Read Clementine Vulgate Machabaeorum liber I 6 Bible Online

Machabaeorum liber I 6 - Clementine Vulgate bible

Machabaeorum liber I 6

¹Et rex Antiochus perambulabat superiores regiones, et audivit esse civitatem Elymaidem in Perside nobilissimam, et copiosam in argento et auro,

²templumque in ea locuples valde, et illic velamina aurea, et loricæ, et scuta, quæ reliquit Alexander Philippi rex Macedo, qui regnavit primus in Græcia.

³Et venit, et quærebat capere civitatem, et deprædari eam? et non potuit, quoniam innotuit sermo his qui erant in civitate?

⁴et insurrexerunt in prælium, et fugit inde, et abiit cum tristitia magna, et reversus est in Babyloniam.

⁵Et venit qui nuntiaret ei in Perside, quia fugata sunt castra quæ erant in terra Juda?

⁶et quia abiit Lysias cum virtute forti in primis, et fugatus est a facie Judæorum, et invaluerunt armis, et viribus, et spoliis multis, quæ ceperunt de castris, quæ exciderunt?

⁷et quia diruerunt abominationem, quam ædificaverat super altare quod erat in Jerusalem? et sanctificationem, sicut prius, circumdederunt muris excelsis, sed et Bethsuram civitatem suam.

⁸Et factum est ut audivit rex sermones istos, expavit, et commotus est valde? et decidit in lectum, et incidit in languorem præ tristitia, quia non factum est ei sicut cogitabat.

⁹Et erat illic per dies multos, quia renovata est in eo tristitia magna, et arbitratus est se mori.

¹⁰Et vocavit omnes amicos suos, et dixit illis? Recessit somnus ab oculis meis, et concidi, et corrui corde præ sollicitudine?

¹¹et dixi in corde meo? In quantam tribulationem deveni, et in quos fluctus tristitiæ, in qua nunc sum? qui jucundus eram, et dilectus in potestate mea !

¹²Nunc vero reminiscor malorum quæ feci in Jerusalem, unde et abstuli omnia spolia aurea et argentea quæ erant in ea, et misi auferre habitantes Judæam sine causa.

¹³Cognovi ergo quia propterea invenerunt me mala ista? et ecce pereo tristitia magna in terra aliena.

¹⁴Et vocavit Philippum, unum de amicis suis, et præposuit eum super universum regnum suum?

¹⁵et dedit ei diadema, et stolam suam, et annulum, ut adduceret Antiochum filium suum, et nutriret eum, et regnaret.

¹⁶Et mortuus est illic Antiochus rex anno centesimo quadragesimo nono.

¹⁷Et cognovit Lysias quoniam mortuus est rex, et constituit regnare Antiochum filium ejus, quem nutrivit adolescentem? et vocavit nomen ejus Eupator.

¹⁸Et hi qui erant in arce, concluserant Israël in circuitu sanctorum? et quærebant eis mala semper, et firmamentum gentium.

¹⁹Et cogitavit Judas disperdere eos? et convocavit universum populum, ut obsiderent eos.

²⁰Et convenerunt simul, et obsederunt eos anno centesimo quinquagesimo, et fecerunt ballistas et machinas.

²¹Et exierunt quidam ex eis qui obsidebantur? et adjunxerunt se illis aliqui impii ex Israël,

²²et abierunt ad regem, et dixerunt? Quousque non facis judicium, et vindicas fratres nostros?

²³Nos decrevimus servire patri tuo, et ambulare in præceptis ejus, et obsequi edictis ejus?

²⁴et filii populi nostri propter hoc alienabant se a nobis, et quicumque inveniebantur ex nobis, interficiebantur, et hæreditates nostræ diripiebantur.

²⁵Et non ad nos tantum extenderunt manum, sed et in omnes fines nostros?

²⁶et ecce applicuerunt hodie ad arcem Jerusalem occupare eam, et munitionem Bethsuram munierunt?

²⁷et nisi præveneris eos velocius, majora quam hæc facient, et non poteris obtinere eos.

²⁸Et iratus est rex, ut hæc audivit? et convocavit omnes amicos suos, et principes exercitus sui, et eos qui super equites erant?

²⁹sed et de regnis aliis et de insulis maritimis venerunt ad eum exercitus conductitii.

³⁰Et erat numerus exercitus ejus, centum millia peditum, et viginti millia equitum, et elephanti triginta duo, docti ad prælium.

³¹Et venerunt per Idumæam, et applicuerunt ad Bethsuram, et pugnaverunt dies multos? et fecerunt machinas, et exierunt, et succenderunt eas igni, et pugnaverunt viriliter.

³²Et recessit Judas ab arce, et movit castra ad Bethzacharam contra castra regis.

