Read Clementine Vulgate Epistula I ad Corinthios 9 Bible Online

Epistula I ad Corinthios 9 - Clementine Vulgate bible

Epistula I ad Corinthios 9

¹Non sum liber? non sum Apostolus? nonne Christum Jesum Dominum nostrum vidi? nonne opus meum vos estis in Domino?

²Et si aliis non sum Apostolus, sed tamen vobis sum: nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino.

³Mea defensio apud eos qui me interrogant, hæc est:

⁴Numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi?

⁵numquid non habemus potestatem mulierem sororem circumducendi sicut et ceteri Apostoli, et fratres Domini, et Cephas?

⁶aut ego solus, et Barnabas, non habemus potestatem hoc operandi?

⁷Quis militat suis stipendiis umquam? quis plantat vineam, et de fructu ejus non edit? quis pascit gregem, et de lacte gregis non manducat?

⁸Numquid secundum hominem hæc dico? an et lex hæc non dicit?

⁹Scriptum est enim in lege Moysi: Non alligabis os bovi trituranti. Numquid de bobus cura est Deo?

¹⁰an propter nos utique hoc dicit? Nam propter nos scripta sunt: quoniam debet in spe qui arat, arare: et qui triturat, in spe fructus percipiendi.

¹¹Si nos vobis spiritualia seminavimus, magnum est si nos carnalia vestra metamus?

¹²Si alii potestatis vestræ participes sunt, quare non potius nos? Sed non usi sumus hac potestate: sed omnia sustinemus, ne quod offendiculum demus Evangelio Christi.

¹³Nescitis quoniam qui in sacrario operantur quæ de sacrario sunt, edunt: et qui altari deserviunt, cum altari participant?

¹⁴Ita et Dominus ordinavit iis qui Evangelium annuntiant, de Evangelio vivere.

¹⁵Ego autem nullo horum usus sum. Non autem scripsi hæc ut ita fiant in me: bonum est enim mihi magis mori, quam ut gloriam meam quis evacuet.

¹⁶Nam si evangelizavero, non est mihi gloria: necessitas enim mihi incumbit: væ enim mihi est, si non evangelizavero.

¹⁷Si enim volens hoc ago, mercedem habeo: si autem invitus, dispensatio mihi credita est.

¹⁸Quæ est ergo merces mea? ut Evangelium prædicans, sine sumptu ponam Evangelium, ut non abutar potestate mea in Evangelio.

¹⁹Nam cum liber essem ex omnibus, omnium me servum feci, ut plures lucrifacerem.

²⁰Et factus sum Judæis tamquam Judæus, ut Judæos lucrarer:

²¹iis qui sub lege sunt, quasi sub lege essem (cum ipse non essem sub lege) ut eos qui sub lege erant, lucrifacerem: iis qui sine lege erant, tamquam sine lege essem (cum sine lege Dei non essem: sed in lege essem Christi) ut lucrifacerem eos qui sine lege erant.

²²Factus sum infirmis infirmus, ut infirmos lucrifacerem. Omnibus omnia factus sum, ut omnes facerem salvos.

²³Omnia autem facio propter Evangelium: ut particeps ejus efficiar.

²⁴Nescitis quod ii qui in stadio currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic currite ut comprehendatis.

²⁵Omnis autem qui in agone contendit, ab omnibus se abstinet, et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant: nos autem incorruptam.

²⁶Ego igitur sic curro, non quasi in incertum: sic pugno, non quasi aërem verberans:

²⁷sed castigo corpus meum, et in servitutem redigo: ne forte cum aliis prædicaverim, ipse reprobus efficiar.