium, et instruxit eum, et docuit eum semitam justitiæ, et erudivit eum scientiam, et viam prudentiæ ostendit illi?

¹⁵Ecce gentes quasi stilla situlæ, et quasi momentum stateræ reputatæ sunt ; ecce insulæ quasi pulvis exiguus.

¹⁶Et Libanus non sufficiet ad succendendum ; et animalia ejus non sufficient ad holocaustum.

¹⁷Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, et quasi nihilum et inane reputatæ sunt ei.

¹⁸Cui ergo similem fecisti Deum? aut quam imaginem ponetis ei?

¹⁹Numquid sculptile conflavit faber? aut aurifex auro figuravit illud, et laminis argenteis argentarius?

²⁰Forte lignum et imputribile elegit ; artifex sapiens quærit quomodo statuat simulacrum, quod non moveatur.

²¹Numquid non scitis? numquid non audistis? numquid non annuntiatum est vobis ab initio? numquid non intellexistis fundamenta terræ?

²²Qui sedet super gyrum terræ, et habitatores ejus sunt quasi locustæ ; qui extendit velut nihilum cælos, et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum ;

²³qui dat secretorum scrutatores quasi non sint, judices terræ velut inane fecit.

²⁴Et quidem neque plantatus, neque satus, neque radicatus in terra truncus eorum ; repente flavit in eos, et aruerunt, et turbo quasi stipulam auferet eos.

²⁵Et cui assimilastis me, et adæquastis, dicit Sanctus?

²⁶Levate in excelsum oculos vestros, et videte quis creavit hæc ; qui educit in numero militiam eorum, et omnes ex nomine vocat ; præ multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque ejus, neque unum reliquum fuit.

²⁷Quare dicis, Jacob, et loqueris, Israël: Abscondita est via mea a Domino, et a Deo meo judicium meum transivit?

²⁸Numquid nescis, aut non audisti? Deus sempiternus Dominus, qui creavit terminos terræ ; non deficiet, neque laborabit, nec est investigatio sapientiæ ejus.

²⁹Qui dat lasso virtutem, et his qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat.

³⁰Deficient pueri, et laborabunt, et juvenes in infirmitate cadent ;

³¹qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem, assument pennas sicut aquilæ, current et non laborabunt, ambulabunt et non deficient.