Read Clementine Vulgate Actus Apostolorum 24 Bible Online

Actus Apostolorum 24 - Clementine Vulgate bible

Actus Apostolorum 24

¹Post quinque autem dies descendit princeps sacerdotum, Ananias, cum senioribus quibusdam, et Tertullo quodam oratore, qui adierunt præsidem adversus Paulum.

²Et citato Paulo cœpit accusare Tertullus, dicens: Cum in multa pace agamus per te, et multa corrigantur per tuam providentiam,

³semper et ubique suscipimus, optime Felix, cum omni gratiarum actione.

⁴Ne diutius autem te protraham, oro, breviter audias nos pro tua clementia.

⁵Invenimus hunc hominem pestiferum, et concitantem seditiones omnibus Judæis in universo orbe, et auctorem seditionis sectæ Nazarenorum:

⁶qui etiam templum violare conatus est, quem et apprehensum voluimus secundum legem nostram judicare.

⁷Superveniens autem tribunus Lysias, cum vi magna eripuit eum de manibus nostris,

⁸jubens accusatores ejus ad te venire: a quo poteris ipse judicans, de omnibus istis cognoscere, de quibus nos accusamus eum.

⁹Adjecerunt autem et Judæi, dicentes hæc ita se habere.

¹⁰Respondit autem Paulus (annuente sibi præside dicere): Ex multis annis te esse judicem genti huic sciens, bono animo pro me satisfaciam.

¹¹Potes enim cognoscere quia non plus sunt mihi dies quam duodecim, ex quo ascendi adorare in Jerusalem:

¹²et neque in templo invenerunt me cum aliquo disputantem, aut concursum facientem turbæ, neque in synagogis, neque in civitate:

¹³neque probare possunt tibi de quibus nunc me accusant.

¹⁴Confiteor autem hoc tibi, quod secundum sectam, quam dicunt hæresim, sic deservio Patri, et Deo meo, credens omnibus quæ in lege et prophetis scripta sunt:

¹⁵spem habens in Deum, quam et hi ipsi exspectant, resurrectionem futuram justorum et iniquorum.

¹⁶In hoc et ipse studeo sine offendiculo conscientiam habere ad Deum, et ad homines semper.

¹⁷Post annos autem plures eleemosynas facturus in gentem meam, veni, et oblationes, et vota,

¹⁸in quibus invenerunt me purificatum in templo: non cum turba, neque cum tumultu.

¹⁹Quidam autem ex Asia Judæi, quos oportebat apud te præsto esse, et accusare si quid haberent adversum me:

²⁰aut hi ipsi dicant si quid invenerunt in me iniquitatis cum stem in concilio,

²¹nisi de una hac solummodo voce, qua clamavi inter eos stans: Quoniam de resurrectione mortuorum ego judicor hodie a vobis.

²²Distulit autem illos Felix, certissime sciens de via hac, dicens: Cum tribunus Lysias descenderit, audiam vos.

²³Jussitque centurioni custodire eum, et habere requiem, nec quemquam de suis prohibere ministrare ei.

²⁴Post aliquot autem dies veniens Felix cum Drusilla uxore sua, quæ erat Judæa, vocavit Paulum, et audivit ab eo fidem, quæ est in Christum Jesum.

²⁵Disputante autem illo de justitia, et castitate, et de judicio futuro, tremefactus Felix, respondit: Quod nunc attinet, vade: tempore autem opportuno accersam te:

²⁶simul et sperans, quod pecunia ei daretur a Paulo, propter quod et frequenter accersens eum, loquebatur cum eo.

²⁷Biennio autem expleto, accepit successorem Felix Portium Festum. Volens autem gratiam præstare Judæis Felix, reliquit Paulum vinctum.