Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Marcum 8 Bible Online

Evangelium secundum Marcum 8 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Marcum 8

¹In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis:

²Misereor super turbam: quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:

³et si dimisero eos jejunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.

⁴Et responderunt ei discipuli sui: Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?

⁵Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.

⁶Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.

⁷Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et jussit apponi.

⁸Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.

⁹Erant autem qui manducaverunt, quasi quatuor millia: et dimisit eos.

¹⁰Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.

¹¹Et exierunt pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.

¹²Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.

¹³Et dimittens eos, ascendit iterum navim et abiit trans fretum.

¹⁴Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.

¹⁵Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento pharisæorum, et fermento Herodis.

¹⁶Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: quia panes non habemus.

¹⁷Quo cognito, ait illis Jesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?

¹⁸oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? nec recordamini,

¹⁹quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.

²⁰Quando et septem panes in quatuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.

²¹Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?

²²Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.

²³Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et exspuens in oculos ejus impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.

²⁴Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.

²⁵Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus: et cœpit videre: et restitutus est ita ut clare videret omnia.

²⁶Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.

²⁷Et egressus est Jesus, et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?

²⁸Qui responderunt illi, dicentes: Joannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.

²⁹Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.

³⁰Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.

³¹Et cœpit docere eos quoniam oportet Filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus et scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.

³²Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.

³³Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.

³⁴Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.

³⁵Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.

³⁶Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum et detrimentum animæ suæ faciat?

³⁷Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?

³⁸Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis.

³⁹Et dicebat illis: Amen dico vobis, quia sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute.