Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Lucam 4 Bible Online

Evangelium secundum Lucam 4 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Lucam 4

¹Jesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est a Jordane: et agebatur a Spiritu in desertum

²diebus quadraginta, et tentabatur a diabolo. Et nihil manducavit in diebus illis: et consummatis illis esuriit.

³Dixit autem illi diabolus: Si Filius Dei es, dic lapidi huic ut panis fiat.

⁴Et respondit ad illum Jesus: Scriptum est: Quia non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo Dei.

⁵Et duxit illum diabolus in montem excelsum, et ostendit illi omnia regna orbis terræ in momento temporis,

⁶et ait illi: Tibi dabo potestatem hanc universam, et gloriam illorum: quia mihi tradita sunt, et cui volo do illa.

⁷Tu ergo si adoraveris coram me, erunt tua omnia.

⁸Et respondens Jesus, dixit illi: Scriptum est: Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

⁹Et duxit illum in Jerusalem, et statuit eum super pinnam templi, et dixit illi: Si Filius Dei es, mitte te hinc deorsum.

¹⁰Scriptum est enim quod angelis suis mandavit de te, ut conservent te:

¹¹et quia in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

¹²Et respondens Jesus, ait illi: Dictum est: Non tentabis Dominum Deum tuum.

¹³Et consummata omni tentatione, diabolus recessit ab illo, usque ad tempus.

¹⁴Et regressus est Jesus in virtute Spiritus in Galilæam, et fama exiit per universam regionem de illo.

¹⁵Et ipse docebat in synagogis eorum, et magnificabatur ab omnibus.

¹⁶Et venit Nazareth, ubi erat nutritus, et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in synagogam, et surrexit legere.

¹⁷Et traditus est illi liber Isaiæ prophetæ. Et ut revolvit librum, invenit locum ubi scriptum erat:

¹⁸Spiritus Domini super me: propter quod unxit me, evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde,

¹⁹prædicare captivis remissionem, et cæcis visum, dimittere confractos in remissionem, prædicare annum Domini acceptum et diem retributioni.

²⁰Et cum plicuisset librum, reddit ministro, et sedit. Et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum.

²¹Cœpit autem dicere ad illos: Quia hodie impleta est hæc scriptura in auribus vestris.

²²Et omnes testimonium illi dabant: et mirabantur in verbis gratiæ, quæ procedebant de ore ipsius, et dicebant: Nonne hic est filius Joseph?

²³Et ait illis: Utique dicetis mihi hanc similitudinem: Medice cura teipsum: quanta audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in patria tua.

²⁴Ait autem: Amen dico vobis, quia nemo propheta acceptus est in patria sua.

²⁵In veritate dico vobis, multæ viduæ erant in diebus Eliæ in Israël, quando clausum est cælum annis tribus et mensibus sex, cum facta esset fames magna in omni terra:

²⁶et ad nullam illarum missus est Elias, nisi in Sarepta Sidoniæ, ad mulierem viduam.

²⁷Et multi leprosi erant in Israël sub Elisæo propheta: et nemo eorum mundatus est nisi Naaman Syrus.

²⁸Et repleti sunt omnes in synagoga ira, hæc audientes.

²⁹Et surrexerunt, et ejecerunt illum extra civitatem: et duxerunt illum usque ad supercilium montis, super quem civitas illorum erat ædificata, ut præcipitarent eum.

³⁰Ipse autem transiens per medium illorum, ibat.

³¹Et descendit in Capharnaum civitatem Galilææ, ibique docebat illos sabbatis.

³²Et stupebant in doctrina ejus, quia in potestate erat sermo ipsius.

³³Et in synagoga erat homo habens dæmonium immundum, et exclamavit voce magna,

³⁴dicens: Sine, quid nobis et tibi, Jesu Nazarene? venisti perdere nos? scio te quis sis, Sanctus Dei.

³⁵Et increpavit illum Jesus, dicens: Obmutesce, et exi ab eo. Et cum projecisset illum dæmonium in medium, exiit ab illo, nihilque illum nocuit.

³⁶Et factus est pavor in omnibus, et colloquebantur ad invicem, dicentes: Quod est hoc verbum, quia in potestate et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt?

³⁷Et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis.

³⁸Surgens autem Jesus de synagoga, introivit in domum Simonis. Socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus: et rogaverunt illum pro ea.

³⁹Et stans super illam imperavit febri: et dimisit illam. Et continuo surgens, ministrabat illis.

⁴⁰Cum autem sol occidisset, omnes qui habebant infirmos variis languoribus, ducebant illos ad eum. At ille singulis manus imponens, curabat eos.

⁴¹Exibant autem dæmonia a multis clamantia, et dicentia: Quia tu es Filius Dei: et increpans non sinebat ea loqui: quia sciebant ipsum esse Christum.

⁴²Facta autem die egressus ibat in desertum locum, et turbæ requirebant eum, et venerunt usque ad ipsum: et detinebant illum ne discederet ab eis.

⁴³Quibus ille ait: Quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei: quia ideo missus sum.

⁴⁴Et erat prædicans in synagogis Galilææ.