Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Lucam 10 Bible Online

Evangelium secundum Lucam 10 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Lucam 10

¹Post hæc autem designavit Dominus et alios septuaginta duos: et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ipse venturus.

²Et dicebat illis: Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo dominum messis ut mittat operarios in messem suam.

³Ite: ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos.

⁴Nolite portare sacculum, neque peram, neque calceamenta, et neminem per viam salutaveritis.

⁵In quamcumque domum intraveritis, primum dicite: Pax huic domui:

⁶et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertetur.

⁷In eadem autem domo manete, edentes et bibentes quæ apud illos sunt: dignus est enim operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum.

⁸Et in quamcumque civitatem intraveritis, et susceperint vos, manducate quæ apponuntur vobis:

⁹et curate infirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: Appropinquavit in vos regnum Dei.

¹⁰In quamcumque autem civitatem intraveritis, et non susceperint vos, exeuntes in plateas ejus, dicite:

¹¹Etiam pulverem, qui adhæsit nobis de civitate vestra, extergimus in vos: tamen hoc scitote, quia appropinquavit regnum Dei.

¹²Dico vobis, quia Sodomis in die illa remissius erit, quam illi civitati.

¹³Væ tibi Corozain ! væ tibi Bethsaida ! quia si in Tyro et Sidone factæ fuissent virtutes quæ factæ sunt in vobis, olim in cilicio et cinere sedentes pœniterent.

¹⁴Verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in judicio, quam vobis.

¹⁵Et tu Capharnaum, usque ad cælum exaltata, usque ad infernum demergeris.

¹⁶Qui vos audit, me audit: et qui vos spernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum qui misit me.

¹⁷Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio, dicentes: Domine, etiam dæmonia subjiciuntur nobis in nomine tuo.

¹⁸Et ait illis: Videbam Satanam sicut fulgor de cælo cadentem.

¹⁹Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes, et scorpiones, et super omnem virtutem inimici: et nihil vobis nocebit.

²⁰Verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subjiciuntur: gaudete autem, quod nomina vestra scripta sunt in cælis.

²¹In ipsa hora exsultavit Spiritu Sancto, et dixit: Confiteor tibi Pater, Domine cæli et terræ, quod abscondisti hæc a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis. Etiam Pater: quoniam sic placuit ante te.

²²Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo scit quis sit Filius, nisi Pater: et quis sit Pater, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare.

²³Et conversus ad discipulos suos, dixit: Beati oculi qui vident quæ vos videtis.

²⁴Dico enim vobis quod multi prophetæ et reges voluerunt videre quæ vos videtis, et non viderunt: et audire quæ auditis, et non audierunt.

²⁵Et ecce quidam legisperitus surrexit tentans illum, et dicens: Magister, quid faciendo vitam æternam possidebo?

²⁶At ille dixit ad eum: In lege quid scriptum est? quomodo legis?

²⁷Ille respondens dixit: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus virtutibus tuis, et ex omni mente tua: et proximum tuum sicut teipsum.

²⁸Dixitque illi: Recte respondisti: hoc fac, et vives.

²⁹Ille autem volens justificare seipsum, dixit ad Jesum: Et quis est meus proximus?

³⁰Suscipiens autem Jesus, dixit: Homo quidam descendebat ab Jerusalem in Jericho, et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum: et plagis impositis abierunt semivivo relicto.

³¹Accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via: et viso illo præterivit.

³²Similiter et Levita, cum esset secus locum, et videret eum, pertransiit.

³³Samaritanus autem quidam iter faciens, venit secus eum: et videns eum, misericordia motus est.

³⁴Et appropians alligavit vulnera ejus, infundens oleum et vinum: et imponens illum in jumentum suum, duxit in stabulum, et curam ejus egit.

³⁵Et altera die protulit duos denarios, et dedit stabulario, et ait: Curam illius habe: et quodcumque supererogaveris, ego cum rediero reddam tibi.

³⁶Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones?

³⁷At ille dixit: Qui fecit misericordiam in illum. Et ait illi Jesus: Vade, et tu fac similiter.

³⁸Factum est autem, dum irent, et ipse intravit in quoddam castellum: et mulier quædam, Martha nomine, excepit illum in domum suam,

³⁹et huic erat soror nomine Maria, quæ etiam sedens secus pedes Domini, audiebat verbum illius.

⁴⁰Martha autem satagebat circa frequens ministerium: quæ stetit, et ait: Domine, non est tibi curæ quod soror mea reliquit me solam ministrare? dic ergo illi ut me adjuvet.

⁴¹Et respondens dixit illis Dominus: Martha, Martha, sollicita es, et turbaris erga plurima,

⁴²porro unum est necessarium. Maria optimam partem elegit, quæ non auferetur ab ea.