Read Clementine Vulgate Machabaeorum liber I 13 Bible Online

Machabaeorum liber I 13 - Clementine Vulgate bible

Machabaeorum liber I 13

¹Et audivit Simon quod congregavit Tryphon exercitum copiosum ut veniret in terram Juda, et attereret eam.

²Videns quia in tremore populus est, et in timore, ascendit Jerusalem, et congregavit populum?

³et adhortans dixit? Vos scitis quanta ego, et fratres mei, et domus patris mei, fecimus pro legibus et pro sanctis, prælia, et angustias quales vidimus?

⁴horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israël, et relictus sum ego solus.

⁵Et nunc non mihi contingat parcere animæ meæ in omni tempore tribulationis? non enim melior sum fratribus meis.

⁶Vindicabo itaque gentem meam, et sancta, natos quoque nostros, et uxores? quia congregatæ sunt universæ gentes conterere nos inimicitiæ gratia.

⁷Et accensus est spiritus populi simul ut audivit sermones istos?

⁸et responderunt voce magna, dicentes? Tu es dux noster loco Judæ, et Jonathæ fratris tui?

⁹pugna prælium nostrum? et omnia, quæcumque dixeris nobis, faciemus.

¹⁰Et congregans omnes viros bellatores, acceleravit consummare universos muros Jerusalem, et munivit eam in gyro.

¹¹Et misit Jonathan filium Absalomi, et cum eo exercitum novum in Joppen, et ejectis his qui erant in ea, remansit illic ipse.

¹²Et movit Tryphon a Ptolemaida cum exercitu multo, ut veniret in terram Juda, et Jonathas cum eo in custodia.

¹³Simon autem applicuit in Addus contra faciem campi.

¹⁴Et ut cognovit Tryphon quia surrexit Simon loco fratris sui Jonathæ, et quia commissurus esset cum eo prælium, misit ad eum legatos,

¹⁵dicens? Pro argento, quod debebat frater tuus Jonathas in ratione regis propter negotia quæ habuit, detinuimus eum.

¹⁶Et nunc mitte argenti talenta centum, et duos filios ejus obsides, ut non dimissus fugiat a nobis, et remittemus eum.

¹⁷Et cognovit Simon quia cum dolo loqueretur secum? jussit tamen dari argentum et pueros, ne inimicitiam magnam sumeret ad populum Israël, dicentem?

¹⁸Quia non misit ei argentum, et pueros, propterea periit.

¹⁹Et misit pueros, et centum talenta? et mentitus est, et non dimisit Jonathan.

²⁰Et post hæc venit Tryphon intra regionem, ut contereret eam? et gyraverunt per viam quæ ducit Ador? et Simon et castra ejus ambulabant in omnem locum quocumque ibant.

²¹Qui autem in arce erant, miserunt ad Tryphonem legatos, ut festinaret venire per desertum, et mitteret illis alimonias.

²²Et paravit Tryphon omnem equitatum, ut veniret illa nocte? erat autem nix multa valde, et non venit in Galaaditim.

²³Et cum appropinquasset Bascaman, occidit Jonathan et filios ejus illic.

²⁴Et convertit Tryphon, et abiit in terram suam.

²⁵Et misit Simon, et accepit ossa Jonathæ fratris sui, et sepelivit ea in Modin civitate patrum ejus.

²⁶Et planxerunt eum omnis Israël planctu magno, et luxerunt eum dies multos.

²⁷Et ædificavit Simon super sepulchrum patris sui et fratrum suorum ædificium altum visu, lapide polito retro et ante.

²⁸Et statuit septem pyramidas, unam contra unam, patri et matri, et quatuor fratribus?

²⁹et his circumposuit columnas magnas? et super columnas arma, ad memoriam æternam? et juxta arma naves sculptas, quæ viderentur ab omnibus navigantibus mare?

³⁰hoc est sepulchrum, quod fecit in Modin usque in hunc diem.

³¹Tryphon autem cum iter faceret cum Antiocho rege adolescente, dolo occidit eum?

³²et regnavit loco ejus, et imposuit sibi diadema Asiæ, et fecit plagam magnam in terra.

³³Et ædificavit Simon præsidia Judææ, muniens ea turribus excelsis, et muris magnis, et portis, et seris? et posuit alimenta in munitionibus.

³⁴Et elegit Simon viros, et misit ad Demetrium regem ut faceret remissionem regioni? quia actus omnes Tryphonis per direptionem fuerant gesti.

³⁵Et Demetrius rex ad verba ista respondit ei, et scripsit epistolam talem?

³⁶Rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum, et senioribus, et genti Judæorum, salutem.

³⁷Coronam auream, et bahem, quam misistis, suscepimus? et parati sumus facere vobiscum pacem magnam, et scribere præpositis regis remittere vobis quæ indulsimus.

³⁸Quæcumque enim constituimus, vobis constant? munitiones, quas ædificastis, vobis sint?

³⁹remittimus quoque ignorantias et peccata usque in hodiernum diem, et coronam quam debebatis? et si quid aliud erat tributarium in Jerusalem, jam non sit tributarium.

⁴⁰Et si qui ex vobis apti sunt conscribi inter nostros, conscribantur, et sit inter nos pax.

⁴¹Anno centesimo septuagesimo, ablatum est jugum gentium ab Israël.

⁴²Et cœpit populus Israël scribere in tabulis, et gestis publicis, anno primo sub Simone summo sacerdote, magno duce, et principe Judæorum.

⁴³In diebus illis applicuit Simon ad Gazam, et circumdedit eam castris, et fecit machinas, et applicuit ad civitatem, et percussit turrem unam, et comprehendit eam.

⁴⁴Et eruperant qui erant intra machinam in civitatem, et factus est motus magnus in civitate.

⁴⁵Et ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et filiis supra murum, scissis tunicis suis, et clamaverunt voce magna, postulantes a Simone dextras sibi dari,

⁴⁶et dixerunt? Non nobis reddas secundum malitias nostras, sed secundum misericordias tuas.

⁴⁷Et flexus Simon, non debellavit eos? ejecit tamen eos de civitate, et mundavit ædes in quibus fuerant simulacra, et tunc intravit in eam cum hymnis benedicens Dominum?

⁴⁸et ejecta ab ea omni immunditia, collocavit in ea viros qui legem facerent? et munivit eam, et fecit sibi habitationem.

⁴⁹Qui autem erant in arce Jerusalem, prohibebantur egredi et ingredi regionem, et emere ac vendere? et esurierunt valde, et multi ex eis fame perierunt,

⁵⁰et clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent? et dedit illis? et ejecit eos inde, et mundavit arcem a contaminationibus?

⁵¹et intraverunt in eam tertia et vigesima die secundi mensis, anno centesimo septuagesimo primo, cum laude, et ramis palmarum, et cinyris, et cymbalis, et nablis, et hymnis, et canticis, quia contritus est inimicus magnus ex Israël.

⁵²Et constituit ut omnibus annis agerentur dies hi cum lætitia.

⁵³Et munivit montem templi, qui erat secus arcem, et habitavit ibi ipse, et qui cum eo erant.

⁵⁴Et vidit Simon Joannem filium suum, quod fortis prælii vir esset? et posuit eum ducem virtutum universarum? et habitavit in Gazaris.