Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Matthaeum 26 Bible Online

Evangelium secundum Matthaeum 26 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Matthaeum 26

¹Et factum est: cum consummasset Jesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis:

²Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis tradetur ut crucifigatur.

³Tunc congregati sunt principes sacerdotum, et seniores populi, in atrium principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas:

⁴et consilium fecerunt ut Jesum dolo tenerent, et occiderent.

⁵Dicebant autem: Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.

⁶Cum autem Jesus esset in Bethania in domo Simonis leprosi,

⁷accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi, et effudit super caput ipsius recumbentis.

⁸Videntes autem discipuli, indignati sunt, dicentes: Ut quid perditio hæc?

⁹potuit enim istud venundari multo, et dari pauperibus.

¹⁰Sciens autem Jesus, ait illis: Quid molesti estis huic mulieri? opus enim bonum operata est in me.

¹¹Nam semper pauperes habetis vobiscum: me autem non semper habetis.

¹²Mittens enim hæc unguentum hoc in corpus meum, ad sepeliendum me fecit.

¹³Amen dico vobis, ubicumque prædicatum fuerit hoc Evangelium in toto mundo, dicetur et quod hæc fecit in memoriam ejus.

¹⁴Tunc abiit unus de duodecim, qui dicebatur Judas Iscariotes, ad principes sacerdotum:

¹⁵et ait illis: Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam? At illi constituerunt ei triginta argenteos.

¹⁶Et exinde quærebat opportunitatem ut eum traderet.

¹⁷Prima autem die azymorum accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes: Ubi vis paremus tibi comedere Pascha?

¹⁸At Jesus dixit: Ite in civitatem ad quemdam, et dicite ei: Magister dicit: Tempus meum prope est, apud te facio Pascha cum discipulis meis.

¹⁹Et fecerunt discipuli sicut constituit illis Jesus, et paraverunt Pascha.

²⁰Vespere autem facto, discumbebat cum duodecim discipulis suis.

²¹Et edentibus illis, dixit: Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditurus est.

²²Et contristati valde, cœperunt singuli dicere: Numquid ego sum Domine?

²³At ipse respondens, ait: Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet.

²⁴Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo: væ autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur ! bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille.

²⁵Respondens autem Judas, qui tradidit eum, dixit: Numquid ego sum Rabbi? Ait illi: Tu dixisti.

²⁶Cœnantibus autem eis, accepit Jesus panem, et benedixit, ac fregit, deditque discipulis suis, et ait: Accipite, et comedite: hoc est corpus meum.

²⁷Et accipiens calicem, gratias egit: et dedit illis, dicens: Bibite ex hoc omnes.

²⁸Hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum.

²⁹Dico autem vobis: non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei.

³⁰Et hymno dicto, exierunt in montem Oliveti.

³¹Tunc dicit illis Jesus: Omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte. Scriptum est enim: Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.

³²Postquam autem resurrexero, præcedam vos in Galilæam.

³³Respondens autem Petrus, ait illi: Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor.

³⁴Ait illi Jesus: Amen dico tibi, quia in hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis.

³⁵Ait illi Petrus: Etiamsi oportuerit me mori tecum, non te negabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt.

³⁶Tunc venit Jesus cum illis in villam, quæ dicitur Gethsemani, et dixit discipulis suis: Sedete hic donec vadam illuc, et orem.

³⁷Et assumpto Petro, et duobus filiis Zebedæi, cœpit contristari et mœstus esse.

³⁸Tunc ait illis: Tristis est anima mea usque ad mortem: sustinete hic, et vigilate mecum.

³⁹Et progressus pusillum, procidit in faciem suam, orans, et dicens: Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste: verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu.

⁴⁰Et venit ad discipulos suos, et invenit eos dormientes, et dicit Petro: Sic non potuistis una hora vigilare mecum?

⁴¹Vigilate, et orate ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma.

⁴²Iterum secundo abiit, et oravit, dicens: Pater mi, si non potest hic calix transire nisi bibam illum, fiat voluntas tua.

⁴³Et venit iterum, et invenit eos dormientes: erant enim oculi eorum gravati.

⁴⁴Et relictis illis, iterum abiit, et oravit tertio, eumdem sermonem dicens.

⁴⁵Tunc venit ad discipulos suos, et dicit illis: Dormite jam, et requiescite: ecce appropinquavit hora, et Filius hominis tradetur in manus peccatorum.

⁴⁶Surgite, eamus: ecce appropinquavit qui me tradet.

⁴⁷Adhuc eo loquente, ecce Judas unus de duodecim venit, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum, et senioribus populi.

⁴⁸Qui autem tradidit eum, dedit illis signum, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum.

⁴⁹Et confestim accedens ad Jesum, dixit: Ave Rabbi. Et osculatus est eum.

⁵⁰Dixitque illi Jesus: Amice, ad quid venisti? Tunc accesserunt, et manus injecerunt in Jesum, et tenuerunt eum.

⁵¹Et ecce unus ex his qui erant cum Jesu, extendens manum, exemit gladium suum, et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam ejus.

⁵²Tunc ait illi Jesus: Converte gladium tuum in locum suum: omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt.

⁵³An putas, quia non possum rogare patrem meum, et exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones angelorum?

⁵⁴Quomodo ergo implebuntur Scripturæ, quia sic oportet fieri?

⁵⁵In illa hora dixit Jesus turbis: Tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me: quotidie apud vos sedebam docens in templo, et non me tenuistis.

⁵⁶Hoc autem totum factum est, ut adimplerentur Scripturæ prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.

⁵⁷At illi tenentes Jesum, duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi scribæ et seniores convenerant.

⁵⁸Petrus autem sequebatur eum a longe, usque in atrium principis sacerdotum. Et ingressus intro, sedebat cum ministris, ut videret finem.

⁵⁹Principes autem sacerdotum, et omne concilium, quærebant falsum testimonium contra Jesum, ut eum morti traderent:

⁶⁰et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venerunt duo falsi testes,

⁶¹et dixerunt: Hic dixit: Possum destruere templum Dei, et post triduum reædificare illud.

⁶²Et surgens princeps sacerdotum, ait illi: Nihil respondes ad ea, quæ isti adversum te testificantur?

⁶³Jesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi: Adjuro te per Deum vivum, ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei.

⁶⁴Dicit illi Jesus: Tu dixisti. Verumtamen dico vobis, amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem in nubibus cæli.

⁶⁵Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua, dicens: Blasphemavit: quid adhuc egemus testibus? ecce nunc audistis blasphemiam:

⁶⁶quid vobis videtur? At illi respondentes dixerunt: Reus est mortis.

⁶⁷Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt, alii autem palmas in faciem ejus dederunt,

⁶⁸dicentes: Prophetiza nobis Christe, quis est qui te percussit?

⁶⁹Petrus vero sedebat foris in atrio: et accessit ad eum una ancilla, dicens: Et tu cum Jesu Galilæo eras.

⁷⁰At ille negavit coram omnibus, dicens: Nescio quid dicis.

⁷¹Exeunte autem illo januam, vidit eum alia ancilla, et ait his qui erant ibi: Et hic erat cum Jesu Nazareno.

⁷²Et iterum negavit cum juramento: Quia non novi hominem.

⁷³Et post pusillum accesserunt qui stabant, et dixerunt Petro: Vere et tu ex illis es: nam et loquela tua manifestum te facit.

⁷⁴Tunc cœpit detestari et jurare quia non novisset hominem. Et continuo gallus cantavit.

⁷⁵Et recordatus est Petrus verbi Jesu, quod dixerat: Priusquam gallus cantet, ter me negabis. Et egressus foras, flevit amare.