Read Clementine Vulgate Epistula ad Hebraeos 12 Bible Online

Epistula ad Hebraeos 12 - Clementine Vulgate bible

Epistula ad Hebraeos 12

¹Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:

²aspicientes in auctorem fidei, et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.

³Recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.

⁴Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:

⁵et obliti estis consolationis, quæ vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.

⁶Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.

⁷In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?

⁸quod si extra disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.

⁹Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos, non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?

¹⁰Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem ejus.

¹¹Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet justitiæ.

¹²Propter quod remissas manus, et soluta genua erigite,

¹³et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.

¹⁴Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:

¹⁵contemplantes nequis desit gratiæ Dei: ne qua radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.

¹⁶Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:

¹⁷scitote enim quoniam et postea cupiens hæreditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit pœnitentiæ locum, quamquam cum lacrimis inquisisset eam.

¹⁸Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accensibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,

¹⁹et tubæ sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.

²⁰Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.

²¹Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.

²²Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Jerusalem cælestem, et multorum millium angelorum frequentiam,

²³et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cælis, et judicem omnium Deum, et spiritus justorum perfectorum,

²⁴et testamenti novi mediatorem Jesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.

²⁵Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de cælis loquentem nobis avertimus.

²⁶Cujus vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel, et ego movebo non solum terram, sed et cælum.

²⁷Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea quæ sunt immobilia.

²⁸Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.

²⁹Etenim Deus noster ignis consumens est.