Read Clementine Vulgate Epistula I ad Corinthios 15 Bible Online

Epistula I ad Corinthios 15 - Clementine Vulgate bible

Epistula I ad Corinthios 15

¹Notum autem vobis facio, fratres, Evangelium, quod prædicavi vobis, quod et accepistis, in quo et statis,

²per quod et salvamini: qua ratione prædicaverim vobis, si tenetis, nisi frustra credidistis.

³Tradidi enim vobis in primis quod et accepi: quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum Scripturas:

⁴et quia sepultus est, et quia resurrexit tertia die secundum Scripturas:

⁵et quia visus est Cephæ, et post hoc undecim:

⁶deinde visus est plus quam quingentis fratribus simul: ex quibus multi manent usque adhuc, quidam autem dormierunt:

⁷deinde visus est Jacobo, deinde Apostolis omnibus:

⁸novissime autem omnium tamquam abortivo, visus est et mihi.

⁹Ego enim sum minimus Apostolorum, qui non sum dignus vocari Apostolus, quoniam persecutus sum ecclesiam Dei.

¹⁰Gratia autem Dei sum id quod sum, et gratia ejus in me vacua non fuit, sed abundantius illis omnibus laboravi: non ego autem, sed gratia Dei mecum:

¹¹sive enim ego, sive illi: sic prædicamus, et sic credidistis.

¹²Si autem Christus prædicatur quod resurrexit a mortuis, quomodo quidam dicunt in vobis, quoniam resurrectio mortuorum non est?

¹³Si autem resurrectio mortuorum non est: neque Christus resurrexit.

¹⁴Si autem Christus non resurrexit, inanis est ergo prædicatio nostra, inanis est et fides vestra:

¹⁵invenimur autem et falsi testes Dei: quoniam testimonium diximus adversus Deum quod suscitaverit Christum, quem non suscitavit, si mortui non resurgunt.

¹⁶Nam si mortui non resurgunt, neque Christus resurrexit.

¹⁷Quod si Christus non resurrexit, vana est fides vestra: adhuc enim estis in peccatis vestris.

¹⁸Ergo et qui dormierunt in Christo, perierunt.

¹⁹Si in hac vita tantum in Christo sperantes sumus, miserabiliores sumus omnibus hominibus.

²⁰Nunc autem Christus resurrexit a mortuis primitiæ dormientium,

²¹quoniam quidem per hominem mors, et per hominem resurrectio mortuorum.

²²Et sicut in Adam omnes moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur.

²³Unusquisque autem in suo ordine, primitiæ Christus: deinde ii qui sunt Christi, qui in adventu ejus crediderunt.

²⁴Deinde finis: cum tradiderit regnum Deo et Patri, cum evacuaverit omnem principatum, et potestatem, et virtutem.

²⁵Oportet autem illum regnare donec ponat omnes inimicos sub pedibus ejus.

²⁶Novissima autem inimica destruetur mors: omnia enim subjecit pedibus ejus. Cum autem dicat:

²⁷Omnia subjecta sunt ei, sine dubio præter eum qui subjecit ei omnia.

²⁸Cum autem subjecta fuerint illi omnia: tunc et ipse Filius subjectus erit ei, qui subjecit sibi omnia, ut sit Deus omnia in omnibus.

²⁹Alioquin quid facient qui baptizantur pro mortuis, si omnino mortui non resurgunt? ut quid et baptizantur pro illis?

³⁰ut quid et nos periclitamur omni hora?

³¹Quotidie morior per vestram gloriam, fratres, quam habeo in Christo Jesu Domino nostro.

³²Si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi, quid mihi prodest, si mortui non resurgunt? Manducemus, et bibamus, cras enim moriemur.

³³Nolite seduci: corrumpunt mores bonos colloquia mala.

³⁴Evigilate justi, et nolite peccare: ignorantiam enim Dei quidam habent, ad reverentiam vobis loquor.

³⁵Sed dicet aliquis: Quomodo resurgunt mortui? qualive corpore venient?

³⁶Insipiens, tu quod seminas non vivificatur, nisi prius moriatur:

³⁷et quod seminas, non corpus, quod futurum est, seminas, sed nudum granum, ut puta tritici, aut alicujus ceterorum.

³⁸Deus autem dat illi corpus sicut vult: ut unicuique seminum proprium corpus.

³⁹Non omnis caro, eadem caro: sed alia quidem hominum, alia vero pecorum, alia volucrum, alia autem piscium.

⁴⁰Et corpora cælestia, et corpora terrestria: sed alia quidem cælestium gloria, alia autem terrestrium.

⁴¹Alia claritas solis, alia claritas lunæ, et alia claritas stellarum. Stella enim a stella differt in claritate:

⁴²sic et resurrectio mortuorum. Seminatur in corruptione, surget in incorruptione.

⁴³Seminatur in ignobilitate, surget in gloria: seminatur in infirmitate, surget in virtute:

⁴⁴seminatur corpus animale, surget corpus spiritale. Si est corpus animale, est et spiritale, sicut scriptum est:

⁴⁵Factus est primus homo Adam in animam viventem, novissimus Adam in spiritum vivificantem.

⁴⁶Sed non prius quod spiritale est, sed quod animale: deinde quod spiritale.

⁴⁷Primus homo de terra, terrenus: secundus homo de cælo, cælestis.

⁴⁸Qualis terrenus, tales et terreni: et qualis cælestis, tales et cælestes.

⁴⁹Igitur, sicut portavimus imaginem terreni, portemus et imaginem cælestis.

⁵⁰Hoc autem dico, fratres: quia caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt: neque corruptio incorruptelam possidebit.

⁵¹Ecce mysterium vobis dico: omnes quidem resurgemus, sed non omnes immutabimur.

⁵²In momento, in ictu oculi, in novissima tuba: canet enim tuba, et mortui resurgent incorrupti: et nos immutabimur.

⁵³Oportet enim corruptibile hoc induere incorruptionem: et mortale hoc induere immortalitatem.

⁵⁴Cum autem mortale hoc induerit immortalitatem, tunc fiet sermo, qui scriptus est: Absorpta est mors in victoria.

⁵⁵Ubi est mors victoria tua? ubi est mors stimulus tuus?

⁵⁶Stimulus autem mortis peccatum est: virtus vero peccati lex.

⁵⁷Deo autem gratias, qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Jesum Christum.

⁵⁸Itaque fratres mei dilecti, stabiles estote, et immobiles: abundantes in opere Domini semper, scientes quod labor vester non est inanis in Domino.