Read Clementine Vulgate Machabaeorum liber II 13 Bible Online

Machabaeorum liber II 13 - Clementine Vulgate bible

Machabaeorum liber II 13

¹Anno centesimo quadragesimo nono, cognovit Judas Antiochum Eupatorem venire cum multitudine adversus Judæam,

²et cum eo Lysiam procuratorem, et præpositum negotiorum, secum habentem peditum centum decem millia, et equitum quinque millia, et elephantos viginti duos, currus cum falcibus trecentos.

³Commiscuit autem se illis et Menelaus? et cum multa fallacia deprecabatur Antiochum, non pro patriæ salute, sed sperans se constitui in principatum.

⁴Sed Rex regum suscitavit animos Antiochi in peccatorem? et suggerente Lysia hunc esse causam omnium malorum, jussit (ut eis est consuetudo) apprehensum in eodem loco necari.

⁵Erat autem in eodem loco turris quinquaginta cubitorum, aggestum undique habens cineris? hæc prospectum habebat in præceps.

⁶Inde in cinerem dejici jussit sacrilegum, omnibus eum propellentibus ad interitum.

⁷Et tali lege prævaricatorem legis contigit mori, nec terræ dari Menelaum.

⁸Et quidem satis juste? nam quia multa erga aram Dei delicta commisit, cujus ignis et cinis erat sanctus? ipse in cineris morte damnatus est.

⁹Sed rex mente effrenatus veniebat, nequiorem se patre suo Judæis ostensurus.

¹⁰Quibus Judas cognitis, præcepit populo ut die ac nocte Dominum invocarent, quo, sicut semper, et nunc adjuvaret eos?

¹¹quippe qui lege, et patria, sanctoque templo privari vererentur? ac populum, qui nuper paululum respirasset, ne sineret blasphemis rursus nationibus subdi.

¹²Omnibus itaque simul id facientibus, et petentibus a Domino misericordiam cum fletu, et jejuniis, per triduum continuum prostratis, hortatus est eos Judas ut se præpararent.

¹³Ipse vero cum senioribus cogitavit priusquam rex admoveret exercitum ad Judæam, et obtineret civitatem, exire, et Domini judicio committere exitum rei.

¹⁴Dans itaque potestatem omnium Deo mundi creatori, et exhortatus suos ut fortiter dimicarent, et usque ad mortem pro legibus, templo, civitate, patria, et civibus starent, circa Modin exercitum constituit.

¹⁵Et dato signo suis Dei victoriæ, juvenibus fortissimis electis, nocte aggressus aulam regiam, in castris interfecit viros quatuor millia, et maximum elephantorum cum his qui superpositi fuerant?

¹⁶summoque metu ac perturbatione hostium castra replentes, rebus prospere gestis, abierunt.

¹⁷Hoc autem factum est die illucescente, adjuvante eum Domini protectione.

¹⁸Sed rex, accepto gustu audaciæ Judæorum, arte difficultatem locorum tentabat?

¹⁹et Bethsuræ, quæ erat Judæorum præsidium munitum, castra admovebat? sed fugabatur, impingebat, minorabatur.

²⁰His autem, qui intus erant, Judas necessaria mittebat.

²¹Enuntiavit autem mysteria hostibus Rhodocus quidam de judaico exercitu, qui requisitus comprehensus est, et conclusus.

²²Iterum rex sermonem habuit ad eos qui erant in Bethsuris? dextram dedit, accepit, abiit?

²³commisit cum Juda, superatus est. Ut autem cognovit rebellasse Philippum Antiochiæ, qui relictus erat super negotia, mente consternatus, Judæos deprecans, subditusque eis, jurat de omnibus quibus justum visum est? et reconciliatus obtulit sacrificium, honoravit templum, et munera posuit?

²⁴Machabæum amplexatus est, et fecit eum a Ptolemaide usque ad Gerrenos ducem et principem.

²⁵Ut autem venit Ptolemaidam, graviter ferebant Ptolemenses amicitiæ conventionem, indignantes ne forte fœdus irrumperent.

²⁶Tunc ascendit Lysias tribunal, et exposuit rationem, et populum sedavit, regressusque est Antiochiam? et hoc modo regis profectio et reditus processit.