Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Lucam 20 Bible Online

Evangelium secundum Lucam 20 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Lucam 20

¹Et factum est in una dierum, docente illo populum in templo, et evangelizante, convenerunt principes sacerdotum, et scribæ cum senioribus,

²et aiunt dicentes ad illum: Dic nobis in qua potestate hæc facis? aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem?

³Respondens autem Jesus, dixit ad illos: Interrogabo vos et ego unum verbum. Respondete mihi:

⁴baptismus Joannis de cælo erat, an ex hominibus?

⁵At illi cogitabant intra se, dicentes: Quia si dixerimus: De cælo, dicet: Quare ergo non credidistis illi?

⁶Si autem dixerimus: Ex hominibus, plebs universa lapidabit nos: certi sunt enim Joannem prophetam esse.

⁷Et responderunt se nescire unde esset.

⁸Et Jesus ait illis: Neque ego dico vobis in qua potestate hæc facio.

⁹Cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc: Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis: et ipse peregre fuit multis temporibus.

¹⁰Et in tempore misit ad cultores servum, ut de fructu vineæ darent illi. Qui cæsum dimiserunt eum inanem.

¹¹Et addidit alterum servum mittere. Illi autem hunc quoque cædentes, et afficientes contumelia, dimiserunt inanem.

¹²Et addidit tertium mittere: qui et illum vulnerantes ejecerunt.

¹³Dixit autem dominus vineæ: Quid faciam? Mittam filium meum dilectum: forsitan, cum hunc viderint, verebuntur.

¹⁴Quem cum vidissent coloni, cogitaverunt intra se, dicentes: Hic est hæres, occidamus illum, ut nostra fiat hæreditas.

¹⁵Et ejectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ?

¹⁶veniet, et perdet colonos istos, et dabit vineam aliis. Quo audito, dixerunt illi: Absit.

¹⁷Ille autem aspiciens eos, ait: Quid est ergo hoc quod scriptum est: Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli?

¹⁸Omnis qui ceciderit super illum lapidem, conquassabitur: super quem autem ceciderit, comminuet illum.

¹⁹Et quærebant principes sacerdotum et scribæ mittere in illum manus illa hora, et timuerunt populum: cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem hanc.

²⁰Et observantes miserunt insidiatores, qui se justos simularent, ut caparent eum in sermone, ut traderent illum principatui, et potestati præsidis.

²¹Et interrogaverunt eum, dicentes: Magister, scimus quia recte dicis et doces: et non accipis personam, sed viam Dei in veritate doces.

²²Licet nobis tributum dare Cæsari, an non?

²³Considerans autem dolum illorum, dixit ad eos: Quid me tentatis?

²⁴ostendite mihi denarium. Cujus habet imaginem et inscriptionem? Respondentes dixerunt ei: Cæsaris.

²⁵Et ait illis: Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari: et quæ sunt Dei, Deo.

²⁶Et non potuerunt verbum ejus reprehendere coram plebe: et mirati in responso ejus, tacuerunt.

²⁷Accesserunt autem quidam sadducæorum, qui negant esse resurrectionem, et interrogaverunt eum,

²⁸dicentes: Magister, Moyses scripsit nobis: Si frater alicujus mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis fuerit, ut accipiat eam frater ejus uxorem, et suscitet semen fratri suo.

²⁹Septem ergo fratres erant: et primus accepit uxorem, et mortuus est sine filiis.

³⁰Et sequens accepit illam, et ipse mortuus est sine filio.

³¹Et tertius accepit illam. Similiter et omnes septem, et non reliquerunt semen, et mortui sunt.

³²Novissime omnium mortua est et mulier.

³³In resurrectione ergo, cujus eorum erit uxor? siquidem septem habuerunt eam uxorem.

³⁴Et ait illis Jesus: Filii hujus sæculi nubunt, et traduntur ad nuptias:

³⁵illi vero qui digni habebuntur sæculo illo, et resurrectione ex mortuis, neque nubent, neque ducent uxores:

³⁶neque enim ultra mori potuerunt: æquales enim angelis sunt, et filii sunt Dei, cum sint filii resurrectionis.

³⁷Quia vero resurgant mortui, et Moyses ostendit secus rubum, sicut dicit Dominum, Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob.

³⁸Deus autem non est mortuorum, sed vivorum: omnes enim vivunt ei.

³⁹Respondentes autem quidam scribarum, dixerunt ei: Magister, bene dixisti.

⁴⁰Et amplius non audebant eum quidquam interrogare.

⁴¹Dixit autem ad illos: Quomodo dicunt Christum filium esse David?

⁴²et ipse David dicit in libro Psalmorum: Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis,

⁴³donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.

⁴⁴David ergo Dominum illum vocat: et quomodo filius ejus est?

⁴⁵Audiente autem omni populo, dixit discipulis suis:

⁴⁶Attendite a scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primas cathedras in synagogis, et primos discubitus in conviviis,

⁴⁷qui devorant domos viduarum, simulantes longam orationem: hi accipient damnationem majorem.