³³Et surrexit rex ante lucem, et concitavit exercitus in impetum contra viam Bethzacharam? et comparaverunt se exercitus in prælium, et tubis cecinerunt?

³⁴et elephantis ostenderunt sanguinem uvæ et mori, ad acuendos eos in prælium?

³⁵et diviserunt bestias per legiones, et astiterunt singulis elephantis mille viri in loricis concatenatis, et galeæ æreæ in capitibus eorum? et quingenti equites ordinati unicuique bestiæ electi erant.

³⁶Hi ante tempus, ubicumque erat bestia, ibi erant? et quocumque ibat, ibant, et non discedebant ab ea.

³⁷Sed et turres ligneæ super eos firmæ protegentes super singulas bestias? et super eas machinæ? et super singulas viri virtutis triginta duo, qui pugnabant desuper? et Indus magister bestiæ.

³⁸Et residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes, tubis exercitum commovere, et perurgere constipatos in legionibus ejus.

³⁹Et ut refulsit sol in clypeos aureos et æreos, resplenduerunt montes ab eis, et resplenduerunt sicut lampades ignis.

⁴⁰Et distincta est pars exercitus regis per montes excelsos, et alia per loca humilia? et ibant caute et ordinate.

⁴¹Et commovebantur omnes inhabitantes terram a voce multitudinis, et incessu turbæ, et collisione armorum? erat enim exercitus magnus valde, et fortis.

⁴²Et appropiavit Judas et exercitus ejus in prælium, et ceciderunt de exercitu regis sexcenti viri.

⁴³Et vidit Eleazar filius Saura unam de bestiis loricatam loricis regis? et erat eminens super ceteras bestias, et visum est ei quod in ea esset rex?

⁴⁴et dedit se ut liberaret populum suum, et acquireret sibi nomen æternum.

⁴⁵Et cucurrit ad eam audacter in medio legionis, interficiens a dextris et a sinistris, et cadebant ab eo huc atque illuc.

⁴⁶Et ivit sub pedes elephantis, et supposuit se ei, et occidit eum? et cecidit in terram super ipsum, et mortuus est illic.

⁴⁷Et videntes virtutem regis, et impetum exercitus ejus, diverterunt se ab eis.

⁴⁸Castra autem regis ascenderunt contra eos in Jerusalem, et applicuerunt castra regis ad Judæam, et montem Sion.

⁴⁹Et fecit pacem cum his qui erant in Bethsura? et exierunt de civitate, quia non erant eis ibi alimenta conclusis, quia sabbata erant terræ.

⁵⁰Et comprehendit rex Bethsuram? et constituit illic custodiam servare eam.

⁵¹Et convertit castra ad locum sanctificationis dies multos? et statuit illic ballistas, et machinas, et ignis jacula, et tormenta ad lapides jactandos, et spicula, et scorpios ad mittendas sagittas, et fundibula.

⁵²Fecerunt autem et ipsi machinas adversus machinas eorum, et pugnaverunt dies multos.

⁵³Escæ autem non erant in civitate, eo quod septimus annus esset? et qui remanserant in Judæa de gentibus, consumpserant reliquias eorum, quæ repositæ fuerant.

⁵⁴Et remanserunt in sanctis viri pauci, quoniam obtinuerat eos fames? et dispersi sunt unusquisque in locum suum.

⁵⁵Et audivit Lysias quod Philippus, quem constituerat rex Antiochus cum adhuc viveret, ut nutriret Antiochum filium suum, et regnaret,

⁵⁶reversus esset a Perside et Media, et exercitus qui abierat cum ipso, et quia quærebat suscipere regni negotia?

⁵⁷festinavit ire, et dicere ad regem, et duces exercitus? Deficimus quotidie, et esca nobis modica est ; et locus, quem obsidemus, est munitus, et incumbit nobis ordinare de regno.

⁵⁸Nunc itaque demus dextras hominibus istis, et faciamus cum illis pacem, et cum omni gente eorum?

⁵⁹et constituamus illis ut ambulent in legitimis suis sicut prius? propter legitima enim ipsorum, quæ despeximus, irati sunt, et fecerunt omnia hæc.

⁶⁰Et placuit sermo in conspectu regis et principum? et misit ad eos pacem facere, et receperunt illam.

⁶¹Et juravit illis rex et principes, et exierunt de munitione.

⁶²Et intravit rex montem Sion, et vidit munitionem loci? et rupit citius juramentum quod juravit, et mandavit destruere murum in gyro.

⁶³Et discessit festinanter, et reversus est Antiochiam, et invenit Philippum dominantem civitati? et pugnavit adversus eum, et occupavit civitatem.