Read Clementine Vulgate Danielis 3 Bible Online

Danielis 3 - Clementine Vulgate bible

Danielis 3

¹Nabuchodonosor rex fecit statuam auream, altitudine cubitorum sexaginta, latitudine cubitorum sex, et statuit eam in campo Dura, provinciæ Babylonis.

²Itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas, magistratus, et judices, duces, et tyrannos, et præfectos, omnesque principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statuæ quam erexerat Nabuchodonosor rex.

³Tunc congregati sunt satrapæ, magistratus, et judices, duces, et tyranni, et optimates, qui erant in potestatibus constituti, et universi principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statuæ, quam erexerat Nabuchodonosor rex. Stabant autem in conspectu statuæ, quam posuerat Nabuchodonosor rex:

⁴et præco clamabat valenter: Vobis dicitur populis, tribubus, et linguis:

⁵in hora qua audieritis sonitum tubæ, et fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et universi generis musicorum, cadentes adorate statuam auream, quam constituit Nabuchodonosor rex.

⁶Si quis autem non prostratus adoraverit, eadem hora mittetur in fornacem ignis ardentis.

⁷Post hæc igitur, statim ut audierunt omnes populi sonitum tubæ, fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et omnis generis musicorum, cadentes omnes populi, tribus, et linguæ adoraverunt statuam auream, quam constituerat Nabuchodonosor rex.

⁸Statimque in ipso tempore accedentes viri Chaldæi accusaverunt Judæos:

⁹dixeruntque Nabuchodonosor regi: Rex, in æternum vive !

¹⁰tu, rex, posuisti decretum, ut omnis homo, qui audierit sonitum tubæ, fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et universi generis musicorum, prosternat se, et adoret statuam auream:

¹¹si quis autem non procidens adoraverit, mittatur in fornacem ignis ardentis.

¹²Sunt ergo viri Judæi, quos constituisti super opera regionis Babylonis, Sidrach, Misach, et Abdenago: viri isti contempserunt, rex, decretum tuum: deos tuos non colunt, et statuam auream, quam erexisti, non adorant.

¹³Tunc Nabuchodonosor, in furore et in ira, præcepit ut adducerentur Sidrach, Misach, et Abdenago: qui confestim adducti sunt in conspectu regis.

¹⁴Pronuntiansque Nabuchodonosor rex, ait eis: Verene Sidrach, Misach, et Abdenago, deos meos non colitis, et statuam auream, quam constitui, non adoratis?

¹⁵nunc ergo si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tubæ, fistulæ, citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, omnisque generis musicorum, prosternite vos, et adorate statuam, quam feci: quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis: et quis est Deus, qui eripiet vos de manu mea?

¹⁶Respondentes Sidrach, Misach, et Abdenago, dixerunt regi Nabuchodonosor: Non oportet nos de hac re respondere tibi.

¹⁷Ecce enim Deus noster, quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis, et de manibus tuis, o rex, liberare.

¹⁸Quod si noluerit, notum sit tibi, rex, quia deos tuos non colimus, et statuam auream, quam erexisti, non adoramus.

¹⁹Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei illius immutatus est super Sidrach, Misach, et Abdenago: et præcepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi consueverat.

²⁰Et viris fortissimis de exercitu suo jussit ut ligatis pedibus Sidrach, Misach, et Abdenago, mitterent eos in fornacem ignis ardentis.

²¹Et confestim viri illi vincti, cum braccis suis, et tiaris, et calceamentis, et vestibus, missi sunt in medium fornacis ignis ardentis:

²²nam jussio regis urgebat. Fornax autem succensa erat nimis: porro viros illos, qui miserant Sidrach, Misach, et Abdenago, interfecit flamma ignis.

²³Viri autem hi tres, id est, Sidrach, Misach, et Abdenago, ceciderunt in medio camino ignis ardentis, colligati.

²⁴Et ambulabant in medio flammæ, laudantes Deum, et benedicentes Domino.

