Read Clementine Vulgate Actus Apostolorum 15 Bible Online

Actus Apostolorum 15 - Clementine Vulgate bible

Actus Apostolorum 15

¹Et quidam descendentes de Judæa, docebant fratres: Quia nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non potestis salvari.

²Facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabæ adversus illos, statuerunt ut ascenderent Paulus, et Barnabas, et quidam alii ex aliis ad Apostolos et presbyteros in Jerusalem super hac quæstione.

³Illi ergo deducti ab ecclesia pertransibant Phœnicen et Samariam, narrantes conversionem gentium: et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus.

⁴Cum autem venissent Jerosolymam, suscepti sunt ab ecclesia, et ab Apostolis, et senioribus annuntiantes quanta Deus fecisset cum illis.

⁵Surrexerunt autem quidam de hæresi pharisæorum, qui crediderunt, dicentes: Quia oportet circumcidi eos, præcipere quoque servare legem Moysi.

⁶Conveneruntque Apostoli et seniores videre de verbo hoc.

⁷Cum autem magna conquisitio fieret, surgens Petrus dixit ad eos: Viri fratres, vos scitis quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis elegit, per os meum, audire gentes verbum Evangelii, et credere.

⁸Et qui novit corda Deus, testimonium perhibuit, dans illis Spiritum Sanctum, sicut et nobis,

⁹et nihil discrevit inter nos et illos, fide purificans corda eorum.

¹⁰Nunc ergo quid tentatis Deum, imponere jugum super cervices discipulorum quod neque patres nostri, neque nos portare potuimus?

¹¹Sed per gratiam Domini Jesu Christi credimus salvari, quemadmodum et illi.

¹²Tacuit autem omnis multitudo: et audiebant Barnabam et Paulum narrantes quanta Deus fecisset signa et prodigia per eos.

¹³Et postquam tacuerunt, respondit Jacobus, dicens: Viri fratres, audite me.

¹⁴Simon narravit quemadmodum primum Deus visitavit sumere ex gentibus populum nomini suo.

¹⁵Et huic concordant verba prophetarum sicut scriptum est:

¹⁶Post hæc revertar, et reædificabo tabernaculum David, quod decidit: et diruta ejus reædificabo, et erigam illud:

¹⁷ut requirant ceteri hominum Dominum, et omnes gentes, super quas invocatum est nomen meum, dicit Dominus faciens hæc.

¹⁸Notum a sæculo est Domino opus suum.

¹⁹Propter quod ego judico non inquietari eos qui ex gentibus convertuntur ad Deum,

²⁰sed scribere ad eos ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum, et fornicatione, et suffocatis, et sanguine.

²¹Moyses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus qui eum prædicent in synagogis, ubi per omne sabbatum legitur.

²²Tunc placuit Apostolis, et senioribus cum omni ecclesia, eligere viros ex eis, et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba, Judam, qui cognominabatur Barsabas, et Silam, viros primos in fratribus,

²³scribentes per manus eorum: Apostoli et seniores fratres, his qui sunt Antiochiæ, et Syriæ, et Ciliciæ, fratribus ex gentibus, salutem.

²⁴Quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes, turbaverunt vos verbis, evertentes animas vestras, quibus non mandavimus:

²⁵placuit nobis collectis in unum eligere viros, et mittere ad vos cum carissimis nostris Barnaba et Paulo,

²⁶hominibus qui tradiderunt animas suas pro nomine Domini nostri Jesu Christi.

²⁷Misimus ergo Judam et Silam, qui et ipsi vobis verbis referent eadem.

²⁸Visum est enim Spiritui Sancto, et nobis nihil ultra imponere vobis oneris quam hæc necessaria:

²⁹ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum, et sanguine, et suffocato, et fornicatione, a quibus custodientes vos, bene agetis. Valete.

³⁰Illi ergo dimissi, descendeunt Antiochiam: et congregata multitudine tradiderunt epistolam.

³¹Quam cum legissent, gavisi sunt super consolatione.

³²Judas autem, et Silas, et ipsi cum essent prophetæ, verbo plurimo consolati sunt fratres, et confirmaverunt.

³³Facto autem ibi aliquanto tempore, dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos, qui miserant illos.

³⁴Visum est autem Silæ ibi remanere: Judas autem solus abiit Jerusalem.

³⁵Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiæ docentes, et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini.

³⁶Post aliquot autem dies, dixit ad Barnabam Paulus: Revertentes visitemus fratres per universas civitates, in quibus prædicavimus verbum Domini, quomodo se habeant.

³⁷Barnabas autem volebat secum assumere et Joannem, qui cognominabatur Marcus.

³⁸Paulus autem rogabat eum (ut qui discessisset ab eis de Pamphylia, et non isset cum eis in opus) non debere recipi.

³⁹Facta est autem dissensio, ita ut discederent ab invicem et Barnabas quidem, assumpto Marco, navigaret Cyprum.

⁴⁰Paulus vero, electo Sila, profectus est, traditus gratiæ Dei a fratribus.

⁴¹Perambulabat autem Syriam et Ciliciam, confirmans ecclesias: præcipiens custodire præcepta Apostolorum et seniorum.