Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Marcum 9 Bible Online

Evangelium secundum Marcum 9 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Marcum 9

¹Et post dies sex assumit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem, et ducit illos in montem excelsum seorsum solos, et transfiguratus est coram ipsis.

²Et vestimenta ejus facta sunt splendentia, et candida nimis velut nix, qualia fullo non potest super terram candida facere.

³Et apparuit illis Elias cum Moyse: et erant loquentes cum Jesu.

⁴Et respondens Petrus, ait Jesu: Rabbi, bonum est nos hic esse: et faciamus tria tabernacula, tibi unum, et Moysi unum, et Eliæ unum.

⁵Non enim sciebat quid diceret: erant enim timore exterriti.

⁶Et facta est nubes obumbrans eos: et venit vox de nube, dicens: Hic est Filius meus carissimus: audite illum.

⁷Et statim circumspicientes, neminem amplius viderunt, nisi Jesum tantum secum.

⁸Et descendentibus illis de monte, præcepit illis ne cuiquam quæ vidissent, narrarent: nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit.

⁹Et verbum continuerunt apud se: conquirentes quid esset, cum a mortuis resurrexerit.

¹⁰Et interrogabant eum, dicentes: Quid ergo dicunt pharisæi et scribæ, quia Eliam oportet venire primum?

¹¹Qui respondens, ait illis: Elias cum venerit primo, restituet omnia: et quomodo scriptum est in Filium hominis, ut multa patiatur et contemnatur.

¹²Sed dico vobis quia et Elias venit (et fecerunt illi quæcumque voluerunt) sicut scriptum est de eo.

¹³Et veniens ad discipulos suos, vidit turbam magnam circa eos, et scribas conquirentes cum illis.

¹⁴Et confestim omnis populus videns Jesum, stupefactus est, et expaverunt, et accurrentes salutabant eum.

¹⁵Et interrogavit eos: Quid inter vos conquiritis?

¹⁶Et respondens unus de turba, dixit: Magister, attuli filium meum ad te habentem spiritum mutum:

¹⁷qui ubicumque eum apprehenderit, allidit illum, et spumat, et stridet dentibus, et arescit: et dixi discipulis tuis ut ejicerent illum, et non potuerunt.

¹⁸Qui respondens eis, dixit: O generatio incredula, quamdiu apud vos ero? quamdiu vos patiar? afferte illum ad me.

¹⁹Et attulerunt eum. Et cum vidisset eum, statim spiritus conturbavit illum: et elisus in terram, volutabatur spumans.

²⁰Et interrogavit patrem ejus: Quantum temporis est ex quo ei hoc accidit? At ille ait: Ab infantia:

²¹et frequenter eum in ignem, et in aquas misit ut eum perderet: sed si quid potes, adjuva nos, misertus nostri.

²²Jesus autem ait illi: Si potes credere, omnia possibilia sunt credenti.

²³Et continuo exclamans pater pueri, cum lacrimis aiebat: Credo, Domine ; adjuva incredulitatem meam.

²⁴Et cum videret Jesus concurrentem turbam, comminatus est spiritui immundo, dicens illi: Surde et mute spiritus, ego præcipio tibi, exi ab eo: et amplius ne introëas in eum.

²⁵Et exclamans, et multum discerpens eum, exiit ab eo, et factus est sicut mortuus, ita ut multi dicerent: Quia mortuus est.

²⁶Jesus autem tenens manum ejus elevavit eum, et surrexit.

²⁷Et cum introisset in domum, discipuli ejus secreto interrogabant eum: Quare nos non potuimus ejicere eum?

²⁸Et dixit illis: Hoc genus in nullo potest exire, nisi in oratione et jejunio.

²⁹Et inde profecti prætergrediebantur Galilæam: nec volebat quemquam scire.

³⁰Docebat autem discipulos suos, et dicebat illis: Quoniam Filius hominis tradetur in manus hominum, et occident eum, et occisus tertia die resurget.

³¹At illi ignorabant verbum: et timebant interrogare eum.

³²Et venerunt Capharnaum. Qui cum domi essent, interrogabat eos: Quid in via tractabatis?

³³At illi tacebant: siquidem in via inter se disputaverunt: quis eorum major esset.

³⁴Et residens vocavit duodecim, et ait illis: Si quis vult primus esse, erit omnium novissimus, et omnium minister.

³⁵Et accipiens puerum, statuit eum in medio eorum: quem cum complexus esset, ait illis:

³⁶Quisquis unum ex hujusmodi pueris receperit in nomine meo, me recipit: et quicumque me susceperit, non me suscipit, sed eum qui misit me.

³⁷Respondit illi Joannes, dicens: Magister, vidimus quemdam in nomine tuo ejicientem dæmonia, qui non sequitur nos, et prohibuimus eum.

³⁸Jesus autem ait: Nolite prohibere eum: nemo est enim qui faciat virtutem in nomine meo, et possit cito male loqui de me:

³⁹qui enim non est adversum vos, pro vobis est.

⁴⁰Quisquis enim potum dederit vobis calicem aquæ in nomine meo, quia Christi estis: amen dico vobis, non perdet mercedem suam.

⁴¹Et quisquis scandalizaverit unum ex his pusillis credentibus in me: bonum est ei magis si circumdaretur mola asinaria collo ejus, et in mare mitteretur.

⁴²Et si scandalizaverit te manus tua, abscide illam: bonum est tibi debilem introire in vitam, quam duas manus habentem ire in gehennam, in ignem inextinguibilem,

⁴³ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.

⁴⁴Et si pes tuus te scandalizat, amputa illum: bonum est tibi claudum introire in vitam æternam, quam duos pedes habentem mitti in gehennam ignis inextinguibilis,

⁴⁵ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.

⁴⁶Quod si oculus tuus scandalizat te, ejice eum: bonum est tibi luscum introire in regnum Dei, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis,

⁴⁷ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.

⁴⁸Omnis enim igne salietur, et omnis victima sale salietur.

⁴⁹Bonum est sal: quod si sal insulsum fuerit, in quo illud condietis? Habete in vobis sal, et pacem habete inter vos.