Read Clementine Vulgate Evangelium secundum Ioannem 6 Bible Online

Evangelium secundum Ioannem 6 - Clementine Vulgate bible

Evangelium secundum Ioannem 6

¹Post hæc abiit Jesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis:

²et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa quæ faciebat super his qui infirmabantur.

³Subiit ergo in montem Jesus et ibi sedebat cum discipulis suis.

⁴Erat autem proximum Pascha dies festus Judæorum.

⁵Cum sublevasset ergo oculos Jesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi?

⁶Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus.

⁷Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.

⁸Dicit ei unus ex discipulis ejus, Andreas, frater Simonis Petri:

⁹Est puer unus hic qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos?

¹⁰Dixit ergo Jesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.

¹¹Accepit ergo Jesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant.

¹²Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.

¹³Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quæ superfuerunt his qui manducaverant.

¹⁴Illi ergo homines cum vidissent quod Jesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.

¹⁵Jesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.

¹⁶Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli ejus ad mare.

¹⁷Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum: et tenebræ jam factæ erant et non venerat ad eos Jesus.

¹⁸Mare autem, vento magno flante, exsurgebat.

¹⁹Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Jesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.

²⁰Ille autem dicit eis: Ego sum, nolite timere.

²¹Voluerunt ergo accipere eum in navim et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.

²²Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Jesus in navim, sed soli discipuli ejus abiissent:

²³aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade juxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.

²⁴Cum ergo vidisset turba quia Jesus non esset ibi, neque discipuli ejus, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Jesum.

²⁵Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: Rabbi, quando huc venisti?

²⁶Respondit eis Jesus, et dixit: Amen, amen dico vobis: quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus et saturati estis.

²⁷Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus.

²⁸Dixerunt ergo ad eum: Quid faciemus ut operemur opera Dei?

²⁹Respondit Jesus, et dixit eis: Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.

³⁰Dixerunt ergo ei: Quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi? quid operaris?

³¹Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est: Panem de cælo dedit eis manducare.

³²Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen dico vobis: non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.

³³Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.

³⁴Dixerunt ergo ad eum: Domine, semper da nobis panem hunc.

³⁵Dixit autem eis Jesus: Ego sum panis vitæ: qui venit ad me, non esuriet, et qui credit in me, non sitiet umquam.

³⁶Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.

³⁷Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum qui venit ad me, non ejiciam foras:

³⁸quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me.

³⁹Hæc est autem voluntas ejus qui misit me, Patris: ut omne quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.

⁴⁰Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me: ut omnis qui videt Filium et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die.

⁴¹Murmurabant ergo Judæi de illo, quia dixisset: Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,

⁴²et dicebant: Nonne hic est Jesus filius Joseph, cujus nos novimus patrem et matrem? quomodo ergo dicit hic: Quia de cælo descendi?

⁴³Respondit ergo Jesus, et dixit eis: Nolite murmurare in invicem:

⁴⁴nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum ; et ego resuscitabo eum in novissimo die.

⁴⁵Est scriptum in prophetis: Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.

⁴⁶Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.

⁴⁷Amen, amen dico vobis: qui credit in me, habet vitam æternam.

⁴⁸Ego sum panis vitæ.

⁴⁹Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.

⁵⁰Hic est panis de cælo descendens: ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.

⁵¹Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi.

⁵²Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum: et panis quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita.

⁵³Litigabant ergo Judæi ad invicem, dicentes: Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?

⁵⁴Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen dico vobis: nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis.

⁵⁵Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die.

⁵⁶Caro enim mea vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus ;

⁵⁷qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.

⁵⁸Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui manducat me, et ipse vivet propter me.

⁵⁹Hic est panis qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum.

⁶⁰Hæc dixit in synagoga docens, in Capharnaum.

⁶¹Multi ergo audientes ex discipulis ejus, dixerunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audire?

⁶²Sciens autem Jesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli ejus, dixit eis: Hoc vos scandalizat?

⁶³si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius?

⁶⁴Spiritus est qui vivificat: caro non prodest quidquam: verba quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.

⁶⁵Sed sunt quidam ex vobis qui non credunt. Sciebat enim ab initio Jesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.

⁶⁶Et dicebat: Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.

⁶⁷Ex hoc multi discipulorum ejus abierunt retro: et jam non cum illo ambulabant.

⁶⁸Dixit ergo Jesus ad duodecim: Numquid et vos vultis abire?

⁶⁹Respondit ergo ei Simon Petrus: Domine, ad quem ibimus? verba vitæ æternæ habes:

⁷⁰et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.

⁷¹Respondit eis Jesus: Nonne ego vos duodecim elegi: et ex vobis unus diabolus est?

⁷²Dicebat autem Judam Simonis Iscariotem: hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.