Read Clementine Vulgate Ieremiae 48 Bible Online

Ieremiae 48 - Clementine Vulgate bible

Ieremiae 48

¹Ad Moab hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël: Væ super Nabo, quoniam vastata est, et confusa ! capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit.

²Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon: cogitaverunt malum: Venite, et disperdamus eam de gente. Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius.

³Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna.

⁴Contrita est Moab: annuntiate clamorem parvulis ejus.

⁵Per ascensum enim Luith plorans ascendet in fletu, quoniam in descensu Oronaim hostes ululatum contritionis audierunt.

⁶Fugite, salvate animas vestras, et eritis quasi myricæ in deserto:

⁷pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis et in thesauris tuis, tu quoque capieris: et ibit Chamos in transmigrationem, sacerdotes ejus et principes ejus simul.

⁸Et veniet prædo ad omnem urbem, et urbs nulla salvabitur: et peribunt valles, et dissipabuntur campestria, quoniam dixit Dominus:

⁹Date florem Moab, quia florens egredietur: et civitates ejus desertæ erunt, et inhabitabiles.

¹⁰Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter, et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine.

¹¹Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua, et requievit in fæcibus suis: nec transfusus est de vase in vas, et in transmigrationem non abiit: idcirco permansit gustus ejus in eo, et odor ejus non est immutatus.

¹²Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus, et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum: et sternent eum, et vasa ejus exhaurient, et lagunculas eorum collident.

¹³Et confundetur Moab a Chamos sicut confusa est domus Israël a Bethel, in qua habebat fiduciam.

¹⁴Quomodo dicitis: Fortes sumus, et viri robusti ad præliandum?

¹⁵Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt, et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem, ait rex, Dominus exercituum nomen ejus.

¹⁶Prope est interitus Moab ut veniat, et malum ejus velociter accurret nimis.

¹⁷Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus: et universi qui scitis nomen ejus, dicite: Quomodo confracta est virga fortis, baculus gloriosus?

¹⁸Descende de gloria, et sede in siti, habitatio filiæ Dibon, quoniam vastator Moab ascendit ad te, dissipavit munitiones tuas.

¹⁹In via sta, et prospice, habitatio Aroër: interroga fugientem, et ei qui evasit dic: Quid accidit?

²⁰Confusus est Moab, quoniam victus est. Ululate, et clamate: annuntiate in Arnon, quoniam vastata est Moab,

²¹et judicium venit ad terram campestrem, super Helon, et super Jasa, et super Mephaath,

²²et super Dibon, et super Nabo, et super domum Deblathaim,

²³et super Cariathaim, et super Bethgamul, et super Bethmaon,

²⁴et super Carioth, et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab, quæ longe et quæ prope sunt.

²⁵Abscissum est cornu Moab, et brachium ejus contritum est, ait Dominus.

²⁶Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est: et allidet manum Moab in vomitu suo, et erit in derisum etiam ipse.

²⁷Fuit enim in derisum tibi Israël, quasi inter fures reperisses eum: propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es, captivus duceris.

²⁸Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab: et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.

²⁹Audivimus superbiam Moab, superbus est valde: sublimitatem ejus, et arrogantiam, et superbiam, et altitudinem cordis ejus.

³⁰Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus, et quod non sit juxta eam virtus ejus, nec juxta quod poterat conata sit facere.

³¹Ideo super Moab ejulabo, et ad Moab universam clamabo, ad viros muri fictilis lamentantes:

³²de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama. Propagines tuæ transierunt mare, usque ad mare Jazer pervenerunt: super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit.

³³Ablata est lætitia et exsultatio de Carmelo et de terra Moab: et vinum de torcularibus sustuli, nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit.

³⁴De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam, a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante: aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt.

³⁵Et auferam de Moab, ait Dominus, offerentem in excelsis, et sacrificantem diis ejus.

³⁶Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit, et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum: quia plus fecit quam potuit, idcirco perierunt.

³⁷Omne enim caput calvitium, et omnis barba rasa erit: in cunctis manibus colligatio, et super omne dorsum cilicium:

³⁸super omnia tecta Moab, et in plateis ejus, omnis planctus: quoniam contrivi Moab sicut vas inutile, ait Dominus.

³⁹Quomodo victa est, et ululaverunt? quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est? Eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.

⁴⁰Hæc dicit Dominus: Ecce quasi aquila volabit, et extendet alas suas ad Moab.

⁴¹Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt: et erit cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis,

⁴²et cessabit Moab esse populus, quoniam contra Dominum gloriatus est.

⁴³Pavor, et fovea, et laqueus super te, o habitator Moab, dicit Dominus.

⁴⁴Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam, et qui conscenderit de fovea capietur laqueo: adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.

⁴⁵In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes, quia ignis egressus est de Hesebon, et flamma de medio Seon: et devorabit partem Moab, et verticem filiorum tumultus.

⁴⁶Væ tibi, Moab: periisti, popule Chamos, quia comprehensi sunt filii tui et filiæ tuæ in captivitatem.

⁴⁷Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus. Hucusque judicia Moab.