Read Clementine Vulgate Epistula II ad Corinthios 11 Bible Online

Epistula II ad Corinthios 11 - Clementine Vulgate bible

Epistula II ad Corinthios 11

¹Utinam sustineretis modicum quid insipientiæ meæ, sed et supportare me:

²æmulor enim vos Dei æmulatione. Despondi enim vos uni viro, virginem castam exhibere Christo.

³Timeo autem ne sicut serpens Hevam seduxit astutia sua, ita corrumpantur sensus vestri, et excidant a simplicitate, quæ est in Christo.

⁴Nam si is qui venit, alium Christum prædicat, quem non prædicavimus, aut alium spiritum accipitis, quem non accepistis: aut aliud Evangelium, quod non recepistis: recte pateremini.

⁵Existimo enim nihil me minus fecisse a magnis Apostolis.

⁶Nam etsi imperitus sermone, sed non scientia, in omnibus autem manifestati sumus vobis.

⁷Aut numquid peccatum feci, meipsum humilians, ut vos exaltemini? quoniam gratis Evangelium Dei evangelizavi vobis?

⁸Alias ecclesias expoliavi, accipiens stipendium ad ministerium vestrum.

⁹Et cum essem apud vos, et egerem, nulli onerosus fui: nam quod mihi deerat, suppleverunt fratres, qui venerunt a Macedonia: et in omnibus sine onere me vobis servavi, et servabo.

¹⁰Est veritas Christi in me, quoniam hæc gloriatio non infringetur in me in regionibus Achaiæ.

¹¹Quare? quia non diligo vos? Deus scit.

¹²Quod autem facio, et faciam: ut amputem occasionem eorum qui volunt occasionem, ut in quo gloriantur, inveniantur sicut et nos.

¹³Nam ejusmodi pseudoapostoli sunt operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos Christi.

¹⁴Et non mirum: ipse enim Satanas transfigurat se in angelum lucis.

¹⁵Non est ergo magnum, si ministri ejus transfigurentur velut ministri justitiæ: quorum finis erit secundum opera ipsorum.

¹⁶Iterum dico (ne quis me putet insipientem esse, alioquin velut insipientem accipite me, ut et ego modicum quid glorier),

¹⁷quod loquor, non loquor secundum Deum, sed quasi in insipientia, in hac substantia gloriæ.

¹⁸Quoniam multi gloriantur secundum carnem: et ego gloriabor.

¹⁹Libenter enim suffertis insipientes, cum sitis ipsi sapientes.

²⁰Sustinetis enim si quis vos in servitutem redigit, si quis devorat, si quis accipit, si quis extollitur, si quis in faciem vos cædit.

²¹Secundum ignobilitatem dico, quasi nos infirmi fuerimus in hac parte. In quo quis audet (in insipientia dico) audeo et ego:

²²Hebræi sunt, et ego: Israëlitæ sunt, et ego: semen Abrahæ sunt, et ego.

²³Ministri Christi sunt (ut minus sapiens dico), plus ego: in laboribus plurimis, in carceribus abundantius, in plagis supra modum, in mortibus frequenter.

²⁴A Judæis quinquies, quadragenas, una minus, accepi.

²⁵Ter virgis cæsus sum, semel lapidatus sum: ter naufragium feci, nocte et die in profundo maris fui,

²⁶in itineribus sæpe, periculis fluminum, periculis latronum, periculis ex genere, periculis ex gentibus, periculis in civitate, periculis in solitudine, periculis in mari, periculis in falsis fratribus:

²⁷in labore et ærumna, in vigiliis multis, in fame et siti, in jejuniis multis, in frigore et nuditate,

²⁸præter illa quæ extrinsecus sunt, instantia mea quotidiana, sollicitudo omnium ecclesiarum.

²⁹Quis infirmatur, et ego non infirmor? quis scandalizatur, et ego non uror?

³⁰Si gloriari oportet, quæ infirmitatis meæ sunt, gloriabor.

³¹Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui est benedictus in sæcula, scit quod non mentior.

³²Damasci præpositus gentis Aretæ regis custodiebat civitatem Damascenorum ut me comprehenderet:

³³et per fenestram in sporta dimissus sum per murum, et sic effugi manus ejus.