Read Clementine Vulgate Epistula I ad Corinthios 14 Bible Online

Epistula I ad Corinthios 14 - Clementine Vulgate bible

Epistula I ad Corinthios 14

¹Sectamini caritatem, æmulamini spiritualia: magis autem ut prophetetis.

²Qui enim loquitur lingua, non hominibus loquitur, sed Deo: nemo enim audit. Spiritu autem loquitur mysteria.

³Nam qui prophetat, hominibus loquitur ad ædificationem, et exhortationem, et consolationem.

⁴Qui loquitur lingua, semetipsum ædificat: qui autem prophetat, ecclesiam Dei ædificat.

⁵Volo autem omnes vos loqui linguis: magis autem prophetare. Nam major est qui prophetat, quam qui loquitur linguis ; nisi forte interpretetur ut ecclesia ædificationem accipiat.

⁶Nunc autem, fratres, si venero ad vos linguis loquens: quid vobis prodero, nisi vobis loquar aut in revelatione, aut in scientia, aut in prophetia, aut in doctrina?

⁷Tamen quæ sine anima sunt vocem dantia, sive tibia, sive cithara ; nisi distinctionem sonituum dederint, quomodo scietur id quod canitur, aut quod citharizatur?

⁸Etenim si incertam vocem det tuba, quis parabit se ad bellum?

⁹Ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis: quomodo scietur id quod dicitur? eritis enim in aëra loquentes.

¹⁰Tam multa, ut puta genera linguarum sunt in hoc mundo: et nihil sine voce est.

¹¹Si ergo nesciero virtutem vocis, ero ei, cui loquor, barbarus: et qui loquitur, mihi barbarus.

¹²Sic et vos, quoniam æmulatores estis spirituum, ad ædificationem ecclesiæ quærite ut abundetis.

¹³Et ideo qui loquitur lingua, oret ut interpretetur.

¹⁴Nam si orem lingua, spiritus meus orat, mens autem mea sine fructu est.

¹⁵Quid ergo est? Orabo spiritu, orabo et mente: psallam spiritu, psallam et mente.

¹⁶Ceterum si benedixeris spiritu, qui supplet locum idiotæ, quomodo dicet: Amen, super tuam benedictionem? quoniam quid dicas, nescit.

¹⁷Nam tu quidem bene gratias agis, sed alter non ædificatur.

¹⁸Gratias ago Deo meo, quod omnium vestrum lingua loquor.

¹⁹Sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui, ut et alios instruam: quam decem millia verborum in lingua.

²⁰Fratres, nolite pueri effici sensibus, sed malitia parvuli estote: sensibus autem perfecti estote.

²¹In lege scriptum est: Quoniam in aliis linguis et labiis aliis loquar populo huic: et nec sic exaudient me, dicit Dominus.

²²Itaque linguæ in signum sunt non fidelibus, sed infidelibus: prophetiæ autem non infidelibus, sed fidelibus.

²³Si ergo conveniat universa ecclesia in unum, et omnes linguis loquantur, intrent autem idiotæ, aut infideles: nonne dicent quod insanitis?

²⁴Si autem omnes prophetent, intret autem quis infidelis, vel idiota, convincitur ab omnibus, dijudicatur ab omnibus:

²⁵occulta cordis ejus manifesta fiunt: et ita cadens in faciem adorabit Deum, pronuntians quod vere Deus in vobis sit.

²⁶Quid ergo est, fratres? Cum convenitis, unusquisque vestrum psalmum habet, doctrinam habet, apocalypsim habet, linguam habet, interpretationem habet: omnia ad ædificationem fiant.

²⁷Sive lingua quis loquitur, secundum duos, aut ut multum tres, et per partes, et unus interpretatur.

²⁸Si autem non fuerit interpres, taceat in ecclesia: sibi autem loquatur, et Deo.

²⁹Prophetæ autem duo, aut tres dicant, et ceteri dijudicent.

³⁰Quod si alii revelatum fuerit sedenti, prior taceat.

³¹Potestis enim omnes per singulos prophetare: ut omnes discant, et omnes exhortentur:

³²et spiritus prophetarum prophetis subjecti sunt.

³³Non enim est dissensionis Deus, sed pacis: sicut et in omnibus ecclesiis sanctorum doceo.

³⁴Mulieres in ecclesiis taceant, non enim permittitur eis loqui, sed subditas esse, sicut et lex dicit.

³⁵Si quid autem volunt discere, domi viros suos interrogent. Turpe est enim mulieri loqui in ecclesia.

³⁶An a vobis verbum Dei processit? aut in vos solos pervenit?

³⁷Si quis videtur propheta esse, aut spiritualis, cognoscat quæ scribo vobis, quia Domini sunt mandata.

³⁸Si quis autem ignorat, ignorabitur.

³⁹Itaque fratres æmulamini prophetare: et loqui linguis nolite prohibere.

⁴⁰Omnia autem honeste, et secundum ordinem fiant.