Read Clementine Vulgate Leviticus 13 Bible Online

Leviticus 13 - Clementine Vulgate bible

Leviticus 13

¹Locutusque est Dominus ad Moysen, et Aaron, dicens:

²Homo, in cujus cute et carne ortus fuerit diversus color, sive pustula, aut quasi lucens quippiam, id est, plaga lepræ, adducetur ad Aaron sacerdotem, vel ad unum quemlibet filiorum ejus.

³Qui cum viderit lepram in cute, et pilos in album mutatos colorem, ipsamque speciem lepræ humiliorem cute et carne reliqua: plaga lepræ est, et ad arbitrium ejus separabitur.

⁴Sin autem lucens candor fuerit in cute, nec humilior carne reliqua, et pili coloris pristini, recludet eum sacerdos septem diebus:

⁵et considerabit die septimo: et si quidem lepra ultra non creverit, nec transierit in cute priores terminos, rursum recludet eum septem diebus aliis.

⁶Et die septimo contemplabitur: si obscurior fuerit lepra, et non creverit in cute, mundabit eum, quia scabies est: lavabitque homo vestimenta sua, et mundus erit.

⁷Quod si postquam a sacerdote visus est, et redditus munditiæ, iterum lepra creverit: adducetur ad eum,

⁸et immunditiæ condemnabitur.

⁹Plaga lepræ si fuerit in homine, adducetur ad sacerdotem,

¹⁰et videbit eum. Cumque color albus in cute fuerit, et capillorum mutaverit aspectum, ipsa quoque caro viva apparuerit:

¹¹lepra vetustissima judicabitur, atque inolita cuti. Contaminabit itaque eum sacerdos, et non recludet, quia perspicuæ immunditiæ est.

¹²Sin autem effloruerit discurrens lepra in cute, et operuerit omnem cutem a capite usque ad pedes, quidquid sub aspectum oculorum cadit,

¹³considerabit eum sacerdos, et teneri lepra mundissima judicabit: eo quod omnis in candorem versa sit, et idcirco homo mundus erit.

¹⁴Quando vero caro vivens in eo apparuerit,

¹⁵tunc sacerdotis judicio polluetur, et inter immundos reputabitur: caro enim viva, si lepra aspergitur, immunda est.

¹⁶Quod si rursum versa fuerit in alborem, et totum hominem operuerit,

¹⁷considerabit eum sacerdos, et mundum esse decernet.

¹⁸Caro autem et cutis in qua ulcus natum est, et sanatum,

¹⁹et in loco ulceris cicatrix alba apparuerit, sive subrufa, adducetur homo ad sacerdotem.

²⁰Qui cum viderit locum lepræ humiliorem carne reliqua, et pilos versos in candorem, contaminabit eum: plaga enim lepræ orta est in ulcere.

²¹Quod si pilus coloris est pristini, et cicatrix subobscura, et vicina carne non est humilior, recludet eum septem diebus:

²²et si quidem creverit, adjudicabit eum lepræ ;

²³sin autem steterit in loco suo, ulceris est cicatrix, et homo mundus erit.

²⁴Caro autem et cutis, quam ignis exusserit, et sanata albam sive rufam habuerit cicatricem,

²⁵considerabit eam sacerdos: et ecce versa est in alborem, et locus ejus reliqua cute est humilior, contaminabit eum, quia plaga lepræ in cicatrice orta est.

²⁶Quod si pilorum color non fuerit immutatus, nec humilior plaga carne reliqua, et ipsa lepræ species fuerit subobscura, recludet eum septem diebus,

²⁷et die septimo contemplabitur: si creverit in cute lepra, contaminabit eum.

²⁸Sin autem in loco suo candor steterit non satis clarus, plaga combustionis est, et idcirco mundabitur, quia cicatrix est combusturæ.

²⁹Vir, sive mulier, in cujus capite vel barba germinaverit lepra, videbit eos sacerdos.

³⁰Et si quidem humilior fuerit locus carne reliqua, et capillus flavus, solitoque subtilior, contaminabit eos, quia lepra capitis ac barbæ est.

³¹Sin autem viderit locum maculæ æqualem vicinæ carni, et capillum nigrum: recludet eum septem diebus,

³²et die septimo intuebitur. Si non creverit macula, et capillus sui coloris est, et locus plagæ carni reliquæ æqualis:

³³radetur homo absque loco maculæ, et includetur septem diebus aliis.

³⁴Si die septimo visa fuerit stetisse plaga in loco suo, nec humilior carne reliqua, mundabit eum: lotisque vestibus suis, mundus erit.

³⁵Sin autem post emundationem rursus creverit macula in cute,

³⁶non quæret amplius utrum capillus in flavum colorem sit immutatus, quia aperte immundus est.

³⁷Porro si steterit macula, et capilli nigri fuerint, noverit hominem sanatum esse, et confidenter eum pronuntiet mundum.

³⁸Vir, sive mulier, in cujus cute candor apparuerit,

³⁹intuebitur eos sacerdos. Si deprehenderit subobscurum alborem lucere in cute, sciat non esse lepram, sed maculam coloris candidi, et hominem mundum.

⁴⁰Vir, de cujus capite capilli fluunt, calvus et mundus est:

⁴¹et si a fronte ceciderint pili, recalvaster et mundus est.

⁴²Sin autem in calvitio sive in recalvatione albus vel rufus color fuerit exortus,

⁴³et hoc sacerdos viderit, condemnabit eum haud dubiæ lepræ, quæ orta est in calvitio.

⁴⁴Quicumque ergo maculatus fuerit lepra, et separatus est ad arbitrium sacerdotis,

⁴⁵habebit vestimenta dissuta, caput nudum, os veste contectum, contaminatum ac sordidum se clamabit.

⁴⁶Omni tempore quo leprosus est et immundus, solus habitabit extra castra.

⁴⁷Vestis lanea sive linea, quæ lepram habuerit,

⁴⁸in stamine atque subtegmine, aut certe pellis, vel quidquid ex pelle confectum est,

⁴⁹si alba vel rufa macula fuerit infecta, lepra reputabitur, ostendeturque sacerdoti:

⁵⁰qui consideratam recludet septem diebus:

⁵¹et die septimo rursus aspiciens, si deprehenderit crevisse, lepra perseverans est: pollutum judicabit vestimentum, et omne in quo fuerit inventa:

⁵²et idcirco comburetur flammis.

⁵³Quod si eam viderit non crevisse,

⁵⁴præcipiet, et lavabunt id in quo lepra est, recludetque illud septem diebus aliis.

⁵⁵Et cum viderit faciem quidem pristinam non reversam, nec tamen crevisse lepram, immundum judicabit, et igne comburet, eo quod infusa sit in superficie vestimenti, vel per totum, lepra.

⁵⁶Sin autem obscurior fuerit locus lepræ, postquam vestis est lota, abrumpet eum, et a solido dividet.

⁵⁷Quod si ultra apparuerit in his locis, quæ prius immaculata erant, lepra volatilis et vaga, debet igne comburi.

⁵⁸Si cessaverit, lavabit aqua ea, quæ pura sunt, secundo, et munda erunt.

⁵⁹Ista est lex lepræ vestimenti lanei et linei, staminis, atque subtegminis, omnisque supellectilis pelliceæ, quomodo mundari debeat, vel contaminari.