²⁵Stans autem Azarias oravit sic, aperiensque os suum in medio ignis, ait:

²⁶Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum, et laudabile, et gloriosum nomen tuum in sæcula:

²⁷quia justus es in omnibus, quæ fecisti nobis, et universa opera tua vera, et viæ tuæ rectæ, et omnia judicia tua vera.

²⁸Judicia enim vera fecisti juxta omnia, quæ induxisti super nos, et super civitatem sanctam patrum nostrorum Jerusalem: quia in veritate et in judicio induxisti omnia hæc propter peccata nostra.

²⁹Peccavimus enim, et inique egimus recedentes a te, et deliquimus in omnibus:

³⁰et præcepta tua non audivimus, nec observavimus, nec fecimus sicut præceperas nobis ut bene nobis esset.

³¹Omnia ergo, quæ induxisti super nos, et universa quæ fecisti nobis, in vero judicio fecisti ;

³²et tradidisti nos in manibus inimicorum nostrorum iniquorum, et pessimorum, prævaricatorumque, et regi injusto, et pessimo ultra omnem terram.

³³Et nunc non possumus aperire os: confusio, et opprobrium facti sumus servis tuis, et his qui colunt te.

³⁴Ne, quæsumus, tradas nos in perpetuum propter nomen tuum, et ne dissipes testamentum tuum:

³⁵neque auferas misericordiam tuam a nobis, propter Abraham, dilectum tuum, et Isaac, servum tuum, et Israël, sanctum tuum,

³⁶quibus locutus es pollicens quod multiplicares semen eorum sicut stellas cæli, et sicut arenam quæ est in littore maris ;

³⁷quia, Domine, imminuti sumus plus quam omnes gentes, sumusque humiles in universa terra hodie propter peccata nostra.

³⁸Et non est in tempore hoc princeps, et dux, et propheta, neque holocaustum, neque sacrificium, neque oblatio, neque incensum, neque locus primitiarum coram te,

³⁹ut possimus invenire misericordiam tuam, sed in animo contrito, et spiritu humilitatis suscipiamur.

⁴⁰Sicut in holocausto arietum, et taurorum, et sicut in millibus agnorum pinguium, sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, quoniam non est confusio confidentibus in te.

⁴¹Et nunc sequimur te in toto corde ; et timemus te, et quærimus faciem tuam.

⁴²Nec confundas nos, sed fac nobiscum juxta mansuetudinem tuam, et secundum multitudinem misericordiæ tuæ.

⁴³Et erue nos in mirabilibus tuis, et da gloriam nomini tuo, Domine ;

⁴⁴et confundantur omnes qui ostendunt servis tuis mala: confundantur in omni potentia tua, et robur eorum conteratur:

⁴⁵et sciant quia tu es Dominus Deus solus, et gloriosus super orbem terrarum.

⁴⁶Et non cessabant qui miserant eos ministri regis succendere fornacem, naphtha, et stuppa, et pice, et malleolis,

⁴⁷et effundebatur flamma super fornacem cubitis quadraginta novem:

⁴⁸et erupit, et incendit quos reperit juxta fornacem de Chaldæis.

⁴⁹Angelus autem Domini descendit cum Azaria, et sociis ejus in fornacem: et excussit flammam ignis de fornace,

⁵⁰et fecit medium fornacis quasi ventum roris flantem, et non tetigit eos omnino ignis, neque contristavit, nec quidquam molestiæ intulit.

⁵¹Tunc hi tres quasi ex uno ore laudabant, et glorificabant, et benedicebant Deum in fornace, dicentes:

⁵²Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum: et laudabilis, et gloriosus, et superexaltatus in sæcula. Et benedictum nomen gloriæ tuæ sanctum: et laudabile, et superexaltatum in omnibus sæculis.

⁵³Benedictus es in templo sancto gloriæ tuæ: et superlaudabilis, et supergloriosus in sæcula.

⁵⁴Benedictus es in throno regni tui: et superlaudabilis, et superexaltatus in sæcula.

