Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Ioannem 10 Bible Online

Evangelium secundum Ioannem 10 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Ioannem 10

¹Amen, amen dico vobis: qui non intrat per ostium in ovile ovium, sed ascendit aliunde, ille fur est et latro.

²Qui autem intrat per ostium, pastor est ovium.

³Huic ostiarius aperit, et oves vocem ejus audiunt, et proprias ovas vocat nominatim, et educit eas.

⁴Et cum proprias oves emiserit, ante eas vadit: et oves illum sequuntur, quia sciunt vocem ejus.

⁵Alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo: quia non noverunt vocem alienorum.

⁶Hoc proverbium dixit eis Jesus: illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis.

⁷Dixit ergo eis iterum Jesus: Amen, amen dico vobis, quia ego sum ostium ovium.

⁸Omnes quotquot venerunt, fures sunt, et latrones, et non audierunt eos oves.

⁹Ego sum ostium. Per me si quis introierit, salvabitur: et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.

¹⁰Fur non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.

¹¹Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis.

¹²Mercenarius autem, et qui non est pastor, cujus non sunt oves propriæ, videt lupum venientem, et dimittit oves, et fugit: et lupus rapit, et dispergit oves ;

¹³mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum de ovibus.

¹⁴Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.

¹⁵Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem: et animam meam pono pro ovibus meis.

¹⁶Et alias oves habeo, quæ non sunt ex hoc ovili: et illas oportet me adducere, et vocem meam audient, et fiet unum ovile et unus pastor.

¹⁷Propterea me diligit Pater: quia ego pono animam meam, ut iterum sumam eam.

¹⁸Nemo tollit eam a me: sed ego pono eam a meipso, et potestatem habeo ponendi eam, et potestatem habeo iterum sumendi eam. Hoc mandatum accepi a Patre meo.

¹⁹Dissensio iterum facta est inter Judæos propter sermones hos.

²⁰Dicebant autem multi ex ipsis: Dæmonium habet, et insanit: quid eum auditis?

²¹Alii dicebant: Hæc verba non sunt dæmonium habentis: numquid dæmonium potest cæcorum oculos aperire?

²²Facta sunt autem Encænia in Jerosolymis, et hiems erat.

²³Et ambulabat Jesus in templo, in porticu Salomonis.

²⁴Circumdederunt ergo eum Judæi, et dicebant ei: Quousque animam nostram tollis? si tu es Christus, dic nobis palam.

²⁵Respondit eis Jesus: Loquor vobis, et non creditis: opera quæ ego facio in nomine Patris mei, hæc testimonium perhibent de me:

²⁶sed vos non creditis, quia non estis ex ovibus meis.

²⁷Oves meæ vocem meam audiunt, et ego cognosco eas, et sequuntur me:

²⁸et ego vitam æternam do eis, et non peribunt in æternum, et non rapiet eas quisquam de manu mea.

²⁹Pater meus quod dedit mihi, majus omnibus est: et nemo potest rapere de manu Patris mei.

³⁰Ego et Pater unum sumus.

³¹Sustulerunt ergo lapides Judæi, ut lapidarent eum.

³²Respondit eis Jesus: Multa bona opera ostendi vobis ex Patre meo: propter quod eorum opus me lapidatis?

³³Responderunt ei Judæi: De bono opere non lapidamus te, sed de blasphemia ; et quia tu homo cum sis, facis teipsum Deum.

³⁴Respondit eis Jesus: Nonne scriptum est in lege vestra, Quia ego dixi: Dii estis?

³⁵Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi Scriptura:

³⁶quem Pater sanctificavit, et misit in mundum vos dicitis: Quia blasphemas, quia dixi: Filius Dei sum?

³⁷Si non facio opera Patris mei, nolite credere mihi.

³⁸Si autem facio: etsi mihi non vultis credere, operibus credite, ut cognoscatis, et credatis quia Pater in me est, et ego in Patre.

³⁹Quærebant ergo eum apprehendere: et exivit de manibus eorum.

⁴⁰Et abiit iterum trans Jordanem, in eum locum ubi erat Joannes baptizans primum, et mansit illic ;

⁴¹et multi venerunt ad eum, et dicebant: Quia Joannes quidem signum fecit nullum.

⁴²Omnia autem quæcumque dixit Joannes de hoc, vera erant. Et multi crediderunt in eum.