Read Clementine Vulgate Epistula ad Romanos 8 Bible Online

Epistula ad Romanos 8 - Clementine Vulgate bible

Epistula ad Romanos 8

¹Nihil ergo nunc damnationis est iis qui sunt in Christo Jesu: qui non secundum carnem ambulant.

²Lex enim spiritus vitæ in Christo Jesu liberavit me a lege peccati et mortis.

³Nam quod impossibile erat legi, in quo infirmabatur per carnem: Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati et de peccato, damnavit peccatum in carne,

⁴et justificatio legis impleretur in nobis, qui non secundum carnem ambulamus, sed secundum spiritum.

⁵Qui enim secundum carnem sunt, quæ carnis sunt, sapiunt: qui vero secundum spiritum sunt, quæ sunt spiritus, sentiunt.

⁶Nam prudentia carnis, mors est: prudentia autem spiritus, vita et pax:

⁷quoniam sapientia carnis inimica est Deo: legi enim Dei non est subjecta, nec enim potest.

⁸Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt.

⁹Vos autem in carne non estis, sed in spiritu: si tamen Spiritus Dei habitat in vobis. Siquis autem Spiritum Christi non habet, hic non est ejus.

¹⁰Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mortuum est propter peccatum, spiritus vero vivit propter justificationem.

¹¹Quod si Spiritus ejus, qui suscitavit Jesum a mortuis, habitat in vobis: qui suscitavit Jesum Christum a mortuis, vivificabit et mortalia corpora vestra, propter inhabitantem Spiritum ejus in vobis.

¹²Ergo fratres, debitores sumus non carni, ut secundum carnem vivamus.

¹³Si enim secundum carnem vixeritis, moriemini: si autem spiritu facta carnis mortificaveritis, vivetis.

¹⁴Quicumque enim Spiritu Dei aguntur, ii sunt filii Dei.

¹⁵Non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timore, sed accepistis spiritum adoptionis filiorum, in quo clamamus: Abba (Pater).

¹⁶Ipse enim Spiritus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus filii Dei.

¹⁷Si autem filii, et hæredes: hæredes, quidem Dei, cohæredes autem Christi: si tamen compatimur ut et conglorificemur.

¹⁸Existimo enim quod non sunt condignæ passiones hujus temporis ad futuram gloriam, quæ revelabitur in nobis.

¹⁹Nam exspectatio creaturæ revelationem filiorum Dei exspectat.

²⁰Vanitati enim creatura subjecta est non volens, sed propter eum, qui subjecit eam in spe:

²¹quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriæ filiorum Dei.

²²Scimus enim quod omnis creatura ingemiscit, et parturit usque adhuc.

²³Non solum autem illa, sed et nos ipsi primitias spiritus habentes: et ipsi intra nos gemimus adoptionem filiorum Dei exspectantes, redemptionem corporis nostri.

²⁴Spe enim salvi facti sumus. Spes autem, quæ videtur, non est spes: nam quod videt quis, quid sperat?

²⁵Si autem quod non videmus, speramus: per patientiam exspectamus.

²⁶Similiter autem et Spiritus adjuvat infirmitatem nostram: nam quid oremus, sicut oportet, nescimus: sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus.

²⁷Qui autem scrutatur corda, scit quid desideret Spiritus: quia secundum Deum postulat pro sanctis.

²⁸Scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum, iis qui secundum propositum vocati sunt sancti.

²⁹Nam quos præscivit, et prædestinavit conformes fieri imaginis Filii sui, ut sit ipse primogenitus in multis fratribus.

³⁰Quos autem prædestinavit, hos et vocavit: et quos vocavit, hos et justificavit: quos autem justificavit, illos et glorificavit.

³¹Quid ergo dicemus ad hæc? si Deus pro nobis, qui contra nos?

³²Qui etiam proprio Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum: quomodo non etiam cum illo omnia nobis donavit?

³³Quis accusabit adversus electos Dei? Deus qui justificat,

³⁴quis est qui condemnet? Christus Jesus, qui mortuus est, immo qui et resurrexit, qui est ad dexteram Dei, qui etiam interpellat pro nobis.

³⁵Quis ergo nos separabit a caritate Christi? tribulatio? an angustia? an fames? an nuditas? an periculum? an persecutio? an gladius?

³⁶(Sicut scriptum est: Quia propter te mortificamur tota die: æstimati sumus sicut oves occisionis.)

³⁷Sed in his omnibus superamus propter eum qui dilexit nos.

³⁸Certus sum enim quia neque mors, neque vita, neque angeli, neque principatus, neque virtutes, neque instantia, neque futura, neque fortitudo,

³⁹neque altitudo, neque profundum, neque creatura alia poterit nos separare a caritate Dei, quæ est in Christo Jesu Domino nostro.