Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Ioannem 11 Bible Online

Evangelium secundum Ioannem 11 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Ioannem 11

¹Erat autem quidem languens Lazarus a Bethania, de castello Mariæ et Marthæ sororis ejus.

²(Maria autem erat quæ unxit Dominum unguento, et extersit pedes ejus capillis suis: cujus frater Lazarus infirmabatur.)

³Miserunt ergo sorores ejus ad eum dicentes: Domine, ecce quem amas infirmatur.

⁴Audiens autem Jesus dixit eis: Infirmitas hæc non est ad mortem, sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam.

⁵Diligebat autem Jesus Martham, et sororem ejus Mariam, et Lazarum.

⁶Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus ;

⁷deinde post hæc dixit discipulis suis: Eamus in Judæam iterum.

⁸Dicunt ei discipuli: Rabbi, nunc quærebant te Judæi lapidare, et iterum vadis illuc?

⁹Respondit Jesus: Nonne duodecim sunt horæ diei? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem hujus mundi videt:

¹⁰si autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo.

¹¹Hæc ait, et post hæc dixit eis: Lazarus amicus noster dormit: sed vado ut a somno excitem eum.

¹²Dixerunt ergo discipuli ejus: Domine, si dormit, salvus erit.

¹³Dixerat autem Jesus de morte ejus: illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret.

¹⁴Tunc ergo Jesus dixit eis manifeste: Lazarus mortuus est:

¹⁵et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi, sed eamus ad eum.

¹⁶Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos: Eamus et nos, ut moriamur cum eo.

¹⁷Venit itaque Jesus: et invenit eum quatuor dies jam in monumento habentem.

¹⁸(Erat autem Bethania juxta Jerosolymam quasi stadiis quindecim.)

¹⁹Multi autem ex Judæis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre suo.

²⁰Martha ergo ut audivit quia Jesus venit, occurrit illi: Maria autem domi sedebat.

²¹Dixit ergo Martha ad Jesum: Domine, si fuisses hic, frater meus non fuisset mortuus:

²²sed et nunc scio quia quæcumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus.

²³Dicit illi Jesus: Resurget frater tuus.

²⁴Dicit ei Martha: Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die.

²⁵Dixit ei Jesus: Ego sum resurrectio et vita: qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet:

²⁶et omnis qui vivit et credit in me, non morietur in æternum. Credis hoc?

²⁷Ait illi: Utique Domine, ego credidi quia tu es Christus, Filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti.

²⁸Et cum hæc dixisset, abiit, et vocavit Mariam sororem suam silentio, dicens: Magister adest, et vocat te.

²⁹Illa ut audivit, surgit cito, et venit ad eum ;

³⁰nondum enim venerat Jesus in castellum: sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha.

³¹Judæi ergo, qui erant cum ea in domo, et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit, et exiit, secuti sunt eam dicentes: Quia vadit ad monumentum, ut ploret ibi.

³²Maria ergo, cum venisset ubi erat Jesus, videns eum, cecidit ad pedes ejus, et dicit ei: Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus.

³³Jesus ergo, ut vidit eam plorantem, et Judæos, qui venerant cum ea, plorantes, infremuit spiritu, et turbavit seipsum,

³⁴et dixit: Ubi posuistis eum? Dicunt ei: Domine, veni, et vide.

³⁵Et lacrimatus est Jesus.

³⁶Dixerunt ergo Judæi: Ecce quomodo amabat eum.

³⁷Quidam autem ex ipsis dixerunt: Non poterat hic, qui aperuit oculos cæci nati, facere ut hic non moreretur?

³⁸Jesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum. Erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei.

³⁹Ait Jesus: Tollite lapidem. Dicit ei Martha, soror ejus qui mortuus fuerat: Domine, jam fœtet, quatriduanus est enim.

⁴⁰Dicit ei Jesus: Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei?

⁴¹Tulerunt ergo lapidem: Jesus autem, elevatis sursum oculis, dixit: Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me.

⁴²Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum qui circumstat, dixi: ut credant quia tu me misisti.

⁴³Hæc cum dixisset, voce magna clamavit: Lazare, veni foras.

⁴⁴Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus pedes, et manus institis, et facies illius sudario erat ligata. Dixit eis Jesus: Solvite eum et sinite abire.

⁴⁵Multi ergo ex Judæis, qui venerant ad Mariam, et Martham, et viderant quæ fecit Jesus, crediderunt in eum.

⁴⁶Quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisæos, et dixerunt eis quæ fecit Jesus.

⁴⁷Collegerunt ergo pontifices et pharisæi concilium, et dicebant: Quid faciamus, quia hic homo multa signa facit?

⁴⁸Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani, et tollent nostrum locum, et gentem.

⁴⁹Unus autem ex ipsis, Caiphas nomine, cum esset pontifex anni illius, dixit eis: Vos nescitis quidquam,

⁵⁰nec cogitatis quia expedit vobis ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat.

⁵¹Hoc autem a semetipso non dixit: sed cum esset pontifex anni illius, prophetavit, quod Jesus moriturus erat pro gente,

⁵²et non tantum pro gente, sed ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum.

⁵³Ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum.

⁵⁴Jesus ergo jam non in palam ambulabat apud Judæos, sed abiit in regionem juxta desertum, in civitatem quæ dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum discipulis suis.

⁵⁵Proximum autem erat Pascha Judæorum, et ascenderunt multi Jerosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos.

⁵⁶Quærebant ergo Jesum, et colloquebantur ad invicem, in templo stantes: Quid putatis, quia non venit ad diem festum?

⁵⁷Dederant autem pontifices et pharisæi mandatum ut si quis cognoverit ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.