Read Clementine Vulgate Actus Apostolorum 26 Bible Online

Actus Apostolorum 26 - Clementine Vulgate bible

Actus Apostolorum 26

¹Agrippa vero ad Paulum ait: Permittitur tibi loqui pro temetipso. Tunc Paulus extenta manu cœpit rationem reddere.

²De omnibus quibus accusor a Judæis, rex Agrippa, æstimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie,

³maxime te sciente omnia, et quæ apud Judæos sunt consuetudines, et quæstiones: propter quod obsecro patienter me audias.

⁴Et quidem vitam meam a juventute, quæ ab initio fuit in gente mea in Jerosolymis, noverunt omnes Judæi:

⁵præscientes me ab initio (si velint testimonium perhibere) quoniam secundum certissimam sectam nostræ religionis vixi pharisæus.

⁶Et nunc in spe, quæ ad patres nostros repromissionis facta est a Deo, sto judicio subjectus:

⁷in quam duodecim tribus nostræ nocte ac die deservientes, sperant devenire. De qua spe accusor a Judæis, rex.

⁸Quid incredibile judicatur apud vos, si Deus mortuos suscitat?

⁹Et ego quidem existimaveram me adversus nomen Jesu Nazareni debere multa contraria agere,

¹⁰quod et feci Jerosolymis, et multos sanctorum ego in carceribus inclusi, a principibus sacerdotum potestate accepta: et cum occiderentur, detuli sententiam.

¹¹Et per omnes synagogas frequenter puniens eos, compellebam blasphemare: et amplius insaniens in eos, persequebar usque in exteras civitates.

¹²In quibus dum irem Damascum cum potestate et permissu principum sacerdotum,

¹³die media in via, vidi, rex, de cælo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen, et eos qui mecum simul erant.

¹⁴Omnesque nos cum decidissemus in terram, audivi vocem loquentem mihi hebraica lingua: Saule, Saule, quid me persequeris? durum est tibi contra stimulum calcitrare.

¹⁵Ego autem dixi: Quis es, Domine? Dominus autem dixit: Ego sum Jesus, quem tu persequeris.

¹⁶Sed exsurge, et sta super pedes tuos: ad hoc enim apparui tibi, ut constituam te ministrum, et testem eorum, quæ vidisti, et eorum quibus apparebo tibi,

¹⁷eripiens te de populo, et gentibus, in quas nunc ego mitto te,

¹⁸aperire oculos eorum, ut convertantur a tenebris ad lucem, et de potestate Satanæ ad Deum, ut accipiant remissionem peccatorum, et sortem inter sanctos per fidem, quæ est in me.

¹⁹Unde rex Agrippa, non fui incredulus cælesti visioni ;

²⁰sed his qui sunt Damasci primum, et Jerosolymis, et in omnem regionem Judææ, et gentibus annuntiabam, ut pœnitentiam agerent, et converterentur ad Deum, digna pœnitentiæ opera facientes.

²¹Hac ex causa me Judæi, cum essem in templo, comprehensum tentabant interficere.

²²Auxilio autem adjutus Dei usque in hodiernum diem sto, testificans minori, atque majori, nihil extra dicens quam ea quæ prophetæ locuti sunt futura esse, et Moyses,

²³si passibilis Christus, si primus ex resurrectione mortuorum, lumen annuntiaturus est populo et gentibus.

²⁴Hæc loquente eo, et rationem reddente, Festus magna voce dixit: Insanis Paule: multæ te litteræ ad insaniam convertunt.

²⁵Et Paulus: Non insanio, inquit, optime Feste, sed veritatis et sobrietatis verba loquor.

²⁶Scit enim de his rex, ad quem et constanter loquor: latere enim eum nihil horum arbitror. Neque enim in angulo quidquam horum gestum est.

²⁷Credis rex Agrippa prophetis? Scio quia credis.

²⁸Agrippa autem ad Paulum: In modico suades me christianum fieri.

²⁹Et Paulus: Opto apud Deum, et in modico, et in magno, non tantum te, sed etiam omnes qui audiunt, hodie fieri tales, qualis et ego sum, exceptis vinculis his.

³⁰Et exsurrexit rex, et præses, et Bernice, et qui assidebant eis.

³¹Et cum secessissent, loquebantur ad invicem, dicentes: Quia nihil morte, aut vinculis dignum quid fecit homo iste.

³²Agrippa autem Festo dixit: Dimitti poterat homo hic, si non appellasset Cæsarem.