Read Clementine Vulgate Numeri 35 Bible Online

Numeri 35 - Clementine Vulgate bible

Numeri 35

¹Hæc quoque locutus est Dominus ad Moysen in campes tribus Moab supra Jordanem, contra Jericho:

²Præcipe filiis Israël ut dent Levitis de possessionibus suis

³urbes ad habitandum, et suburbana earum per circuitum: ut ipsi in oppidis maneant, et suburbana sint pecoribus ac jumentis:

⁴quæ a muris civitatum forinsecus, per circuitum, mille passuum spatio tendentur.

⁵Contra orientem duo millia erunt cubiti, et contra meridiem similiter erunt duo millia: ad mare quoque, quod respicit ad occidentem, eadem mensura erit, et septentrionalis plaga æquali termino finietur, eruntque urbes in medio, et foris suburbana.

⁶De ipsis autem oppidis, quæ Levitis dabitis, sex erunt in fugitivorum auxilia separata, ut fugiat ad ea qui fuderit sanguinem: et exceptis his, alia quadraginta duo oppida,

⁷id est, simul quadraginta octo cum suburbanis suis.

⁸Ipsæque urbes, quæ dabuntur de possessionibus filiorum Israël, ab his qui plus habent, plures auferentur: et qui minus, pauciores: singuli juxta mensuram hæreditatis suæ dabunt oppida Levitis.

⁹Ait Dominus ad Moysen:

¹⁰Loquere filiis Israël, et dices ad eos: Quando transgressi fueritis Jordanem in terram Chanaan,

¹¹decernite quæ urbes esse debeant in præsidia fugitivorum, qui nolentes sanguinem fuderint:

¹²in quibus cum fuerit profugus, cognatus occisi non poterit eum occidere, donec stet in conspectu multitudinis, et causa illius judicetur.

¹³De ipsis autem urbibus, quæ ad fugitivorum subsidia separantur,

¹⁴tres erunt trans Jordanem, et tres in terra Chanaan,

¹⁵tam filiis Israël quam advenis atque peregrinis, ut confugiat ad eas qui nolens sanguinem fuderit.

¹⁶Si quis ferro percusserit, et mortuus fuerit qui percussus est, reus erit homicidii, et ipse morietur.

¹⁷Si lapidem jecerit, et ictus occubuerit, similiter punietur.

¹⁸Si ligno percussus interierit, percussoris sanguine vindicabitur.

¹⁹Propinquus occisi, homicidam interficiet: statim ut apprehenderit eum, interficiet.

²⁰Si per odium quis hominem impulerit, vel jecerit quippiam in eum per insidias:

²¹aut cum esset inimicus, manu percusserit, et ille mortuus fuerit: percussor homicidii reus erit: cognatus occisi statim ut invenerit eum, jugulabit.

²²Quod si fortuitu, et absque odio

²³et inimicitiis quidquam horum fecerit,

²⁴et hoc audiente populo fuerit comprobatum, atque inter percussorem et propinquum sanguinis quæstio ventilata:

²⁵liberabitur innocens de ultoris manu, et reducetur per sententiam in urbem, ad quam confugerat, manebitque ibi, donec sacerdos magnus, qui oleo sancto unctus est, moriatur.

²⁶Si interfector extra fines urbium, quæ exulibus deputatæ sunt,

²⁷fuerit inventus, et percussus ab eo qui ultor est sanguinis: absque noxa erit qui eum occiderit.

²⁸Debuerat enim profugus usque ad mortem pontificis in urbe residere. Postquam autem ille obierit, homicida revertetur in terram suam.

²⁹Hæc sempiterna erunt, et legitima in cunctis habitationibus vestris.

³⁰Homicida sub testibus punietur: ad unius testimonium nullus condemnabitur.

³¹Non accipietis pretium ab eo qui reus est sanguinis, statim et ipse morietur.

³²Exules et profugi ante mortem pontificis nullo modo in urbes suas reverti poterunt,

³³ne polluatis terram habitationis vestræ, quæ insontium cruore maculatur: nec aliter expiari potest, nisi per ejus sanguinem, qui alterius sanguinem fuderit.

³⁴Atque ita emundabitur vestra possessio me commorante vobiscum. Ego enim sum Dominus qui habito inter filios Israël.