Read Clementine Vulgate Ezechielis 11 Bible Online

Ezechielis 11 - Clementine Vulgate bible

Ezechielis 11

¹Et elevavit me spiritus, et introduxit me ad portam domus Domini orientalem, quæ respicit ad solis ortum: et ecce in introitu portæ viginti quinque viri: et vidi in medio eorum Jezoniam filium Azur, et Pheltiam filium Banaiæ, principes populi.

²Dixitque ad me: Fili hominis, hi sunt viri qui cogitant iniquitatem, et tractant consilium pessimum in urbe ista,

³dicentes: Nonne dudum ædificatæ sunt domus? hæc est lebes, nos autem carnes.

⁴Idcirco vaticinare de eis, vaticinare, fili hominis.

⁵Et irruit in me spiritus Domini, et dixit ad me: Loquere: Hæc dicit Dominus: Sic locuti estis, domus Israël, et cogitationes cordis vestri ego novi.

⁶Plurimos occidistis in urbe hac, et implestis vias ejus interfectis.

⁷Propterea hæc dicit Dominus Deus: Interfecti vestri, quos posuistis in medio ejus, hi sunt carnes, et hæc est lebes: et educam vos de medio ejus.

⁸Gladium metuistis, et gladium inducam super vos, ait Dominus Deus.

⁹Et ejiciam vos de medio ejus, daboque vos in manu hostium, et faciam in vobis judicia.

¹⁰Gladio cadetis: in finibus Israël judicabo vos, et scietis quia ego Dominus.

¹¹Hæc non erit vobis in lebetem, et vos non eritis in medio ejus in carnes: in finibus Israël judicabo vos.

¹²Et scietis quia ego Dominus, quia in præceptis meis non ambulastis, et judicia mea non fecistis, sed juxta judicia gentium quæ in circuitu vestro sunt estis operati.

¹³Et factum est cum prophetarem, Pheltias, filius Banaiæ, mortuus est: et cecidi in faciem meam clamans voce magna, et dixi: Heu ! heu ! heu ! Domine Deus, consummationem tu facis reliquiarum Israël?

¹⁴Et factum est verbum Domini ad me, dicens:

¹⁵Fili hominis, fratres tui, fratres tui, viri propinqui tui, et omnis domus Israël, universi quibus dixerunt habitatores Jerusalem: Longe recedite a Domino, nobis data est terra in possessionem.

¹⁶Propterea hæc dicit Dominus Deus: Quia longe feci eos in gentibus, et quia dispersi eos in terris: ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt.

¹⁷Propterea loquere: Hæc dicit Dominus Deus: Congregabo vos de populis, et adunabo de terris in quibus dispersi estis, daboque vobis humum Israël.

¹⁸Et ingredientur illuc, et auferent omnes offensiones, cunctasque abominationes ejus de illa.

¹⁹Et dabo eis cor unum, et spiritum novum tribuam in visceribus eorum: et auferam cor lapideum de carne eorum, et dabo eis cor carneum,

²⁰ut in præceptis meis ambulent, et judicia mea custodiant, faciantque ea, et sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum.

²¹Quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat, horum viam in capite suo ponam, dicit Dominus Deus.

²²Et elevaverunt cherubim alas suas, et rotæ cum eis, et gloria Dei Israël erat super ea:

²³et ascendit gloria Domini de medio civitatis, stetitque super montem qui est ad orientem urbis.

²⁴Et spiritus levavit me, adduxitque in Chaldæam ad transmigrationem, in visione, in spiritu Dei: et sublata est a me visio quam videram.

²⁵Et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quæ ostenderat mihi.