Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Matthaeum 8 Bible Online

Evangelium secundum Matthaeum 8 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Matthaeum 8

¹Cum autem descendisset de monte, secutæ sunt eum turbæ multæ:

²et ecce leprosus veniens, adorabat eum, dicens: Domine, si vis, potes me mundare.

³Et extendens Jesus manum, tetigit eum, dicens: Volo. Mundare. Et confestim mundata est lepra ejus.

⁴Et ait illi Jesus: Vide, nemini dixeris: sed vade, ostende te sacerdoti, et offer munus, quod præcepit Moyses, in testimonium illis.

⁵Cum autem introisset Capharnaum, accessit ad eum centurio, rogans eum,

⁶et dicens: Domine, puer meus jacet in domo paralyticus, et male torquetur.

⁷Et ait illi Jesus: Ego veniam, et curabo eum.

⁸Et respondens centurio, ait: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur puer meus.

⁹Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites, et dico huic: Vade, et vadit: et alii: Veni, et venit: et servo meo: Fac hoc, et facit.

¹⁰Audiens autem Jesus miratus est, et sequentibus se dixit: Amen dico vobis, non inveni tantam fidem in Israël.

¹¹Dico autem vobis, quod multi ab oriente et occidente venient, et recumbent cum Abraham, et Isaac, et Jacob in regno cælorum:

¹²filii autem regni ejicientur in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium.

¹³Et dixit Jesus centurioni: Vade, et sicut credidisti, fiat tibi. Et sanatus est puer in illa hora.

¹⁴Et cum venisset Jesus in domum Petri, vidit socrum ejus jacentem, et febricitantem:

¹⁵et tetigit manum ejus, et dimisit eam febris, et surrexit, et ministrabat eis.

¹⁶Vespere autem facto, obtulerunt ei multos dæmonia habentes: et ejiciebat spiritus verbo, et omnes male habentes curavit:

¹⁷ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam, dicentem: Ipse infirmitates nostras accepit: et ægrotationes nostras portavit.

¹⁸Videns autem Jesus turbas multas circum se, jussit ire trans fretum.

¹⁹Et accedens unus scriba, ait illi: Magister, sequar te, quocumque ieris.

²⁰Et dicit ei Jesus: Vulpes foveas habent, et volucres cæli nidos ; Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet.

²¹Alius autem de discipulis ejus ait illi: Domine, permitte me primum ire, et sepelire patream meum.

²²Jesus autem ait illi: Sequere me, et dimitte mortuos sepelire mortuos suos.

²³Et ascendente eo in naviculam, secuti sunt eum discipuli ejus:

²⁴et ecce motus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus, ipse vero dormiebat.

²⁵Et accesserunt ad eum discipuli ejus, et suscitaverunt eum, dicentes: Domine, salva nos, perimus.

²⁶Et dicit eis Jesus: Quid timidi estis, modicæ fidei? Tunc surgens imperavit ventis, et mari, et facta est tranquillitas magna.

²⁷Porro homines mirati sunt, dicentes: Qualis est hic, quia venti et mare obediunt ei?

²⁸Et cum venisset trans fretum in regionem Gerasenorum, occurrerunt ei duo habentes dæmonia, de monumentis exeuntes, sævi nimis, ita ut nemo posset transire per viam illam.

²⁹Et ecce clamaverunt, dicentes: Quid nobis et tibi, Jesu fili Dei? Venisti huc ante tempus torquere nos?

³⁰Erat autem non longe ab illis grex multorum porcorum pascens.

³¹Dæmones autem rogabant eum, dicentes: Si ejicis nos hinc, mitte nos in gregem porcorum.

³²Et ait illis: Ite. At illi exeuntes abierunt in porcos, et ecce impetu abiit totus grex per præceps in mare: et mortui sunt in aquis.

³³Pastores autem fugerunt: et venientes in civitatem, nuntiaverunt omnia, et de eis qui dæmonia habuerant.

³⁴Et ecce tota civitas exiit obviam Jesu: et viso eo, rogabant ut transiret a finibus eorum.