Read Clementine Vulgate Numeri 15 Bible Online

Numeri 15 - Clementine Vulgate bible

Numeri 15

¹Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:

²Loquere ad filios Israël, et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis,

³et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in solemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus:

⁴offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin:

⁵et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos

⁶et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin:

⁷et vinum ad libamentum tertiæ partis ejusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino.

⁸Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas,

⁹dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin:

¹⁰et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino.

¹²per singulos boves et arietis et agnos et hædos.

¹³Tam indigenæ quam peregrini

¹⁴eodem ritu offerent sacrificia.

¹⁵Unum præceptum erit atque judicium tam vobis quam advenis terræ.

¹⁶Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:

¹⁷Loquere filiis Israël, et dices ad eos:

¹⁸Cum veneritis in terram, quam dabo vobis,

¹⁹et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino

²⁰de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis,

²¹ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino.

²²Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen,

²³et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit jubere et ultra,

²⁴oblitaque fuerit facere multitudo: offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum ejus ac liba, ut cæremoniæ postulant, hircumque pro peccato:

²⁵et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israël, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo:

²⁶et dimittetur universæ plebi filiorum Israël, et advenis qui peregrinantur inter eos: quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.

²⁷Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo:

²⁸et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino: impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi.

²⁹Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.

³⁰Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus (quoniam adversus Dominum rebellis fuit), peribit de populo suo:

³¹verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum: idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.

³²Factum est autem, cum essent filii Israël in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati,

³³obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini.

³⁴Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent.

³⁵Dixitque Dominus ad Moysen: Morte moriatur homo iste: obruat eum lapidibus omnis turba extra castra.

³⁶Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.

³⁷Dixit quoque Dominus ad Moysen:

³⁸Loquere filiis Israël, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas:

³⁹quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes,

⁴⁰sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo.

⁴¹Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester.