Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Ioannem 4 Bible Online

Evangelium secundum Ioannem 4 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Ioannem 4

¹Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisæi quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes

²(quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus),

³reliquit Judæam, et abiit iterum in Galilæam.

⁴Oportebat autem eum transire per Samariam.

⁵Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, juxta prædium quod dedit Jacob Joseph filio suo.

⁶Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.

⁷Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi bibere.

⁸(Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.)

⁹Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: Quomodo tu, Judæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana? non enim coutuntur Judæi Samaritanis.

¹⁰Respondit Jesus, et dixit ei: Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.

¹¹Dicit ei mulier: Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam?

¹²Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus?

¹³Respondit Jesus, et dixit ei: Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum ; qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in æternum:

¹⁴sed aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam.

¹⁵Dicit ad eum mulier: Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.

¹⁶Dicit ei Jesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc.

¹⁷Respondit mulier, et dixit: Non habeo virum. Dicit ei Jesus: Bene dixisti, quia non habeo virum ;

¹⁸quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir: hoc vere dixisti.

¹⁹Dicit ei mulier: Domine, video quia propheta es tu.

²⁰Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.

²¹Dicit ei Jesus: Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem.

²²Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est.

²³Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.

²⁴Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.

²⁵Dicit ei mulier: Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus): cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia.

²⁶Dicit ei Jesus: Ego sum, qui loquor te.

²⁷Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: Quid quæris? aut, Quid loqueris cum ea?

²⁸Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus:

²⁹Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci: numquid ipse est Christus?

³⁰Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum.

³¹Interea rogabant eum discipuli, dicentes: Rabbi, manduca.

³²Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.

³³Dicebant ergo discipuli ad invicem: Numquid aliquis attulit ei manducare?

³⁴Dicit eis Jesus: Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus.

³⁵Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit? Ecce dico vobis: levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt jam ad messem.

³⁶Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam: ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit.

³⁷In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.

³⁸Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.

³⁹Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis: Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.

⁴⁰Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.

⁴¹Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus.

⁴²Et mulieri dicebant: Quia jam non propter tuam loquelam credimus: ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.

⁴³Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilæam.

⁴⁴Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.

⁴⁵Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Jerosolymis in die festo: et ipsi enim venerant ad diem festum.

⁴⁶Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum.

⁴⁷Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus: incipiebat enim mori.

⁴⁸Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodigia videritis, non creditis.

⁴⁹Dicit ad eum regulus: Domine, descende priusquam moriatur filius meus.

⁵⁰Dicit ei Jesus: Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat.

⁵¹Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret.

⁵²Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei: Quia heri hora septima reliquit eum febris.

⁵³Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus: Filius tuus vivit ; et credidit ipse et domus ejus tota.

⁵⁴Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judæa in Galilæam.