⁵⁵Benedictus es, qui intueris abyssos, et sedes super cherubim: et laudabilis, et superexaltatus in sæcula.

⁵⁶Benedictus es in firmamento cæli: et laudabilis et gloriosus in sæcula.

⁵⁷Benedicite, omnia opera Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁵⁸Benedicite, angeli Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁵⁹Benedicite, cæli, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁰Benedicite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶¹Benedicite, omnes virtutes Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶²Benedicite, sol et luna, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶³Benedicite, stellæ cæli, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁴Benedicite, omnis imber et ros, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁵Benedicite, omnes spiritus Dei, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁶Benedicite, ignis et æstus, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁷Benedicite, frigus et æstus, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁸Benedicite, rores et pruina, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁶⁹Benedicite, gelu et frigus, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁰Benedicite, glacies et nives, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷¹Benedicite, noctes et dies, Domino laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷²Benedicite, lux et tenebræ, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷³Benedicite, fulgura et nubes, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁴Benedicat terra Dominum: laudet et superexaltet eum in sæcula.

⁷⁵Benedicite, montes et colles, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁶Benedicite, universa germinantia in terra, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁷Benedicite, fontes, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁸Benedicite, maria et flumina, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁷⁹Benedicite, cete, et omnia quæ moventur in aquis, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸⁰Benedicite, omnes volucres cæli, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸¹Benedicite, omnes bestiæ et pecora, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸²Benedicite, filii hominum, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸³Benedicat Israël Dominum: laudet et superexaltet eum in sæcula.

⁸⁴Benedicite, sacerdotes Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸⁵Benedicite, servi Domini, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸⁶Benedicite, spiritus et animæ justorum, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸⁷Benedicite, sancti et humiles corde, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.

⁸⁸Benedicite, Anania, Azaria, Misaël, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula: quia eruit nos de inferno, et salvos fecit de manu mortis: et liberavit nos de medio ardentis flammæ, et de medio ignis eruit nos.

⁸⁹Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia ejus.

⁹⁰Benedicite, omnes religiosi, Domino Deo deorum: laudate et confitemini ei, quia in omnia sæcula misericordia ejus.

⁹¹Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit, et surrexit propere, et ait optimatibus suis: Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos? Qui respondentes regi, dixerunt: Vere, rex.

⁹²Respondit, et ait: Ecce ego video quatuor viros solutos, et ambulantes in medio ignis, et nihil corruptionis in eis est, et species quarti similis filio Dei.

⁹³Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis, et ait: Sidrach, Misach, et Abdenago, servi Dei excelsi, egredimini, et venite. Statimque egressi sunt Sidrach, Misach, et Abdenago de medio ignis.

⁹⁴Et congregati satrapæ, et magistratus, et judices, et potentes regis contemplabantur viros illos, quoniam nihil potestatis habuisset ignis in corporibus eorum, et capillus capitis eorum non esset adustus, et sarabala eorum non fuissent immutata, et odor ignis non transisset per eos.

⁹⁵Et erumpens Nabuchodonosor, ait: Benedictus Deus eorum, Sidrach videlicet, Misach, et Abdenago: qui misit angelum suum, et eruit servos suos, qui crediderunt in eum: et verbum regis immutaverunt, et tradiderunt corpora sua ne servirent, et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo.

⁹⁶A me ergo positum est hoc decretum: ut omnis populus, tribus, et lingua, quæcumque locuta fuerit blasphemiam contra Deum Sidrach, Misach, et Abdenago, dispereat, et domus ejus vastetur: neque enim est alius Deus, qui possit ita salvare.

⁹⁷Tunc rex promovit Sidrach, Misach, et Abdenago in provincia Babylonis.

⁹⁸Nabuchodonosor rex, omnibus populis, gentibus, et linguis, qui habitant in universa terra, pax vobis multiplicetur.

⁹⁹Signa, et mirabilia fecit apud me Deus excelsus. Placuit ergo mihi prædicare

¹⁰⁰signa ejus, quia magna sunt: et mirabilia ejus, quia fortia: et regnum ejus regnum sempiternum, et potestas ejus in generationem et generationem.